Anne Frank

Beoordeling 5.9
Foto van een scholier
  • Werkstuk door een scholier
  • groep 8 | 1874 woorden
  • 6 september 2005
  • 49 keer beoordeeld
Cijfer 5.9
49 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Inleiding

Ik heb dit onderwerp gekozen omdat, ik er niet zoveel van weet. En ik vind het een belangrijk onderwerp, omdat het erg is wat er is gebeurd in de Tweede Wereldoorlog. Waar zoveel mensen bij moesten sterven. Anne Frank is bekend geworden, maar veel mensen staan daar nu niet meer zo gauw bij stil. Ook is het leuk om te weten hoe de mensen in de tijd van de Tweede Wereldoorlog leefde. Ik vind het best moeilijk, maar ik ben wel blij met het resultaat. Ik wil er graag meer over te weten komen omdat, het toch belangrijk is om bij stil te staan. Ik wens u heel veel lees plezier!!!

Hoofdstuk 1
Jeugd in Duitsland

Dagboekfragment 20 juni 1942

Het is voor iemand als ik, een heel eigenaardige gewaarwording om in een dagboek te schrijven. Niet dat ik nog nooit geschreven heb, maar het komt me zo voor dat later, noch niemand anders in de ontboeringen van een dertienjarig schoolmeisje belang zal stellen.

Weet je welk dertienjarig meisje dit schrijft? Dat is Anneliese Marie frank, later is Anne frank wereldberoemd geworden. Ze is geboren op 12 juni 1929 geboren in frankfurt a main, in Duitseland. Haar ouders heten Otto Frank en Edith Frank Holländer en ze hebben dan een dochter van 3 jaar : Margot De zusjes zijn verschillend Margot is rustig en gehoorzaam. Anne is zeer levendig en ondeugend. Anne Frank vraagt veel aandacht. Ze zijn liberaaljoods ze vinden geloven en feesten wat van het joods geloof is gewoon. Ze zijn niet streng gelovig. Otto was een zoon van een bankier en woonde in een cheque buurt. Maar zelf gaat hij met zijn kinderen in een gewone buurt wonen. Die buurt was kinderrijk. Margot en Anne hebben veel kinderkamertjes.

Hoofdstuk 2
Naar Amsterdam

Het gaat niet erg goed in Duitsland. Er is armoede en er is ook veel werkloosheid. De nationaal-socialisten, kortweg nazi`s genoemd, zeggen dat Joden slecht zijn maar dat is niet zo. In 1933 komt Hitler hij is de leider van de nazi`s. Hij ging toen aan de macht. De nazi`s maken de joden het steeds moeilijker om een normaal leventje te leiden, Joodse kinderen mogen niet meer spelen met kinderen die niet in hun land geboren zijn. Ze moeten ook apart zitten in hun klas. Veel Joodse mensen verliezen hun baan. En sommige Joden die een eigen bedrijf hebben moeten hiermee stoppen.

Veilig in Nederland
Familie Frank vond het gevaarlijk om in Duitsland te blijven. Daarom gaan ze naar Nederland. Alle Joden willen een nieuw bestaan op bouwen in Nederland. Otto gaat als eerste naar Nederland, om een nieuwe baan en een huis te zoeken. Anne Margot en hun moeder logeren bij Oma Holländer in Aken. Otto word directeur bij een poederfabriek om jam te maken. Als Otto een woning heeft gevonden, gaat Edith er als eerste naar toe, dan volgt Margot en als het huis af is volgt Anne. Ze wordt als verrassings cadeau op tafel voor Margot in februari 1934. Andere mensen van hun familie verlaten Duitsland ook. Oma Frank gaat naar de familie in Zwitserland. Oma Holländer komt in 1939 bij Anne`s gezin wonen.

Vrolijke kletskous
Anne woont op de tweede etage van het Merwedeplein. Ze heeft het erg naar haar zin. Anne houd van lezen en schrijven dat doet ze graag. Anne verzamelt foto`s van filmsterren.

Hoofdstuk 3
Duitsers aan de macht

De tweede wereldoorlog
In 1938 namen de Duitsers Oosterijk en een paar delen van Slowakije in bezet. De regeringen in die landen hadden niks meer te zeggen. De Duitsers beslisten wat er gebeurt. Als de Duitsers Polen binnen vallen. Verklaren Engeland en Frankrijk aan Duitsland de oorlog. Op 10 mei 1940 namen de Duitsers Nederland in bezit. Anna frank is bijna elf. Haar leven wat onbezorgt is zal langzaam veranderen. Eerst valt er niets te merken van de bezetting maar later wel. Later mogen de joden bijna niets meer. Er werken geen joden bij Otto alleen die werknemers doen of dat ze de baas zijn maar Otto blijft de baas. Ook werd het leven van Anne en Margot veranderd. Ze moeten naar een school met joodse kinderen en ook een Davidster op hun jas dragen, met het woord jood erop.

Dagboekfragment 20 juni 1942
Na mei 1940 ging het bergaf met de goede tijden: (…) jodenwet volgde op jodenwet en onze vrijheid werd zeer beknot. Joden moeten een jodenster dragen; Joden moeten hun fiets afgeven; Joden mogen niet in de tram; Joden mogen niet in een auto; Joden mogen alleen van 15.00-17.00 uur boodschappen doen; Joden mogen alleen maar naar een joodse kapper; Joden mogen vanaf `s avonds 20.00 uur tot 6.00 uur `s ochtends niet op straat; Joden mogen niet in schouwburgen, bioscopen en andere voor vermaak dienende plaatsen ophouden. Joden mogen niet naar een zwembad, evenmin naar tennis, hochey- of andere sportplaatsen (…)


Hoofdstuk 4
Een vriendin op papier

Lieve Kitty
Ik word op 12 juni 1942 dertien jaar. Ze krijgt voor haar verjaardag een dagboek. Ze schrijft er veel in onder anderen over haar familie over school en over haar aanbidders. Veel jongens worden verliefd op haar ze sturen kussenhandjes of fietsen met haar mee. Anne heeft alleen oog voor Peter Schiff.

Dagboekfragment 1juli 1942
Ik houd van Peter zoals ik nog nooit van iemand gehouden heb, en ik houd van mijzelf altijd voor dat Peter alleen maar om zijn gevoelens te verbergen met al die meisjes loopt. Misschien denkt hij nu ook dat Hello en ik verliefd op elkaar. Dat is niet waar. Hij is een vriendje van mij (…).

Anne schrijft over haar vriendinnen, ook met wie ze veel pret maakt. Ze is een populair meisje, opgewekt, grappig, ze weet altijd wat ze zeggen moet. Toch weet ze dat ze een vriendin mist en dat is Kitty.

Hoofdstuk 5
Onderduiken

Omroep
Kort na Anne`s verjaardag heeft Otto een gesprek met haar gehad. Hij heeft vertelt dat ze zich gaan verbergen voor de Duitsers als het gevaarlijk wordt. Eind juni 1942 maken de Duitsers bekent dat alle joden in werkkampen moeten gaan werken, Alle Joden zullen een oproep krijgen dat ze naar een concentratiekamp of een strafkamp zullen gebracht worden. Als je weigert word je naar een strafkamp gebracht. Vluchten uit Nederland was toen moeilijk, want veel landen rondom Nederland waren bezet. In juli 1942 krijgt Margot een omroep en de familie Frank besluit zich te gaan verbergen. Ze gaan onderduiken ze worden geholpen door Miep Gies en haar man Jan. Miep Gies is werkneemster van Otto en ze is ook een vriendin van de familie Frank.

Joden mogen niet met een koffer over straat, dan zou dat erg opvallen dat ze schuilen of vluchten.

Dagboekfragment 8 juli 1942.
Gelukkig was de hitte iets minder dan Zondag(…)
We kleden ons minstens vier zo dik aan, alsof we in een ijskast moeten over nachten (…)
Ik had twee hempjes, drie broeken, een jurk, daarover een rok, zomerjas, twee paar kousen, dichte schoenen, muts, sjaal en nog veel meer aan, ik stikte thuis al, maar daar vroeg niemand naar.

Schuiladres
Anne verbaast zich dat achter haar vaders kantoor schuilen. Het kantoor ligt aan de Prinsengracht: ‘Het Achterhuis’. En wat later komt de familie van Pels bij hen wonen: Peter, vader en moeder. Anne noemt haar dagboek:van Daan, ze hebben maandenlang meubels, servies, lakens en veel meer andere dingen naar “het Achterhuis” gebracht. Ze hadden veel spullen om te leven in het achterhuis. In 1942 komt er een onderduiker bij: Frits Pfeffer, die in Annes dagboek Albert Dussel wordt genoemd. Omdat er een nieuwe bewoner is, verhuist Margot naar vader en moeders kamer. Anne deelt haar kamer met de nieuwe bewoner.

Hoofdstuk 6
Het Achterhuis

Zachtjes lopen en praten
Anne en de andere onderduikers moeten oppassen dat ze niet gepakt worden. Daarom hebben ze strenge regels in huis. Overdag moeten ze zachtjes praten. Als er mensen op het kantoor zijn mag de kraan niet aan. s` Avonds mogen ze pas de lichten aan doen want dan zijn de ramen verduisterd. Zware gordijnen zorgen dat er geen licht naar buiten gaat. Ze moeten het afval dat ze hebben verbranden in de kachel, ook moet dat op warme dagen. De kamer van meneer en mevrouw Pels is overdag de woonkamer. Er is in een hoek van de kamer een klein keukentje. De onderduikers hebben eten op voorraad. Ze krijgen verder te eten van hun onderduikers, dat zijn vier mensen van Otto`s kantoor. De radio en de vier mensen van Otto`s kantoor is hun enige contact met de buiten wereld. Er wordt veel gelezen om de tijd door te brengen. Miep Gies brengt iedere Zaterdag nieuwe boeken mee van de bibliotheek. De onderduikers helpen soms om een klusje te doen. Margot, Anne en Peter kunnen gewoon doorgaan met hun schoolwerk, want in het achterhuis hebben ze schoolboeken. Otto hielp hun met schoolwerk maken.

Ruzie
Anne lijkt het gezellig om met meerdere mensen te schuilen. Maar om met z`n achten op elkaars lippen lopen is geen pretje. Dat de een meer eet als de ander. Of wie er aan de schrijftafel mag zitten. Anne schrijft eerlijk in haar dagboek over leuke en vervelende kanten van iedereen. De kanten noemt ze ook van zich zelf. Veel kinderen vinden Anne

eigenwijs en brutaal. Veel ruzie`s neemt Anne`s vader voor haar op.
Anne kan niet zo goed opschieten met haar moeder. Anne schrijft vaak
dat ze een hekel aan haar moeder heeft. Maar Anne begrijpt later dat ze zich te veel van haar moeder afzet, want Anne wordt volwassen. En haar buien zijn heftiger, omdat ze opgesloten zit.

Dagboek fragment 5 april 1944
Ik moet werken, om niet te dom te blijven. Om verder te komen, om journalist te worden, want dat ik wil!(…) ik kan me niet voorstellen dat ik zou moeten leven zoals mijn moeder, mevrouw van Daan en al die vrouwen die hun werk doen, en later vergeten zijn.

Hoofdstuk 7
Verraden

De schuilplaats verraden
De laatste dagboekaantekening van Anne, is op Dinsdag augustus 1944. Over twee kanten schrijft ze: de vrolijke clown en de serieuze, lieve Anne. De tweede Anne lijkt zich niet vaak te zien. Over drie dagen zal het leven van Anne veranderen. Op 4 augustus 1944 valt de Duitse politie binnen. Alle onderduikers zijn verraden. Het is niet zeker door wie. Ze worden meegenomen en in de cel gestopt. Later, over 4 dagen, worden ze naar kamp Westerbork in Drenthe gebracht. De onderduikers gaan in September en een over volle trein naar Polen (Auschwitz.). De Duitsers houden de joden daar in een concentratiekamp. De mensen die te zwak zijn en die onder de 25 jaar zijn worden vermoord en daarna verbrand of begraven. Otto Frank overleeft alleen, van de onderduikers, de oorlog.

Conclusie

Ik heb er erg veel van geleerd, en de dagboek fragmenten vond ik mooi en interessant om te lezen. En in het laatste hoofdstuk (verraden), kun je goed lezen en begrijpen hoe erg het is geweest. Ik vond het niet altijd even makkelijk om dit werkstuk te maken, maar het is toch gelukt. Ik vind het ook onterecht dat zoveel mensen moesten sterven in deze oorlog. Ik hoop dat u dit werkstuk met veel plezier heeft gelezen en u genoten heeft!!!


Literatuurlijst

Naam boek uitgever
Anne Frank De Ruiter`s Documentatiecentrum
Het verzet de Ruiter `s
Documentatiecentrum

Plaatjessite
www.google.nl/
www.annefrank.org/
www.annefrankhuis.nl/

Inhoudsopgave

Inleiding
Hoofdstuk 1 Jeugd in Duitsland
Hoofdstuk 2 Naar Amsterdam
Hoofdstuk 3 De Duitsers aan de macht
Hoofdstuk 4 Een vriendin op papier
Hoofdstuk 5 Onderduiken
Hoofdstuk 6 Het Achterhuis
Hoofdstuk 7 Verraden
Literatuurlijst
Conclusie

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.