Aan het eind van het vorig jaar is Pietje Bell 2 uitgebracht, maar vanavond herhalen we met plezier deel 1.
Pietje Bell is - in het Rotterdam van de jaren ’30 - een brutale vlegel, die bij al zijn slachtoffers het bloed onder de nagels weet te halen. Voor de een is hij een held, de ander kan hem totaal niet uitstaan.
Pietje Bell is niet alleen een familiefilm maar ook nog door een familie gemaakt. Quinten Schram speelt de hoofdrol en hij is de zoon van regisseuse Maria Peters en producent Dave Schram. Die laatste is ook de producent van het filmprogramma van Omroep Brabant: Filmspot met Jacques Goderie, die weer de hoofdredacteur van het blad Preview is. De filmwereld klein?
Nederland 2002. Regie: Maria Peters. Genre: komische schelmenfilm. Naar de boeken van Chris van Abkoude. MeVan een geit een giraf maken. Een draad aan de neuswrat van tante vastbinden. Het verlovingsfeest van je zus verpesten. Dat zijn een paar voorbeelden van kwajongensstreken die de hoofdpersoon van het boek "Pietje Bell" van Chris van Abkoude elke dag uithaalt. Vanaf 17 november is 'Pietje Bell' in de bioscoop te bewonderen. Uitgeverij Kluitman heeft voor een filmomnibus gezorgd waarin 'Pietje Bel', 'Pietje Bell's goocheltoeren' en een biografie van schrijver Chris van Abkoude. Van het eerste boek over Pietje is het al de 55e uitgave! Maar is het boek nog wel leuk voor kinderen van nu?
Pietje haalt de hele dag door kattenkwaad uit. Dat is zijn voornaamste bezigheid. Hij moet naar school, maar meestal komt hij daar te laat of niet aan. Op straat gebeuren dingen die Pietje veel leuker vindt dan leren. Hij haalt grappen uit en het interesseert hem niet of hij daar iemand last mee bezorgt. Pietje kan het dan ook onbestraft doen want zijn vader, Jan 'Plezier', lacht toch altijd om de streken van zijn zoon. Daardoor maakt de schrijver het boek wel erg ongeloofwaardig.
Pietje zelf vindt dat alle uit de hand gelopen grappen niet zijn schuld zijn; hij raakt er toevallig in verwikkeld. In werkelijkheid zoekt hij de problemen zelf op en geniet ervan. Pietje is helemaal niet ondeugend maar dom en naïef. Van Abkoude moet zich er zelf ook van bewust zijn geweest. In een van de hoofdstukken probeert hij nadrukkelijk te bewijzen dat Pietje een gouden hart heeft, maar vervolgens verandert hij het karakter van de jongen te weinig om dit waar te maken.
De schrijver heeft zijn best gedaan om zoveel mogelijk grappen te verzinnen en het is hem gelukt. Maar alle avonturen lijken zo sterk op elkaar dat het niks uitmaakt als je een half hoofdstuk of drie hoofdstukken overslaat - je mist toch geen enkele ontwikkeling.
In de tijd toen Van Abkoude zijn Pietje heeft verzonnen, moesten de kinderen zich anders gedragen dan nu. Als kind moest je met twee woorden spreken en je mocht geen mening hebben. Je moest braaf, lief en gehoorzaam zijn, precies als de kinderen in de toenmalige kinderboeken. Met 'Pietje Bell' wilde Van Abkoude zeggen dat hij het niet eens was met de manier waarop kinderen werden opgevoed. Volgens hem moest dat allemaal veel minder hard en streng.
Nu is het ondanks alle avonturen geen spannend of mooi boek meer. Je leest het en je vergeet het direct. Het is meer een belangrijk boek in de geschiedenis van de jeugdliteratuur van een bijzondere schrijver die in zijn hart kind was. Nu maar hopen dat de film Pietje levensechter maakt. t: Arjan Ederveen, Angela Groothuizen, Rick Engelkes, Quinten Schram, Felix Strategier, Marjan Luif e.v.a.
REACTIES
1 seconde geleden