Duitsland

Hoofdstukken:

1. Eetgewoontes.
2. Feestdagen.
3. Cultuur.
4. Toerisme.
5. Bier.
6. Eten
7. Gezondheid.
8. Feiten
9. Het verschil van vroeger tussen jongens en meisjes

Hoofdstuk 1:

Eetgewoontes:

Bij Duits eten denken de meeste mensen vrijwel gelijk aan brood en worst. Dat klinkt saaier dan het in het echt is. Er zijn namelijk meer dan 200 verschillende soorten brood en worst.
In de kustgebieden in het noorden wordt veel vis gegeten. Iedere streek heeft zijn eigen specialiteiten. Hamburg is bijvoorbeeld heel beroemd om zijn paling, pruimen en groentesoep.
In het westen van Duitsland is het eetpatroon de laatste jaren behoorlijk veranderd door de betere levensomstandigheden en doordat mensen gezonder zijn gaan eten.


Hoofdstuk 2:

Feestdagen:

1 januari Nieuwjaarsdag
6 januari Epifanie
21 april Goede Vrijdag
24 april Tweede Paasdag
1 mei Dag van de Arbeid
1 juni Hemelvaartsdag
12 juni Tweede Pinksterdag
22 juni Sacramentsdag
15 augustus Mariahemelvaart
3 oktober Dag van de Duitse eenwording
31 oktober Hervormingsdag
1 november Allerheiligen
25 december Eerste Kerstdag
26 december Tweede Kerstdag

Aswoensdag
Begin van de R.K. vastentijd. Op deze dag werden askruisjes gehaald. Elke kerkganger kreeg van de priester een askruisjes op het voorhoofd, om zegmaar te 'vieren' of te 'zegenen' op de vergankelijkheid, de dood en als aansporing op een boetvaardig leven.
Nu is dat niet meer zo.


Vastentijd
Met Aswoensdag begon een 40-daagse vasten periode die tot Pasen duurden. Daarvóór werd 3 dagen feest gevierd, wat wij nu nog kennen als carnaval.
Tegenwoordig begint de vastenperiode in de katholieke gemeenschap vanaf de 6e zondag, maar dat komt ook niet meer zo vaak voor als vroeger. Het echte vasten is nu teruggebracht tot één dag (Goede Vrijdag).
Vasten is de voorbereiding op inwijdingen, boetedoeningen en teken van rouw. In de Rooms Katholieke gemeenschap is daarvóór Pasen. Alleen in de Islamitische gemeenschap wordt het langdurig vasten met de Ramadan nog in ere gehouden.

Schutterfeesten
Weinigen zullen weten dat de schuttersfeesten, die nog steeds gehouden worden, afstammen van de Meiboom. De paal met het zonnerad en de haan in top dient nu voor het 'vogelschieten'.

IJsheiligen
Vaak is het in deze periode wat kouder en kan het tot nachtvorst komen. De IJsheiligen beginnen traditioneel op 11 mei en eindigen op 14 mei. Volgens sommigen beginnen de IJsheiligen al op 9 mei beginnen en in Duitsland telt men soms 15 mei er ook nog bij.

IJsduivels
Tegenover de IJsheiligen staan de IJsduivels. Hiermee werd de periode 28 oktober tot 2 november bedoeld. Waar de IJsduivels vandaan komen is mij nog niet geheel duidelijk, maar het kan te maken hebben met de donkere winterperiode. De Middeleeuwer was bijzonder bijgelovig en meende dat bos en veld werd 's nachts bevolkt door demonen. Voorbeelden zijn de Witte Wiev'n. Nachtelijke mistflarden die tussen de bomen door kronkelen en beschenen worden door de maan werden als beangstigend beschouwd. Met het ruizen van de wind door het gras leek het net als de Witte Wiev'n met onzichtbare seizen het gras maaiden, voeg daarbij de roep van een verre uil, het krakende vallen van een takje en het ritselen van een muis en het winterse spookslot is kompleet.
Juist met de IJsduivels wordt dan het begin van de donkere wintertijd ingeluid en de eerste serieuze vorst kan vanaf heden verwacht worden. Na de IJsheiligen kunnen de éénjarige planten naar buiten en voor de IJsduivels moeten ze weer naar binnen.


Schaapscheerderskou
Met de schaapscheerder koude wordt doorgaans het mistroostige bewolkte en koele weer bedoeld wat in juni nog wel eens wil voorkomen. Het is genoemd naar de tijd dat de schapen geschoren worden.

Hondsdagen
Traditioneel worden de Hondsdagen de warmste periode van het jaar beschouwd. Maar juist in deze periode hebben we ook veel Regenheiligen. Een regenrijke zomer laat over het algemeen geen grote hitte toe. De hitte, of in elk geval het mooiere weer wordt verwelkomt, zeker met de oogsttijd in aantocht. Regen in deze periode kan de gewassen op het land doen verzuipen en wordt met grotere kans op misoogsten vervloekt.
De Hondsdagen ontlenen hun naam aan het weer zichtbaar worden van Sirius in het ochtendgloren. Sirius is de helderste ster van sterrenbeeld de Hond. Maar helaas, in onze regio wordt Sirius op zijn vroegst pas op 25 augustus zichtbaar. En dat terwijl sommige Middeleeuwers lieten de Hondsdagen al op 6, 10 of 14 juli beginnen. De eerste twee zijn niet te verklaren. Maar over 14 juli kan gezegd worden dat een Noord-Franse auteur klakkeloos historische bronnen uit de Oudheid gekozen heeft, zonder deze te controleren. In Noord Frankrijk kan dat gewoon niet; het ligt te noordelijk. We moeten naar de oude Egyptenaren om een verklaring te zoeken voor het begrip "Hondsdagen".

Astronomisch

De Egyptenaren kenden eertijds drie seizoenen, die allen waren gebaseerd waren op de overstromingscyclus van de Nijl: De planttijd, overstromingstijd en oogstijd. De belangrijkste, de overstromingstijd, volgde altijd zo'n 15 dagen nadat Sirius weer zichtbaar werd in het ochtendgloren. U voelt misschien al aan dat niet altijd even duidelijk aan te geven is wanneer Sirius zichtbaar wordt. De zon moet nog een eindje onder de horizon staan en het zicht mag niet te veel door nevelsluiers of bewolking aan de horizon beperkt worden. Volgens Ptolemaeus is in Egypte de kans om sterren van de 1e grootte (helderste sterren) te zien opkomen het grootst drie kwartier voor zonsopkomst. Terugrekende voor 30°NB kon Sirius volgens bovenstaande eisen in de Juliaanse kalender in 500 v.Chr. op 19 juli gezien worden. Nemen we onze huidige Gregoriaanse kalender dan zou dat zelfs 14 juli geweest zijn.
Onze breedte op de aardkloot is veel hoger. Wij zien de sterrenhemel daardoor anders. De dagen zijn in de zomer langer en we zien dus minder van de sterrenhemel dan in de winter. Zo begint de ochtendschemering zomers eerder dan in Egypte. Mede daardoor treedt er aanzienlijke vertraging van het weer zichtbaar worden van Sirius ten opzichte van Egypte. Op zijn vroegst op 25 augustus maken we kans om iets van Sirius in de ochtendschemering op te vangen. Wanneer we uitgaan van deze datum dan staat 's ochtends Sirius al een kwartier boven de horizon terwijl het nog een half uur duurt voor de zon opkomt. Lager aan de horizon kunnen we Sirius niet waarnemen omdat het zicht hier altijd door waterdamp, wolken of grondnevel beperkt wordt, wat nog eens versterkt wordt door het coulissen effect. Al met al geen gunstige omstandigheden omdat het dan ook al sterk schemert. Maar u kunt het proberen.

De bijgaande animatie (90 kb/MPG) laat voor de oostelijke horizon op onze breedte de opkomst zien van Sirius met de schemeringseffecten tot de opkomst van de zon. Bewolkingseffecten konden helaas niet nagebootst worden.


Astrologisch

Let op: er is een verschil tussen astronomie met een N en astrologie met een L. De astronomie is de feitelijke sterrenkunde, terwijl astrologie zich bezig houdt met sterrenwichelarij en horoscopen. Toch in de begindagen van de sterrenkunde gingen beiden vaak hand in hand en hebben dezelfde stamvader. In de 3e eeuw v.Chr. werd de dierenriem geïntroduceerd. Sterrenbeelden, zoals wij die nu kennen, waren toen nog niet vast omlijnt. De hemelequator werd voor het gemak in 12 gelijke stukken gehakt, elk een eigen teken, waar bovendien ook nog eigenschappen aan toebedeeld werden. Veel sterrenbeelden ontlenen hun naam aan mythologische figuren en het schept dan ook geen verbazing dat aan sterren en planeten Goddelijke kwaliteiten toebedacht werden. Deze bijgelovige onzin ten top wordt nog steeds gebruikt en heeft zijn oorsprong dus in het heidendom.
In de tijd dat de dierenriem ontstond werd Sirius zichtbaar (19 juli) in het ochtendgloren op het moment dat de zon in het teken van de Leeuw trad (20 juli). Julius Ceasar heeft dit evenement getracht vast te leggen in de naar hem genoemde Juliaanse kalender. Maar de Egyptenaren en Romeinen konden niet bevroeden dat door allerlei kosmische invloeden het lentepunt (dit is de dag nachtevening op 21 maart), en daarmee ook alle dierentekens, ieder jaar een weinig opschuiven. Als astrologen tegenwoordig zeggen dat de zon in de Leeuw staat, dan staat hij in werkelijkheid al in de Kreeft.

Joelfeest
Het Germaanse joelfeest, wat de naam al zegt: joelen of lawaai maken. Het doel was om hiermee de zonnerad (joelrad) weer in beweging te zetten. Het feest begon met de eerste volle of nieuwe maan na zonnewende, tot de eerste volgende nieuwe respectievelijk volle maan. Het feest duurde 12 nachten. Tijdens het concilie van 325 het joelfeest gekerstend en vastgelegd van 25 december tot 6 januari, ook 12 dagen.
Hoe belangrijk de feestmaand december is blijkt wel uit de aandacht die de kerk gaf om de heidense gebruiken de kop in te drukken. Met het joelfeest werd immers ook het nieuwjaar ingeluid op 25 december, een van de eerste dagen dat de dagen meetbaar langer werden.

Het hierboven genoemde zonnerad vinden we in de christelijke traditie ook terug als advent of kerstkrans. Deze krans is voorzien van 4 kaarsen en elke week wordt er een nieuwe kaars bij aangestoken.

Dan is er nog het midwinterhoornblazen in Twente. Met een speciale hoorn wordt boven een put geblazen. Het versterkte geluid is daardoor in de wijde omgeving te horen. In Twente worden deze gebruiken nog steeds beoefend, al heeft het nu meer een toeristisch trekje gekregen.

Wodan
Er bestaan theorieën dat de Germaanse Oppergod Wodan gekerstend is in de vorm van Sint Nicolaas. Om deze theorie te staven gaan we een vergelijking maken tussen Wodan en Sinterklaas. In het joelfeest staat Wodan centraal. Deze stoere God wordt gesierd met een zware wilde baard en een grote hoed met een flinke rand en een ruime mantel over zijn brede schouders. Zijn kennis en wijsheid is onbeperkt en daarvoor had hij één oog moeten opofferen. Wodan heeft ook altijd een speer in zijn handen, wat hij nodig heeft voor de jacht.
Op onstuimige decembernachten raast Wodan met zijn achtbenige schimmel Sleipnir over de wolken, voortgestuwd door de stormachtige winden. Met deze stormwinden kraken de binten, deuren klapperen en blaast de wind de schoorsteen in, wakkert daardoor het vuur van de open haard aan en brengt daarmee licht en warmte.

Dierbare Germaanse krijgers, die op het slagveld zijn overleden en door de dood hun zwarte uiterlijk hebben gekregen volgen Wodan op zijn jacht naar wolf Fenrir. Deze heeft het op de zon gemunt. Lukt het Fenrir de zon te verslinden dan zal eeuwige duisternis over de aarde neerdalen. Maar Wodan verjaagt de wolf en is daarmee de redder van het licht, en het begin van het jaar.

MAAR
Niet in alle deelstaten worden epifanie, sacramentsdag, mariahemelvaart, hervormingsdag, en allerheiligen als officiële feestdag benoemd.

Hoofdstuk 3:

Cultuur:

De Duitse cultuur verschilt meer van de onze dan we over het algemeen denken. Deze verschillen geven in het contact met Duitsers vaak aanleiding tot spraakverwarring.
De Duitsers zijn over het algemeen beleefd, punctueel en praktisch ingesteld. Ze worden soms aangezien als conservatief, maar zijn meestal vriendelijk en spontaan. Ze houden van eten en drinken. Europese samenwerking en modernisatie wordt over het algemeen als wenselijk gezien in Duitsland, maar tegelijk zijn culturele tradities ook erg belangrijk.
In het zuiden van Duitsland is men trots op het cultuurgoed en de klederdracht .
De kleding wordt voornamelijk gedragen tijdens de festivals die in alle grote steden en ook in veel kleinere plaatsen worden gehouden. Per jaar worden er in Duitsland meer dan honderd muziekfestivals gehouden.

Hoofdstuk 4:

Toerisme:

Duitsland is eenerg populaire vakantiebestemming en de toeristische sector boekt elk jaar weer nieuwe records.
Beieren blijft qua overnachtingen de Duitse topbestemming, op grote afstand gevolgd door Baden-Württemberg.

In 1999 was het aantal overnachtingen (geen camping overnachtigingen) 308 miljoen, bijna 5% meer dan in 1998.
Een beetje Duits gezin is gek op pretparken. De bekendste zijn Phantasialand in Brühl (bij Keulen), Warner Brothers Movieworld (Bottrop), Heidepark Soltau en het filmpark in Babelsberg (Postdam). De grootste Duitse kermissen vind je in Berlijn en in Hamburg.

Hoofdstuk 5:

Bier:

Bier drinken wordt in Duitsland niet zozeer als alcoholconsumptie gezien maar meer als gewoon dorstlessen. Geen wonder, want in de middeleeuwen was bier drinken minder gevaarlijk dan het ongezuiverde water. Per jaar wordt er door ca. 1300 Duitse brouwerijen zo'n 100 miljoen hektoliter bier gebrouwen. Duitsland kent niet één nationaal bier, maar wel enkele grotere merken, zoals Warsteiner, Bitburger, Beck's, Diebels en Veltins. Maar in de meeste café's, Kneipen geheten, wordt een lokale specialiteit getapt, want daarvan zijn er honderden... Het meeste bier wordt trouwens niet in Beieren gedronken, maar in Nordhrein-Westfalen... Ongeveer drie kwart van alle bierdrinkers in Duitsland zijn mannen. "Sekt" daarentegen, een soort mousserende wijn, is vooral onder vrouwen geliefd. Pils wordt het meeste gedronken in Duitsland (bijna 70%).

Hoofdstuk 6:

Eten:

Duitsers houden van lekker en goed eten en drinken. Ze hechten veel waarde aan de kwaliteit van hun eten.Al het broodbeleg wat wij kennen kun je in Duitsland ook krijgen, maar pindakaas en hagelslag zul je vrijwel nooit als broodbeleg tegenkomen. Hagelslag wordt als taartversiering gebruikt.
De traditionele keuken biedt een goed beeld van de grootte van het land: Van Noord tot Zuid heb je de meest uiteenlopende gerechten. Het is een vooroordeel dat men alleen grote "Würste" en "Braten" (stukken gebraden vlees) in plassen vet verorbert. Wij eten immers ook niet altijd stamppot en snert... Maar deze traditionele gerechten zijn inderdaad "deftig".
Enkele traditionele gerechten zijn Königsberger Klopse en Kasseler im Blätterteig.

Voor een echte taartfan is Duitsland een El Dorado. Het barst van de gebaksoorten en de stukken zijn vaak groter dan bij ons. Naar tompoezen en moorkoppen zul je vergeefs zoeken. Lekker hartig gebak zijn "Brezel", een soort grote zoute krakelingen, die vers gebakken en nog warm verkocht worden.
Het standaard Duitse brood is zuurdesembrood. Dat is donker brood, dat door het zuurdeeg lang houdbaar is, en een stevige eigen smaak heeft. Het is vooral geschikt voor hartig beleg.
Volgens de European Vegetarian Union zijn er in Duitsland zo'n 2,9 miljoen vegetariërs, zo'n 3,62 % van de bevolking.

Hoofdstuk 7:

Gezondheid

Duitsers zijn aardig druk met hun gezondheid. Let maar eens op het grote aantal artsen en apotheken, die zijn er niet voor niets...Zijn we in Nederland nogal eens gestresst of overspannen, in Duitsland heb je het dan aan je "Kreislauf", oftewel je bloedsomloop. Vreemd genoeg hebben artsen in andere landen nog nooit van dat ziektebeeld gehoord...Ook in Duitsland zijn de kosten voor de medische zorg een groot probleem. Jaarlijks belopen de kosten zo'n 250 miljard Euro. Doordat mensen ouder worden dan ooit hebben ze ook meer zorg nodig. Daarnaast is het aantal behandelingen en behandelingsmethoden de laatste tientallen jaren sterk uitgebreid, waardoor ook de kosten daarvan stijgen.De tolerantie ten opzichte van drugs en verslaving in het algemeen is heel wat minder dan in Nederland. Toch gaat de Duitse overheid steeds meer de Nederlandse kant op, vooral in de omgang met harddrugs-verslaafden.De tolerantie ten opzichte van drugs en verslaving in het algemeen is heel wat minder dan in Nederland. Toch gaat de Duitse overheid steeds meer de Nederlandse kant op, vooral in de omgang met harddrugs-verslaafden.

Hoofdstuk 8:

Feiten:

Officiële naam: Bundesrepubik Deutschland
Volkslied: 3e couplet van “Das Deutschlandlied”
Nationale feestdag: 3 oktober (hereniging van Duitsland)
Oppervlakte: 357.000 m²
Bevolking: ± 82,01 miljoen
Bevolkingsdichtheid: 230 mensen per km²
Hoofdstad: Berlijn
Plaats van de regering: Berlijn
Talen: Duits, Turks, Sorbisch
Geloof: Christendom en Islam
Munteenheid: Duitse Mark (DM) (binnenkort de Euro)
Hoogste berg: Zugspitze (2962 meter)

Langste rivier: Rijn (865 kilometer op Duits grondgebied)

Hoofdstuk 9:

Het verschil van vroeger tussen jongens en meisjes

Wat de opvoeding betreft werd er duidelijk verschil gemaakt tussen jongens en meisjes. Volgens de nazi’s moesten de jongens en meisjes op verschillende manieren worden opgevoed. Meisjes moesten bijvoorbeeld volgens de nazi’s een dienende en verzorgende rol als huisvrouw aan kunnen en ook moesten ze vooral mooi zijn en zich onderschikken aan de mannen. En het belangrijkste was, volgens de nazi denkbeelden, dat ze zich moesten voorbereiden op de rol van het moederschap. De jongens moesten volgens de nazi denkbeelden vooral dappere strijders zijn en zouden volgens de nazi’s de wereld gaan veroveren. De jongens moesten vooral moedig, hard, gedisciplineerd en meedogenloos zijn en ze moesten natuurlijk bereid zijn om zich op te offeren voor hun volk en vaderland.
Ook op de HJ werd er een groot verschil gemaakt tussen jongens en meisjes, ze hadden bijvoorbeeld aparte afdelingen en hadden verder weinig tot niks met elkaar te maken.
De meisjes kregen sowieso al minder aandacht dan de jongens de nazi’s vonden dat ze vooral belangrijk waren voor het baren van kinderen, want hoe meer kinderen een vrouw aan de Führer kon schenken hoe beter. Het liefst wilde ze natuurlijk jongens, omdat die later soldaten konden worden.