Parthenon

Inleiding: Het onderwerp van dit werkstuk is het Parthenon. De Akropolis, waar het bouwwerk op staat is een rots midden in Athene. Deze bepaald nog steeds het stadsbeeld. De Akropolis werd ook wel de “Heilige Rots” genoemd. Akropolis betekend oorspronkelijk “Versterkte Heuvel”. Deze rots is 270m lang, 160 meter breed en ligt op een 156m hoge heuvel. Later werd deze rots een symbool van politieke macht. Nu is de Akropolis een van de belangrijkste heilige centra van de wereld. Op de rots staan een aantal heilige tempels, allemaal toegewijd aan een aantal verschillende goden, waarvan de belangrijkste godin Athena is. Deze zijn gebouwd toen Pericles aan de macht was. Ik ben zelf nog nooit naar het Parthenon geweest maar het lijkt me wel een gebouw die een indruk bij je achterlaat. Wie weet zou ik het in de toekomst een keer gaan bezoeken, om te weten of mijn indruk hierover juist is. Na de inleiding wil ik graag beginnen met u meer te vertellen over dit interessante gebouw. Veel leesplezier! Algemeen: Het Parthenon is rond 447-438 v. Chr. Gebouwd door de Grieken. De architecten Iktinos en Kallicrates kregen de opdracht een heilige tempel te maken. Daarnaast hebben ook vele kunstenaars uit heel Athene meegewerkt. Van het gebouw is helaas nog een ruïne over. Het is gebouwd voor de Griekse godin Athena Parthenos. De tempel maakt deel uit van een reusachtig tempelcomplex dat op een hoge berg bij Athene, de Akropolis werd gebouwd. De oude Grieken kenden een meergodendom, zij bouwden voor hun goden indrukwekkende tempels. Kenmerken: Het Parthenon diende alleen voor de goden en niet voor mensen om samen te komen en diensten te houden. Het is vrijwel uit wit marmer gemaakt. Het is een open gebouw, bestaande uit zuilen, acht aan de voorkant en achterkant en zeventien aan beide zijkanten. Een tempel werd alleen betreden door priesters om een eredienst op te dragen aan het godenbeeld. De tempel is op een podium gebouwd, dat via drie hoge treden te bereiken is. Op verschillende metopen zijn nog restanten aanwezig van beeldhouwwerk in relief. Men weet uit beschrijvingen van Griekse schrijvers dat het beeld van Athena rijk versierd was met goud en ivoor. De tempel zelf was beschilderd met heldere kleuren. Hiervan is tegenwoordig niets meer van terug te vinden. Deze versieringen zijn gemaakt om een imposante indruk achter te laten. Goden hadden rond die tijd een hoog aanzien. De tempel is waarschijnelijk ook gigantisch in grootte. De afmetingen in het beeldhouwwerk was volgens een vaste maateenheid: De modulus. Daardoor ging de tempel er evenwichtiger uitzien. Zo is bijvoorbeeld te zien door nauwkeurige metingen dat de zuilen zich verjongen en in het midden wat dikker zijn. De zuilen maken zo een nog krachtiger indruk. Het bouwwerk is redelijk strak gebouwd en bestaat uit geometrische vormen. Het Parthenon is gebouwd in de Dorische stijl. Deze is te herkennen aan het kapiteel in de vorm van een kussen, de vierkante plaat, en aan het ontbreken van een voetstuk. Deze modulus werd toegepast om harmonie en evenwicht te creeēren. Inhoud: [plaatje0] Afb. 2: De plattegrond van het Parthenon
Hierboven ziet u een plattegrond van het Parthenon. Zoals u ziet zijn er rondom het gebouw zuilen te vinden, hier aangegeven met stippen. Ook in het gebouw zelf zijn er zuilen te vinden. De tempel is maarliefst 70 meter lang, 31 meter breed en 20 meter hoog en volledig uit marmer gemaakt (uitzonderingen: funderingen, deuren, plafonds en het dak. De zuilengallerij strekt zich langs de buitenkant van het gebouw. De diameter van deze zuilen varrieerd van 1.91m aan de onderzijde tot 1.48m aan de top. De Grieken noemden dit principe van variatie in diameter “entasis”. Dit principe houdt het evenwichtige in stand. Als men namelijk van onder naar boven kijkt, lijkt het alsof de zuilen hoger zijn dan ze in werkelijkheid zijn. De architecten maakten de hoekzuilen daarnaast nog iets dikker, waardoor ze niet dunner zouden lijken dan de andere zuilen. Het gebouw zelf is gemaakt volgens de module, ook weer volgens het principe dat het harmonie en evenwicht moest uitstralen. De grootste van de interne ruimtes, de Pronaos in het oosten bewaard het ere standbeeld van Athena Parthenos. De cella (centrale hal) die uit twee delen bestaat was wat hoger om het 12m hoge beeld van Athena te kunnen opbergen. Het beeld is gemaakt door de beeldhouwer Phidias. In de ene hand houdt Athena een beeld van de godin Nikė vast en in de andere hand een speer. Athena was de dochter van Zeus, maar Zeus dacht er zelf aan om zijn dochter te vermoorden omdat hij vreesde dat zij machtiger zou worden dat hijzelf. Ze is de godin van wijsheid en rechtvaardigheid. De kleine kamer met vier Ionische binnenzuilen (het “Opisthodome”) werd gebruikt als schatkamer. In totaal waren er 92 metopen, 32 aan elke zijde en 12 aan de uiteinden maar slechts 57 overleefden. Deze metopen stellen allemaal verscheidene gevechten voor. Westelijk: Het mythische gevecht tegen de Amazonen, Zuidelijk: De centauren gevechten, Oostelijk: Het gevecht tussen de Goden en de giganten en ten slotte Noordelijk: De Trojaanse Oorlog. Het Parthenon bleef redelijk intact tot 1687. Toen de Venetiērs en de Turken vochten voor het bezit van de Akropolis gebruikten de Turken het Parthenon als kruitmagazijn en een inslag van een Venetiaanse kanonskogel verwoeste de tempel. In 1834 werd er werk gemaakt van de restaurantie door L. Von Klenze. Tussen 1885 en 1890 is er veel gewerkt hieraan en bij een aantal opgravingen zijn veel unieke stukken teruggevonden. Veel stukken in je nu vinden in musea. Ongeveer 150 elementen van het oorspronkelijk bouwwerk zijn hersteld en zorgvuldig terug gezet. Tegenwoordig is men bezig met nieuwe aanvullingen op de tempel aan te brengen. Persoonlijke mening: Ten slotte geef ik mijn mening over dit bouwwerk. Voordat ik met dit werkstuk begon had ik al een redelijk hoge verwachting. Het bouwwerk is ook voorbij gekomen bij de tekenen lessen, waarbij ik al een aantal dia’s had gezien. Deze indruk is alleen maar beter geworden. Nadat ik meer informatie heb verzameld om dit werkstuk te maken ben ik nog wijzer geworden en ben ik meer te weten te komen over de opbouw van deze tempel. Naast dat het gigantisch is zitten achter dit nog meer ingewikkelde wiskundige theorieen die het maken van deze tempel er niet gemakkelijker op maken. Tegenwoordig hebben wij allerlei machines en benodigheden die het maken van een gebouw een stuk eenvoudiger maken. Toendertijd had men nog geen weet hiervan. Hierdoor is het ongeloofelijk dat men toen dit soort gebouwen kon maken. Ik vind het erg jammer dat er nog zo weinig is overgebleven, anders had het misschien een nog grotere indruk op mij gemaakt. Veel architecten kunnen hiervan leren!