Groninger Museum

Architectuur: Inleiding Mijn verslag gaat over architectuur: Het Groninger Museum. Ik ben erheen geweest op woensdag 17 januari 2007, samen met A. en E. In dit verslag komt aan bod: de ligging van het gebouw, de bereikbaarheid, het uiterlijk en de binnenkant van het gebouw. Veel informatie over de bouwers en de ontwerpers en het idee achter dit kunstrijke gebouw. Het Groninger Museum. Gegevens Het Groninger Museum staat zoals de naam al zegt in Groningen. Voormalig directeur was Frans Haks, overleden op 23 December 2006. Haks, voormalige directeur (1978-1995), zette het Groninger Museum nationaal en internationaal op de kaart. Nu is Kees van Twist directeur van Het Groninger Museum. Het ontwerp komt van: A. Mendini, Coop Himmelb(l)au, Phillipe Starck en Michele de Lucchi. Dit zijn Italiaanse topontwerpers. De opdrachtgever is de Gemeente Groningen. Gemaakt door aannemer Van Wijnen, en ontwerp – realisatie duurde van 1986 tot 1995, toen de bouw voltooid werd. Ik heb het bezocht op woensdag 17 januari, samen met Anja en Ellen. Ik ben er geweest omdat ik op diezelfde dag naar het museum ging om een tentoonstelling van Herman Brood te gaan bezichtigen. Voorbereidingen en verwachtingen Zoals ik eerder zei ging ik op de eerste plaats naar het museum omdat ik er was geweest voor de voorstelling van Herman Brood. Na afloop kregen we in het museum een paar foldertjes mee naar huis, waar ook wat informatie in stond over het gebouw. Ik ga vaak naar de stad, en als ik met de trein ga, kom ik altijd langs het museum. Ik wist al dat het een heel groot, kleurrijk en modern gebouw was en dat een paar Italiaanse mensen hebben meegeholpen met het ontwerpen van het gebouw. Ik ben er nog nooit heen geweest, omdat ik nooit naar musea ga met mijn ouders, omdat mijn vader het zelf meestal ook niks aan vindt. Ik verwacht dat het gebouw van binnen heel groot is met eerlijk gezegd alleen maar saaie schilderijen aan de muren. Ook verwacht ik dat de binnenkant van het gebouw er mooi en modern uitziet, met veel vormen en beelden.
Analyse: inhoud en functie Het Groninger museum is een heel mooi, kunstig gebouw om te zien. Van de buitenkant kun je zo raden dat het om een museum gaat door al die verschillende kleuren en vormen die één geheel vormen. Van de buitenkant dus erg kleurig, van de binnenkant ook. Elke ruimte heeft zijn eigen kleuren, maar het gebouw is wel erg groot en leeg. Van de buitenkant is hij bedekt met allerlei kleurrijke tegeltjes, aan de binnenkant hebben ze in de hal en de trap gewerkt aan de details door de hele trap met mozaïek steentjes te bedekken. Er is gewerkt met vele materialen zoals aluminium, staal, laminaat en zelfs baksteen, maar ook veel kleuren als groen, blauw en rood. Het gebouw ziet er van de buitenkant uit alsof er eeuwenlang aan is gebouwd, naar mijn mening. Je kunt nergens kijken of overal is wel een detail in verwerkt. Voor mijn gevoel ziet de buitenkant er iets té artistiek en doorgedacht uit, maar aan de andere kant is het natuurlijk een erg uniek gebouw, die wij alleen hier in Groningen hebben. Wie ergens in Nederland aan Groningen denkt, denkt misschien ook gelijk aan dat vrolijke kleurrijke gebouw, Het Groninger Museum. Het is een museum, en een museum is natuurlijk niks zonder schilderijen en beelden. Er zijn meer schilderijen aanwezig dan beelden, maar ook die zijn wel aanwezig. Elke keer is er weer een andere voorstelling van een andere kunstenaar aanwezig, dus welke schilderijen en beelden er in het museum aanwezig zijn hangt af van welk thema het museum uitkiest. Er zit een bepaald idee achter het neerzetten van dit gebouw. Het gebouw is er neergezet met als doel om kunst te exposeren en om op zichzelf een mooi kunstwerk te zijn. Daarvoor wordt het nog steeds gebruikt. Een ander idee zou misschien nog geweest kunnen zijn dat je bij het zien van het gebouw al gelijk kunt zien wat erin zit, namelijk: kunst. De functie van het gebouw vind ik de schoonheid. Ik vind wel dat het gebouw waarde toevoegt aan de omgeving. Dit omdat het een heel bijzonder gebouw is om te zien, heel erg anders dan een normaal gebouw van bakstenen. Ze hebben bij het museum gewerkt met verschillende materialen, zoals: aluminium, staal, laminaat, steen, glas en baksteen. Ook kleuren als groen blauw en rood spelen een grote rol in de uitstraling. Het gebouw is zeker niet te missen, maar ik vind het gebouw wel een beetje té kleurig. Wel een heel uniek gebouw, maar het past niet in zijn omgeving thuis door het oud uitziende station aan de overkant, en de oudere gebouwen op de achtergrond. Het gebouw vrolijkt je daardoor wel weer op, niet alle gebouwen zijn oud, saai en somber. De opbouw Het Groninger Museum is opgebouwd uit drie verschillende bouwvolumes: de zogenaamde paviljoenen. Die worden met elkaar verbonden met gangen. Ten eerste heb je het centrale paviljoen. Dit paviljoen is ook het paviljoen die het meeste opvalt, het is de 30 meter hoge toren. De toren is bekleed met goudkleurig laminaat en wordt oogverblindend als de zon er vol op schijnt. In die hoge toren heb je de opslag van het museum waar alle collecties worden bewaart. De architect vond dat het hart van het museum en heeft de opslagruimte daarom een centrale plek gegeven. In het centrale paviljoen is tevens de ingang van het museum. Westelijk van het centrale paviljoen staan eigenlijk twee paviljoenen op elkaar. Het ‘Ploegpaviljoen Stichting Beringer Hazewinkel’ en ‘Het Starck Paviljoen’. Het paviljoen dat onder ligt is het Ploegpaviljoen ‘Stichting Beringer Hazewinkel’. Dit vierkante paviljoen is gemaakt van rode bakstenen. Het moet een beetje een fort voorstellen. Het paviljoen dat er bovenop ligt is ‘Het Starck Paviljoen’ en is cirkelvormig. De buitenkant is gemaakt van aluminiumplaten waarop in reliëf vaasvormen te zien zijn. Aan de oostkant van het centrale paviljoen heb je ook weer twee verschillende paviljoenen: ‘Het Mendini Paviljoen’ en ‘Het Coop Himmelb(l)au Paviljoen’. Het onderste deel van het Mendini Paviljoen is trapeziumvormig en bestaat uit twee verdiepingen het bovenste paviljoen Coop Himmelb(l)au paviljoen en bestaat uit strakke eenvoudige vormen. En is opgebouwd uit dubbelwandige staalplaten die elkaar niet raken en worden afgewisseld met gehard glas. Zoals al eerder gezegd vind ik het gebouw ietsje té kleurrijk en te modern. Voor de echte kenners is het misschien een geweldig prachtig gebouw, ik denk daar iets anders over. Het gebouw is iets te modern voor zijn omgeving naar mijn mening. Ervaring We zijn er met ons drieën heen gegaan met de trein, zonder ouderen of gids zijn we door het museum gegaan. Ik weet niet wat A. en E. van het gebouw zelf vinden, ik heb het ze niet gevraagd. Wel weet ik dat A. het gebouw van de binnenkant ook iets té gedetailleerd vond, soms een beetje zo overdreven en doordacht dat het voor ons gevoel niet meer mooi was. Zoals ik al zei, als je een echte kunstkenner bent, vind je het gebouw misschien prachtig. In het gebouw is alles aanwezig, toiletten, informatiebalie, garderobe etc. als ik er zo over na denk vind ik het gebouw eigenlijk helemaal niet zo mooi, maar wel heel erg bijzonder en uniek. Nergens ter wereld vind je denk ik zo’n kleurrijk en kunstig gebouw, waar de makers wel trots op mogen zijn. Ook erg aardig en behulpzaam personeel wat ook erg belangrijk is. Aan het gebouw heeft het meeste indruk op mij gemaakt dat ik zelf nooit had verwacht dat er zóveel denkwerk in het gebouw zit en dat elke vorm en elke verdieping een andere betekenis heeft. Als je in het gebouw zelf rondloopt heb je dat
niet zo erg door, pas als je op zoek gaat naar informatie merk je dat pas. Zoveel werk
alleen omdat je een bijzonder museum in je stad wilt gaan bouwen. Oordeel Ik vond vooral de bereikbaarheid van het gebouw erg opmerkelijk. Volgens mij is er geen één museum in Nederland die een hoofdstation aan de overkant heeft staan. Met het openbaar vervoer kun je er zonder één enkel probleem komen en ook kun je op de parkeerplaats bij het station je auto prima kwijt. Voor elke doelgroep is het museum goed bereikbaar, dus ook voor ouderen. Het museum trekt ook vele bezoekers door zijn opvallende uiterlijk. Het gebouw maakt goede reclame doordat er maar één gebouw in Nederland is, zo veel kleuren, vormen en verschillende materialen. Dat is een goede plaats want het is dan voor alle doelgroepen goed bereikbaar. En je maakt goed reclame omdat het erg opvalt door het kleurgebruik en de apart vormen. Een museum met goede schilderijen, kunstenaars en zijn uiterlijk is natuurlijk te danken aan de goede en zeer geduldige ontwerpers die hebben meegewerkt. Totale werktijd: 1,5 tot 2 uur. Het toegangsbewijs van het museum zit bij mijn andere verslag in over de voorstelling van Herman Brood, in Het Groninger Museum. Inhoudsopgave Inleiding Gegevens Voorbereidingen

Analyse
De opbouw
Ervaring
Oordeel