Gasunie gebouw Groningen

Op vrijdag 6 april om acht uur, vertrokken wij met heel vier havo naar Groningen. Om daar een bezoek aan het Gasunie gebouw, het natuurmuseum, het Groninger museum of de bioscoop te brengen. Mijn keuze was het gasunie gebouw en het Groninger museum. Dit verslag is van het Gasunie gebouw.

De groep die een rondleiding in het gebouw had gekozen werd in tweeën gesplitst. Zodat het vertelen wat makkelijker ging en het niet te druk in de groep werd. Er waren twee begeleiders een man en een vrouw. Wij werden begeleid door de vrouw, waarvan ik de naam niet meer weet. Ze had (geloof ik) kunsthistorie gestudeerd en wist daarom ook veel over de schilders van de schilderijen en de schilderijen zelf in het gebouw te vertellen. Alle kunst uit het gebouw is gemaakt door Nederlandse kunstenaars. Toen het aangekocht is leefde de makers van de kunstwerken nog. Er is dus alleen kunst in het gebouw van kunstenaar die nog leefden te het gekocht werd.

Het gebouw.

Dit gebouw is gebouwd, omdat het andere gebouw te klein was. Het oude gebouw zou ook verbouwd kunnen worden. Maar uit de kostenberekening bleek dat een nieuw gebouw 6 miljoen guldenminder zou kosten. De keus was dus een nieuw gebouw. De bedoeling van het gebouw was dat het als een derde huid zou dienen. De huid als de eerste huid en de kleding als de tweede huid. Het gebouw moest geheel op de natuur gebaseerd worden. Het ontwerp is van de Amsterdamse architecten Albert en van Huut. Het gebouw zou moeten dienen als centrale ontmoetingspunt. Het gebouw bestaat uit 1,5 miljoen bakstenen, in de kleuren geel, roodbruin en paars. Dit zijn veel voorkomende kleuren in de natuur.

De hal.

Wanneer je het gebouw binnen gaat, word je naar binnen geleid door een koperen lijn. De lijn loopt door naar de lift. De hal word gebruikt voor het exposeren van kunst. Wanner je in de enorme hal bent en je naar boven kijkt, zie je een trappenhuis dat bestaat uit 16 trappen (denk ik, er zijn 16 verdiepingen). Elke verdieping heeft zijn eigen kleur. Alle kleuren van de regenboog worden gebruikt. Hoe verder je naar boven kijkt hoe blauwer het is en beneden is de bruin gele kleur gebruikt. Door de ramen die tegen de trappen zijn, is de over gang van de kleuren heel vloeiend. Net zoals de regenboog. Het gehele trappenhuis wordt gedragen door een stemvork. Niet een echt, naar een constructie in de vorm van een stemvork. Deze constructie is gebruikt om een zo open mogelijke hal te houden. Anders zou er een paal midden in de hal staan en is de hele openlijkheid verdwenen. Er werd dus gekozen voor een stemvorkconstructie. Om te zorgen dat de constructie niet in elkaar zou zakken, is er een systeem bij geplaatst dat er voor zorgt dat het allemaal op zijn plaats blijft staan.

“Groene straat”.

De groene straat is op de begaande grond. Het is een straat waar allemaal planten staan. Er loop een kronkelend paadje tussendoor, een bospaadje. In de tuin is een vijvertje met een kunstwerk. De tuin is gelegen achter de bibliotheek.

Videkap.

De videkap (hiernaast te zien op de foto) bestaat dus voornamelijk uit glazen. De glazen hebben een blauwe tint. De bedoeling van de blauwe glazen, die niet verticaal maar schots en schuin naar beneden lopen, is om een waterval na te bootsen. Het likt net dat er een waterval vanaf het gebouw loopt. Om de ramen schoon te maken zijn er speciale haken geplaatst aan de bovenste verdieping. Maar doordat de ramen niet recht naar beneden lopen, naar steeds verder naar buiten, kunnen de glazen niet zomaar gewassen worden. Daarvoor werden speciale berg beklimmers uit Limburg gehaald. Naar sinds twee à drie jaar heeft de arbeidsinspectie het verboden. De ramen zijn dus al drie jaar niet meer gewassen. Er liggen nu veel bladeren van planten die over de trappen heen groeien, op de buizen bij de ramen. Voor de ramen zijn allemaal buizen, dat is niet alleen voor de stevigheid en voor de ramenwassers, maar ook voor de luchttoevoer. Het klimaatbeheersingssysteem, zoals ze dat noemen. De buizen zijn gemaakt van de buizen die men ook gebruikt voor de booreilanden van gas. Normaal moeten daar absoluut geen gaatjes in zitten, maar in de buizen van het gebouw zitten maarliefst 6000 gaatjes. Door dit systeem gaat warme lucht niet omhoof en koude lucht niet omlaag. In de buizen wordt de luchttoevoer geregeld door kleppen.

Wanneer je over de snelweg vanaf Drachten komt is het eerste wat je ziet het Gasunie gebouw. Je kunt het gebouw al vanaf een grote afstand zien staan. Het lijkt een beetje het boegbeeld van Groningen, zou je het wegdenken dan is er een hele kale binnenkomst van Groningen. Wanneer je op de bovenste verdieping van het gebouw staat, er zijn 18de verdiepingen, maar op de hoogste verdiepingen kunnen wij als toeschouwers niet komen en ook de werknemers niet. De hoogste verdieping, voor ons, is dus de 16de verdieping, wanneer je daar staat kan je over heel Groningen heen kijken. Je kunt de Martinitornen, het KPN-gebouw, het Groningermuseum en alle andere bijzondere gebouwen zien.

De rondleiding.

De rondleiding duurde twee uur. Wij begonnen in de hal. Ze vertelde ons het nut van de koperen lijn die je bij de binnen komst tegen komt. Ook vertelde ze ons iets over de kunst die daar op dat moment geëxposeerd was. In de hal is een vijver, met daarin een mannetje. Het mannetje staat midden in de vijver. Hij heeft zijn werkkoffer in de hand, en loop heel vrolijk naar zijn werkplek. De eigenlijke bedoeling van de kunstenaar was, dat het mannetje, s’morgens wanneer iedereen naar het werk gaat, het mannetje naar binnen loopt. En wanneer iedereen weer naar huis gaat, het mannetje kon worden omgedraaid, zodat hij ook weer vrolijk naar huis kan gaan. De betekenis hiervan zou zijn, dat het mannetje het mannetje tevreden met zijn werkplek is en dus vrolijk naar zijn werk gaat. En dat hij dus niet gestresst, maar ook weer vrolijk naar huis kon gaan.

Daarna gingen we door de groene straat naar de PR-zaal. Daar hebben we even gezeten, maar door waterschade konden de lichten daar niet meer aan. Voor de ramen van de PR-zaal zijn van gaas vlagen gemaakt. Als je erbij langs loopt lijken deze te verkleuren, in de kleuren van het gas, een beetje geel, bruinig. Toen zijn we met de trap naar de 1ste verdieping gegaan, de kantine. Daar vertelde ze ons de foutjes en probleempjes van het gebouw. Er van bedacht dat de kantine zomers “lekker”in de zon moest staan. Nou de lekker is behoorlijk heet geworden. In de kantine zijn de ramen naar het zuiden gericht, zodat de hele dag de zon naar binnenschijnt. Maar door de grote hoeveelheid glazen, word het dus net een broeikaseffect. De oplossing zijn parasollen en rolgordijnen geworden, want de ventilatie kan de warmte lang niet aan.

Daarna zijn we met de lift naar de 16de verdieping gebracht. Vanaf daar zijn we langzaam naar beneden gegaan. Op elke verdieping was weer andere kunst, dat hebben we allemaal besproken.

Mijn mening.

Ik vond het echt ontzettend boeiend. De architectuur interesseert mij sowieso al heel erg. Ik ben bijna elke week in Groningen en ik heb mij altijd al eens afgevraagd hoe ze die ramen gingen wassen, nou het antwoordt heb ik dus nu wel. Ik vond het echt heel mooi. Het leukste vond ik dat de binnenkant nog veel mooier is dan de buitenkant. Dat had ik niet gedacht, ik dacht dat het heel saai zou zijn vanbinnen. Maar ik heb er absoluut geen spijt van dat ik dit als één van mijn activiteiten heb gekozen. Ik vond het wel jammer dat onze begeleidster niet zoveel over de architectuur vertelde, ze vertelde wel wat, maar ze had veel meer verstand van de kunst die daar was. Dat was ook wel leuk, maar ik zou het nog leuker hebben gevonden om meer over de bouw te weten. Maar ondanks dat vond ik het héél mooi.