Amerika van 1900 tot 1940 ( Roaring twenties, grote depressie, new deal, drooglegging, kiesrecht)

De Roaring Twenties Na het einde van de Eerste Wereldoorlog, waarin de VS een zo cruciale rol had gespeeld, begonnen de Roaring Twenties: een tijd waarin het voorspoed was die de klok sloeg en iedereen rijk leek te worden. Men kocht in grote getalen nieuwe uitvindingen zoals een koelkast, radio en een auto. Als je het geld niet had om in één keer de rekening te kunnen betalen: geen probleem, dan betaal je gewoon in termijnen. De verkopen van allerlei dure goederen schoten de lucht in. De Grote Depressie (Economische crisis) Dat ging lange tijd goed, totdat de verkopen in 1929 plotseling net zo snel daalden als ze gestegen waren. Veel mensen die hun dure goederen op afbetaling hadden gekocht, zaten zozeer vast aan die afbetalingstermijnen, dat ze zich het niet konden veroorloven nog meer nieuwe spullen te kopen. Dus daalden de verkopen, waardoor de productie daalde, waardoor er mensen ontslagen moesten worden, waardoor de verkopen nog verder daalden. Het was een vicieuze cirkel, en ook op Wall Street zag met het op 19 oktober 1929 ineens, waarna de beurs ineenzakte. De paniek was compleet. Door het verlies op Wall Street moesten meer en meer werkgevers de deuren sluiten, waardoor meer en meer mensen op straat kwamen te staan. Ruim 100.000 bedrijven gingen failliet, waardoor ruim 13 miljoen mensen (25% van de beroepsbevolking) werkloos werd. De Grote Depressie sloeg toe. President Hoover, een integere maar niet bijzonder vooruitziende man, besloot dat de depressie slechts tijdelijk zou zijn en deed niets. Dat betekende zijn einde, want presidentskandidaat Franklin Delano Roosevelt beloofde de bevolking precies wat ze horen wilde: een New Deal.
Roosevelt's New Deal De New Deal was in feite een probeersel van Roosevelt om de economie weer op gang te brengen en was niet altijd bijster succesvol. Binnen 100 dagen in 1933 passeerden tientallen zeer uiteenlopende en niet op elkaar aansluitende wetten de revue, bijvoorbeeld de Emergency Banking Act, de Civilian Conservation Corps (CCC) , de Agricultural Adjustment Act (AAA), de Tennessee Valley Authority (TVA) en de National Industrial Recovery Act (NIRA). Roosevelt's strategie was simpelweg: probeer alles en kijk wat werkt. Hoewel de bevolking hieruit enige hoop putte, was de New Deal niet voldoende om de industrie weer op poten te zetten. Zelfs een tweede New Deal in 1935-36 bleek niet afdoende. Uiteindelijk was het de aan de horizon opkomende Tweede Wereldoorlog die de Amerikaanse economie weer op poten moest zetten De drooglegging Van 1920 tot 1933 bestond in de Verenigde Staten een totaal verbod op de produktie van en handel in alcoholische dranken. Zelden heeft een poging om de samenleving te disciplineren vervelender bijeffecten gehad, en dat terwijl ook zonder deze vergaande maatregel de Amerikanen al veel minder waren gaan drinken onder invloed van de anti-drank beweging. Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog bereidde de weg voor nationale drooglegging. De producenten waren onderling verdeeld: bierbrouwers dachten de dans te kunnen ontspringen en verzuimden hun krachten te combineren met de stokers. Bovendien werd alcohol steeds meer geassocieerd met immigranten en die zag men steeds meer als een bedreiging van de identiteit van de natie. Toen Amerika in 1917 daadwerkelijk in de oorlog betrokken raakte, kwamen er nog meer argumenten bij. Drankgebruik deed een natie in oorlog geen goed. Spaarzaamheid met voedsel (graan) was nodig om de bondgenoten te voeden. Het verbod tot het fabriceren van drank werd aangekondigd als een vaderlandslievende daad. Bovendien keerde de publieke opinie zich tegen alles wat Duits was of leek, en veel van de grote brouwers en branders waren van Duitse afkomst. In 1919 werd een Achttiende Amendement (het was al in 1917 door het congres aangenomen) aan de grondwet toegevoegd en op 16 januari 1920 brak het tijdperk van de ‘Prohibition’ aan, dat dertien jaar zou gaan duren. Kiesrecht voor de vrouwen Omdat veel mannen naar "het front" moesten, hadden de vrouwen de taak om in de fabrieken te werken. Hier zie je een groep vrouwen bezig die bommen maakten. De vrouwen waren behoorlijk belangrijk in de oorlog, want zij moesten voor de wapens zorgen. Na de oorlog wilden de vrouwen dan ook meer te zeggen hebben en kregen de vrouwen in veel landen kiesrecht. Dat betekende dat vrouwen ook mochten stemmen op politieke partijen in hun land. In 1917 waren er 2 belangrijke gebeurtenissen : Amerika ging meedoen aan de oorlog en ging West-Europa helpen. Amerika besloot mee te vechten, omdat Amerikaanse schepen vanaf 1915 steeds door Duitse schepen tot zinken werden gebracht of werden aangevallen.. In mei1915 torpedeerde een Duitse onderzeeër een Brits passagierschip, de Lusitania. Het schip zonk binnen twintig minuten voor de zuidkust van Ierland, waarbij 1198 passagiers omkwamen, waaronder 128 Amerikanen. Door dit incident (voorval) raakte de Verenigde Staten bijna betrokken bij de oorlog, twee jaar voor hun daadwerkelijke deelname