Inleiding (korte autobiografie).
Op negen februari 1854 wordt Aletta Jacobs in Sappermeer geboren. Haar vader was arts en Aletta wilde dat van jongs af aan ook worden. Maar omdat zij een vrouw was, mocht dat niet. Zij ging naar de jongedamesschool, waar ze na twee weken alweer weg was. Als oplossing hielp ze haar moeder met het huishouden en leerde haar vader haar frans en duits. Maar ook hier was Aletta niet in de wieg gelegd. Haar ouders stuurden haar naar een naaister die ze maar moest helpen. Maar dat was het ook niet. Uiteindelijk besloot Aletta naar de universiteit te gaan. Maar in die tijd mochten
vrouwen nog niet studeren, in Leiden werd ze dus afgewezen. Gelukkig mocht ze van de rector-magnificus in Groningen studeren, onder voorwaarde dat ze een dispensatie van de minister had. Aletta gaf niet op, ze stuurde een brief naar J. R. Thorbecke, de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken. In 1879 studeert Aletta af. Aletta was hiermee de eerste vrouw die had gestudeerd. Ook was ze de eerst arts in Nederland. Maar daarmee was ze nog niet klaar. Aletta wilde nog meer doen voor de vrouwen. Samen met Wilhelmina Drucker richtte zij in februari 1894 de VvVK (Vereniging voor Vrouwen Kiesrecht) op, met als doel algemeen kiesrecht voor de vrouw. Hiervoor reist Aletta de hele wereld over. En ontmoet andere vrouwenbewegingen in verschillende landen. In 1919 werd haar zware werk beloond met het vrouwenkiesrecht. Als arts heeft Aletta ook veel ontdekt. Dat het niet slecht is voor vrouwen om te werken bijvoorbeeld. Aletta Jacobs overlijd in 1929.
Wat is emancipatie?
Emancipatie (van het Latijn emancipatio) is een geleidelijke verandering waarbij sociale groepen vanuit een tweederangs positie in de samenleving naar een volwaardige plaats streven. Iedereen heeft gelijke rechten en is gelijk voor de wet.
Er zijn verschillende emancipaties geweest, bijvoorbeeld de arbeidersemancipatie. Vrouwenemancipatie is er eigenlijk al altijd, maar rond 1900 kwam die pas echt op gang in West Europa.
Sociaal
Aletta Jacobs is opgegroeid in een gezin, waar de meisjes niet werden achtergesteld op de jongens. Ze gingen naar dezelfde school en kregen evenveel zakgeld. Aletta was zich er toen nog niet van bewust dat het niet altijd zo was als bij haar thuis. Meisjes deden de dorpsschool en gingen daarna naar de jongedamesschool. Daar leerde je buigen voor een heer en alleen tegen heren praten als je iets werd gevraagd. Aletta vond het een nachtmerrie, na twee weken was zij ook alweer vertrokken.
Ook Aletta vond al dat standen gedoe maar niks, ieder was immers een mens van vlees en bloed. Zij vond dus ook dat de vrouwen evenveel waarde hadden als de mannen. Volgens haar namen vrouwen een achtergestelde plaats in de maatschappij in. Aletta vond dat een van de oorzaken daarvan in het huwelijk lagen. Ze heeft zich sterk afgezet tegen de burgerlijke opvattingen over het huwelijk, de arbeidsdeling tussen mannen en vrouwen, en het moederschap als enige bestemming voor de vrouw.
Prostitutie
Toen Aletta in het Groningse ziekenhuis werkte, zag zij hoe vrouwen in de prostitutie er aan toe waren. Zij wilde die vrouwen helpen en verdiepte zich in de prostitutie. Ze schreef een voorlichtend artikel in ‘De Amsterdammer’. Na een aantal maanden kreeg ze een verzoek van de voorzitster van de Vereniging ter Behartiging van de Belangen van de Vrouw, met het verzoek om in Rotterdam in en openbare vergadering een aandeel te hebben, over prostitutie. Ze nam het verzoek aan en hield haar lezing. Ze kreeg positief commentaar, maar groten deels negatief. Aletta Jacobs trok zich daar echter niets van aan en ging gewoon door met haar acties.
Politiek
De maatschappelijke achterstelling van vrouwen zou volgens Aletta Jacobs pas verdwijnen als vrouwen de kans kregen om economisch onafhankelijk te zijn. Maar dat was voor vrouwen in de 19e eeuw vrijwel onbereikbaar. Het vrouwenkiesrecht zou hier volgens Aletta Jacobs verandering in moeten brengen. Ze stichtte in 1894 samen met Wilhelmina Drucker de Vereniging voor Vrouwen Kiesrecht op. Hier was zij voorzitster van 1903 tot 1919.Ze hield lezingen, schreef artikelen en organiseerde demonstraties. Het kiesrecht voor vrouwen kwam er uiteindelijk in Nederland in 1919.
Aletta was pacifistisch en anti-militaristisch, waar ze ook veel voor heeft gedaan. Maar ze streed op de eerste plaats voor de vrouwenemancipatie, met het vrouwenkiesrecht.
Op negen februari 1854 wordt Aletta Jacobs in Sappermeer geboren. Haar vader was arts en Aletta wilde dat van jongs af aan ook worden. Maar omdat zij een vrouw was, mocht dat niet. Zij ging naar de jongedamesschool, waar ze na twee weken alweer weg was. Als oplossing hielp ze haar moeder met het huishouden en leerde haar vader haar frans en duits. Maar ook hier was Aletta niet in de wieg gelegd. Haar ouders stuurden haar naar een naaister die ze maar moest helpen. Maar dat was het ook niet. Uiteindelijk besloot Aletta naar de universiteit te gaan. Maar in die tijd mochten
vrouwen nog niet studeren, in Leiden werd ze dus afgewezen. Gelukkig mocht ze van de rector-magnificus in Groningen studeren, onder voorwaarde dat ze een dispensatie van de minister had. Aletta gaf niet op, ze stuurde een brief naar J. R. Thorbecke, de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken. In 1879 studeert Aletta af. Aletta was hiermee de eerste vrouw die had gestudeerd. Ook was ze de eerst arts in Nederland. Maar daarmee was ze nog niet klaar. Aletta wilde nog meer doen voor de vrouwen. Samen met Wilhelmina Drucker richtte zij in februari 1894 de VvVK (Vereniging voor Vrouwen Kiesrecht) op, met als doel algemeen kiesrecht voor de vrouw. Hiervoor reist Aletta de hele wereld over. En ontmoet andere vrouwenbewegingen in verschillende landen. In 1919 werd haar zware werk beloond met het vrouwenkiesrecht. Als arts heeft Aletta ook veel ontdekt. Dat het niet slecht is voor vrouwen om te werken bijvoorbeeld. Aletta Jacobs overlijd in 1929.
Wat is emancipatie?
Emancipatie (van het Latijn emancipatio) is een geleidelijke verandering waarbij sociale groepen vanuit een tweederangs positie in de samenleving naar een volwaardige plaats streven. Iedereen heeft gelijke rechten en is gelijk voor de wet.
Er zijn verschillende emancipaties geweest, bijvoorbeeld de arbeidersemancipatie. Vrouwenemancipatie is er eigenlijk al altijd, maar rond 1900 kwam die pas echt op gang in West Europa.
Sociaal
Aletta Jacobs is opgegroeid in een gezin, waar de meisjes niet werden achtergesteld op de jongens. Ze gingen naar dezelfde school en kregen evenveel zakgeld. Aletta was zich er toen nog niet van bewust dat het niet altijd zo was als bij haar thuis. Meisjes deden de dorpsschool en gingen daarna naar de jongedamesschool. Daar leerde je buigen voor een heer en alleen tegen heren praten als je iets werd gevraagd. Aletta vond het een nachtmerrie, na twee weken was zij ook alweer vertrokken.
Ook Aletta vond al dat standen gedoe maar niks, ieder was immers een mens van vlees en bloed. Zij vond dus ook dat de vrouwen evenveel waarde hadden als de mannen. Volgens haar namen vrouwen een achtergestelde plaats in de maatschappij in. Aletta vond dat een van de oorzaken daarvan in het huwelijk lagen. Ze heeft zich sterk afgezet tegen de burgerlijke opvattingen over het huwelijk, de arbeidsdeling tussen mannen en vrouwen, en het moederschap als enige bestemming voor de vrouw.
Prostitutie
Toen Aletta in het Groningse ziekenhuis werkte, zag zij hoe vrouwen in de prostitutie er aan toe waren. Zij wilde die vrouwen helpen en verdiepte zich in de prostitutie. Ze schreef een voorlichtend artikel in ‘De Amsterdammer’. Na een aantal maanden kreeg ze een verzoek van de voorzitster van de Vereniging ter Behartiging van de Belangen van de Vrouw, met het verzoek om in Rotterdam in en openbare vergadering een aandeel te hebben, over prostitutie. Ze nam het verzoek aan en hield haar lezing. Ze kreeg positief commentaar, maar groten deels negatief. Aletta Jacobs trok zich daar echter niets van aan en ging gewoon door met haar acties.
Politiek
De maatschappelijke achterstelling van vrouwen zou volgens Aletta Jacobs pas verdwijnen als vrouwen de kans kregen om economisch onafhankelijk te zijn. Maar dat was voor vrouwen in de 19e eeuw vrijwel onbereikbaar. Het vrouwenkiesrecht zou hier volgens Aletta Jacobs verandering in moeten brengen. Ze stichtte in 1894 samen met Wilhelmina Drucker de Vereniging voor Vrouwen Kiesrecht op. Hier was zij voorzitster van 1903 tot 1919.Ze hield lezingen, schreef artikelen en organiseerde demonstraties. Het kiesrecht voor vrouwen kwam er uiteindelijk in Nederland in 1919.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden