De koersk

Inleiding Een paar maanden geleden heb ik een boek gelezen, wat ging over de ramp en de berging van de Russische duikboot de Koersk. Er zat ook een DVD bij, waarin heel goed omschreven werd, hoe de ramp en de berging verliepen. Toen ik dat boek las dacht ik; “dit kan ik een keer goed gebruiken voor een werkstuk.” Dus vier weken geleden hoorde ik dat ik een werkstuk moest maken wat ging over een onderwerp dat gebeurt is na 1900. Het ongeluk met de Koersk is gebeurt in 2001 dus kon ik het goed gebruiken. Ik vind, wat er is gebeurd met de Koersk, heel erg en ik wilde er wel meer van weten, over de oorzaak en hoe de berging is gegaan. Dus vandaar dat ik voor dit onderwerp heb gekozen. Inhoud Hoofdstuk 1: Waarom is de Koersk gemaakt? Hoofdstuk 2: Hoe zag de Koersk eruit? Hoofdstuk 3: Waarom was de Koersk gezonken? Hoofdstuk 4: Welke onderzeeërs zijn er ook vergaan? Hoofdstuk 5: Waarom was er zoveel aandacht voor de ramp met de Koersk? Hoofdstuk 6: Zijn er nog lichamen geborgen? Hoofdvraag: Hoe ging de berging van de Koersk? Bronnen:  Plaatjes + een beetje tekst: google (Koersk)  Het boek de berging van de Koersk + D.V.D.  D.V.D. Verloren onderzeeërs van National Geographic
Waarom is de Koersk gemaakt? In het jaar 1901 komt er een groep Russen bij elkaar met een droom; dat ze een onderzeeër willen maken, want de Russische Marine is pas echt compleet als ze een onderzeeër hebben, vonden ze. De groep maakt een voorstel en bieden dat de Russische regering en staatshoofd Tsaar Nicolaas 2 aan. De Tsaar is zo enthousiast over de plannen dat hij besluit om een ontwerpbureau op te richten. eerst werken hier zeven mensen, het bedrijf wordt zo groot dat er in de jaren daarna wel 4000 mensen werken. In ruim honderd jaar tijd worden er 1000 onderzeeërs gemaakt. Rond het jaar 1980 wordt begonnen met de bouw van de eerste kern- onderzeeboot, deze onderzeeboten zijn bedoeld om op zee te vechten tegen Amerikaanse vliegdek schepen. Al deze onderzeeboten krijgen een naam van beroemde veldslagen, de Koersk is hier een van en is vernoemd naar de plaats waar de Russen in 1943 met hun tankbataljons de Duitsers een belangrijke nederlaag toebrachten. Hoe zag de Koersk eruit? De koersk was een enorme onderzeeër want hij was 154 meter lang en 18.2 meter breed. Dat zijn 2 jumbojets van ongeveer 70 meter, 13 stadsbussen van ongeveer 12 meter en ongeveer anderhalf voetbalveld. De Koersk verplaatste ook heel veel water namelijk zo’n 13.900ton boven water en als hij onderwater was 18.000ton. de Koersk woog ongeveer 18.000ton. De maximale snelheid van de Koersk was boven water 30 km en onderwater het dubbele; 60 km. Het aantal bemanningsleden waren 120 man dat is veel in een kleine ruimte. Iedere persoon had ongeveer 1.5 vierkante meter voor privé en heel weinig ruimte om te werken. De commandant van de onderzeeër had het meeste ruimte om te werken en de kok had net 3 vierkante meter om voor 120 man te koken dat is dus niet veel. De Koersk kon maximaal 600 meter onderwater duiken en 102 dagen onderwater blijven, dat is best wel moeilijk dat je als bemanningslid van de Koersk dan honderd dagen geen daglicht meer zag, maar gelukkig heeft de bemanning een hele hechte band met elkaar, want anders zouden er snel ruzies ontstaan. De Koersk had ook veel wapens bij zich zoals torpedobuizen (4x650mm, 4x522mm), Raketten (Granit, 24), Torpedo's (Combi, 28), en 32 mijnen. De Koersk had ook rubber-coating om onzichtbaar op de radar te blijven voor de vijand. De constructie van de onderzeeër was zo sterk dat het een torpedo aanslag van de vijand moest kunnen weerstaan. De onderzeeër werd aangedreven door twee kernreactoren, de schroef was zo modern dat het een groot geheim was hoe die er uit zag. De Koersk werd uitgeroepen tot de beste van de Noordelijke Vloot. Waarom is de Koersk gezonken? De Koersk was op zaterdag 10 augustus 2000 bezig met het voorbereiden van een oefening in de Barentszzee. Op het moment dat de bemanning bezig is met het inladen van de kern bommen, valt er ineens een bom van een kar op de grond, waardoor de bom niet meer mooi glad is voor de geleiding. De bom wordt echter op de kar teruggelegd en gaat mee de Koersk in. Op een gegeven moment gaat de Koersk varen om te oefenen, er vaart ook een andere boot mee (USS) om te controleren of alles goed gaat. Die boot ligt op zo’n 500 km verderop. Er wordt toestemming gevraagd door Lyachin, een van de bemanningsleden op de Koersk, of ze een bom mogen afvuren op een boot die niet meer wordt gebruikt. De andere boot geeft een sein terug dat dit goed is en zo gebeurd. Na een tijdje vragen ze weer toestemming om een bom te vuren, ook dan krijgen ze toestemming. Maar na 134 sec. horen de bemanning van de USS geen lancering, maar een enorme explosie vanaf de Koersk. Wat bleek nu, de beschadigde bom was afgevuurd en te vroeg, in de Koersk, ontploft. Na nog een tijd hoorden ze nog een explosie waarschijnlijk door een andere bom. De torpedo kamer van de Koersk werd volledig weggeslagen door de kracht. Die kracht zorgt ervoor dat het water met een enorme kracht in de onderzeeër komt, de commandotoren is vrijwel meteen vol met water waardoor de commandant ook meteen om het leven kwam. Vlak daarna stort de Koersk op de bodem van de Barentszzee, 110 meter onder het water oppervlak. Zondagochtend 11 augustus, wordt er vastgesteld dat de onderzeeër, de Koersk, is gezonken. De Russische marine gaat direct naar de plaats van de ramp, om te kijken of ze nog iets kunnen doen. Als ze er zijn horen ze ineens een klopsignaal, dat moet van de Koersk zijn. De marine heeft geen genoeg materiaal bij zich om eventuele overlevenden te redden. De Amerikaanse marine beschikt wel over een reddingsboot die geschikt is voor een onderzeeër, maar de Russen willen geen hulp aannemen van het buitenland, ze denken dat ze het zelf wel aankunnen. De Russen hebben eerst zelf 4 keer geprobeerd om de Koersk te bereiken, maar het is niet gelukt. Na vier dagen heeft president Poetin eindelijk besloten om hulp te vragen aan het buitenland. Als eerste proberen de Britten het, maar helaas lukt dat ook niet. Bij een tweede poging van de Noren, slagen ze er wel in om met een paar duikers bij de onderzeeër te komen. De duikers zagen dat de Koersk is volgelopen met water en meldden dat aan presiedent Poetin. Die verklaart dan dat de Koersk is gezonken en de hele bemanning omgekomen is. Welke onderzeeërs zijn ook vergaan? USS Squalus 23 mei 1939 was de Uss Squalus voor de kust van New Engeland op patrouille. Die onderzeeër was in die tijd de aller- modernste want hij had 59 bemanningsleden, 8 torpedo’s en 1 geweer op het dek. Ze waren bezig om crach dive te maken dat is als de onderzeeër heel hard naar beneden gaat duiken. Op het moment dat ze naar beneden gingen barste er ineens een leiding waar met een enorme kracht het water door een klein gaatje kwam, waardoor er een enorme mist ontstond in de onderzeeër. Na een tijd liep de achterkant van de onderzeeër vol met water waardoor er een deur moest worden gesloten, de man die de deur dicht deed, moest, of iedereen laten verdrinken, of alleen degene die in dat achterste gedeelte zaten. Hij koos ervoor om de deur te sluiten zo kwamen er 26 mensen om en 33 mensen waren nog in leven maar hadden weinig lucht. Na 30 uur wachten hoorden ze eindelijk een boot over varen, de bemanning probeerden met een hamer op de wand te kloppen waardoor de boot boven hoorde dat er een onderzeeër in nood was. Op die manier konden ze gered worden. APL K-19 In april 1961 was de ALP k-19 op een proefvaart. De onderzeeër was toen ook een enorme ding, want hij had een raket op de boven kant en 139 bemanningsleden. Toen ze een paar dagen aan het varen waren dachten ze dat ze gevolgd werden dus gingen ze een zigzagkoers maken om te kijken of dat ook zo was. Toen ze dat deden, bleek dat er een Amerikaanse Onderzeeër achter hun aan zat. Na 4 dagen onder water zijn geweest kwamen ze weer boven toen bleek dat die Amerikaanse onderzeeër nog steeds volgde. Ze kwamen zo dichtbij dat ze bijna in botsing kwamen. Maar de K-19 kon nog net op tijd vaart minderen waardoor dat werd voorkomen. Nu nog weet niemand waardoor de Amerikanen zo dicht bij kwamen dat er een bijna botsing was.
USS Thresher In 1963 vaart de USS Thresher voor de kust van Engeland. Deze onderzeeër heeft 4 torpedobuizen en kan het diepst van allemaal; wel zo’n 400 meter. Deze onderzeeër is ook het stilst en het snelst. Ze waren bezig om een proef vaart te maken maar er waren vele problemen met het luik op de bovenkant en met alle accu’s. Toen ze de eerste duik wilden maken verboog de romp meteen waardoor ze terug moesten naar de basis. Na 9 maanden aan de USS Thresher gewerkt te hebben, om alle problemen op te lossen, gaan ze weer op proefvaart. En dit keer gaat het goed, tot dat ze op een diepte van ongeveer 380 meter komen, dan komt er ineens water naar binnen waardoor de onderzeeër meteen uit elkaar barst want de druk op die diepte is gigantisch. (320 kilo op een vierkante cm.) In 1990 gaan een enkele wetenschappers met een onbemande onderzeeër naar de USS Thresher om alles in kaart te brengen. Maar alles wat ze zien is allen nog maar schroot wat over de zeebodem is verspreid. Waarom was er zoveel aandacht voor de ramp met de Koersk? De hele wereld leek geschokt toen de ramp met de Koersk in de vorige eeuw gebeurde. Dat had verschillende redenen: - De Russen deden erg geheimzinnig over de oorzaak van de ramp die uiteindelijk door een menselijke fout veroorzaakt was. - Ze wilden eerst ook geen hulp accepteren vanuit het buitenland. - Toen ze uiteindelijk wel hulp vroegen, kwamen er heel veel landen in actie. - Niemand had gedacht dat zo’n moderne onderzeeër in deze tijd nog zou kunnen vergaan. - Er kwamen in een keer heel veel mensen om het leven; 120 bemanningsleden. - De berging van de Koersk was een enorme klus die de russen zelf niet aan konden. - Uiteindelijk vonden ze het Nederlandse bedrijf “Mammoet” die de Koersk heeft geborgen. Zijn er nog lichamen geborgen? In oktober 2000 wordt een poging ondernomen om de lichamen van de omgekomen bemanning te bergen. Men slaagt erin om 12 lichamen boven water te halen, waaronder dat van kapitein-luitenant Dmitri Koleshnikov. Op zijn lichaam vinden de bergers een afscheidsbriefje. Het korte bericht is gericht aan zijn vrouw en meldt dat er zich 23 bemanningsleden in het compartiment bevonden. "Niemand van ons zal in staat zijn om de oppervlakte te bereiken", luidt de laatste regel van de macabere boodschap. Het moet een hel zijn
geweest voor de opvarenden, die laatste dagen. Gewond, door zuurstofgebrek apathisch geworden, in de wetenschap dat zij niet meer gered konden worden, geven de mannen een-voor-een de geest. Het blijft echter een open vraag of sneller handelen de levens van de bemanning had kunnen redden. Algemeen wordt aangenomen dat er na een paar dagen al niemand meer in leven was. Gegeven het feit dat de eerste pogingen om de ontsnappingsluiken te openen mislukten, is dat ook zeer waarschijnlijk. Buitenlandse hulp arriveerde ten slotte
8 dagen na de ramp, toen vrijwel zeker niemand meer in leven was. Op 29 oktober 2000 wordt in de marinestad Severomorsk een herdenkingsbijeenkomst gehouden. De nabestaanden zijn in diepe rouw gedompeld en zoeken beschutting tegen de sneeuw achter de rug van de saluerende erewacht. President Poetin heeft het Russische volk dan al beloofd dat de Koersk geborgen zal worden. De grote vraag is wie dat mag gaan doen. (Gekopieerde blz. 14 uit het boek de berging van de Koersk) Hoe ging de berging van de Koersk? Een groep bedrijven uit Nederland en Amerika proberen de opdracht van de berging van de Koersk te krijgen. Dat is een hele ingewikkelde zaak omdat ze te maken hebben met veel verschillen in cultuur, taal en ideeën. Deze groep bedrijven probeert samen met de EU het geld voor de berging bij elkaar te krijgen door het oprichten van een fonds. (Koersk Foundation) Dit fonds betaald dan een deel en de Russische regering zou dan de rest moeten betalen. Dit lijkt een goed een plan, maar komt door tijdgebrek en financiële problemen niet van de grond. Ondertussen is ene Jan van Seumeren, eigenaar van het bedrijf Mammoet, ideeën aan het ontwikkelen voor een bergingsmethode, die hij samen met zijn broer Frans van Seumeren, aanbiedt aan de Russische regering. Die gaan eerst niet op de plannen in, omdat ze nog bezig zijn met de plannen van bovenstaande bedrijven en het opgerichte fonds. Na veel onderhandelen met mensen van het bedrijf Mammoet en Russische ingenieurs van het bedrijf Roebin, denken ze dat ze de Koesrk nog in 2001 kunnen bergen, dat had president Poetin het Russische volk namelijk beloofd. Zo krijgen Jan en Frans van Seumeren uiteindelijk de opdracht, de berging van de Koersk, toch nog. De berging van de Koersk in 6 stappen. 1: Als eerste worden er 26 gaten in de onderzeeër gemaakt door een aantal duikers. Die duikers hebben speciale snij apparatuur een machine die water en zand vermengd en daar, onder hoge druk, mee kan snijden. In die gaten worden geleiders gezet met 4 kabels er aan om de pluggen in te laten geleiden. 2: Met behulp van een op afstand en 2 zuigankers wordt de neus van de Koersk afgezaagd. Als ze dit doen is het nog niet duidelijk of er nog niet- geëxplodeerde torpedo’s in de neus bevinden. 3: Speciaal ontworpen grippers (pluggen) worden naar beneden gelaten. Eenmaal in de koersk, klappen ze uit als een soort hollewand- plug. Elke plug is anders van vorm, omdat de hoek waaronder hij de onderzeeboot in moet telkens anders is. 4: De koersk is ongeveer 1.5 meter in de zeeboden weggezakt. De bergers zijn van plan om eerst de staart een eindje omhoog te trekken om de zuiging te verminderen. 5: De Giant 4, het schip waarvan de bergingsoperatie gebeurd, ligt boven de Koersk met 26 hijsplatforms die ieder apart kunnen worden bestuurd elk platform heeft 54 kabels van ruim 100 meter lang die vast zitten aan de pluggen die in de Koersk vastzitten. Zo willen ze de onderzeeboot ongeveer 10 meter per uur omhoog trekken. Dit zal ongeveer 11 uur kunnen duren. 6: Zodra de Koersk stevig tegen de Giant 4 is aangehesen, brengt een sleepboot de combinatie naar het droogdok in Roslyakovo, Moermansk. In het dok worden de kabels gevierd en komt de Koersk op de bodem te liggen, dan kunnen de pluggen worden losgemaakt. Daarna trekken sleepboten de Giant 4 uit het droog dok en laten de koersk daar achter.