De inquisitie

DE INQUISITIE A. Wat is de inquisitie? De term “inquisitie” die is afgeleid van de Latijnse term: inquisito (wat onderzoek betekend) (voluit: Inquisito Haereticae pravitatis), was een rechtbank van de Rooms-Katholieke kerk die tot taak had: het opsporen, het onderzoek en het straffen van ketters. De Pauselijke inquisitie werd in 1157 opgericht (Het Concilie van Reims gaf daar de aanzet toe). Eerst was het opsporen, het onderzoeken en het straffen van ketters een bevoegdheid, gegeven aan mensen uit de kerk. Maar in 1211 ontstond er een probleem: hoewel ze de dood van de vijanden van Christus wensten, konden ze ze, als monniken, priesters of bisschoppen,niet ten dood brengen. Daar werd een oplossing voor gevonden. De kerkelijke inquisitie moest vanaf dan alleen maar de ketters opsporen en een passende straf opleggen en de wereldlijke macht moest dan de opgelegde straf uitvoeren. Maar in 1216 merkte Paus Gregorius IX dat de kerk zijn taak niet al te serieus nam en plaatste de inquisiteurs direct onder Pauselijk gezag. Later werd er toegestaan dat bij het verhoren van ketters gemarteld mocht worden. Maar door de scheiding van kerk en staat wou de wereldlijke macht de straffen niet meer uitvoeren. Hierdoor konden de, door de Inquisitie, veroordeelde ketters niet meer gestraft worden en kwam er min of meer een eind aan. B. De werkwijze Een groep mensen, gestuurd door de inquisitie, kwam aan in een drop. Daar vroegen ze achter de pastoor en vroegen hem om alle dorpelingen samen te roepen in de kerk. Iedereen moest komen want door je niet te vertonen maakte je je zelf verdacht. De dorpelingen werden opgeroepen tot biecht. Kleine opbiechtingen van ketterij werden niet gestraft als men spijt toonde en als men 2 andere ketters aangaf. De ernstige gevallen van ketterij werden gedagvaard. Als je je ketterse overtuigingen had bekend en afgezworen en andere ketters had aangebracht, kreeg je maar een lichte straf. Voor de andere gevallen volgde een zwaardere straf.
C. De straffen 1. De gevangenis straf: • Au mur large was een van de lichtste gevangenisstraffen. Je werd in een open ruimte gestopt met andere gevangenen en je had recht op familiebezoek. • Au mur strict was een van de zwaarste gevangenisstraffen. Je werd met handen en voeten vast gemaakt aan een muur van een kleine cel en je had geen recht op familiebezoek. 2. De brandstapel: Tot de brandstapel werden alleen diegenen veroordeeld die hun ketterse overtuigingen niet afzworen en diegenen die af hadden gezworen maar achteraf weer tot de ketterij waren terug gekeerd.