Excursie Rotterdam

Inleiding Op 19 november 2002 zijn we naar Rotterdam geweest. Nadat we eerste (heel lang) moesten wachten, kwamen eindelijk de bussen en toen zijn we vertrokken om ca. 7:30. In de planning stond dat we eerst naar het Feijenoord stadion gingen, en daar reden we dus eerst heen. In verband met tijdgebrek is de Architectuur wandeling geschrapt. Na het stadionbezoek zijn wij naar de Kunsthal gegaan, en de meiden gingen naar het Scapino ballet. Na de expositie van Duan Hanson te hebben bekeken zijn wij naar het Maritiem Museum geweest, en gingen de meiden naar de Kunsthal. We zijn om ongeveer 17:45 vanuit Rotterdam vertrokken en kwamen we om 22:00 uur weer bij ‘de Jister’. Het was een leuke, maar wel vermoeiende dag ! Historie “De Kuip” In 1931 was Leen van Zandvliet voorzitter van de voetbalclub Feijenoord. Hij wilde het ideale stadion gaan bouwen die plaats moest bieden aan 60.000 tot 75.000 mensen. Hij wilde niet alleen dat Feijenoord in het stadion zou gaan spelen, maar ook moesten het Nederlands Elftal er kunnen spelen. Toen van Vliet dit op tafel lag bij het bestuur van, waren er positieve en negatieve reacties. Vooral hoe ze het geld bij elkaar moesten krijgen voor zo’n groot stadion. Maar Zandvliet trok zich er niets van aan en op de ledenvergadering kreeg hij zijn zin. In Maart 1934 komen Zandvliet, Brinkman en Van de Vlught bij elkaar om het stadion te ontwerpen. Zandvliet wou een stadion met 2 verdiepingen maar zonder allerlei verfraaiingen. Om ideeën op te doen worden er studiereizen naar diverse stadions gemaakt. Eind 1934 zoekt men contact met Braat Constructiewerken Rotterdam voor advies over het ontwerp van de staalconstructie. Natuurlijk moesten de bezoekers in de pauzes van wedstrijden iets kunnen eten en drinken. Daarom worden er op beide verdiepingen toiletten en buffetten tussen de stalen spanten ingebouwd. Ook zullen er kleed- en vergaderlokalen moet komen, een administratiekantoor, een kamer voor de scheidsrechters en voor de politie en doktoren. Zandvliet wil graag vaart maken met de bouw, en elke keer als er een bouwtekening klaar is, wil hij dat er direct wordt begonnen met een nieuw stukje stadion. Als de bouw al een aardig eindje op weg is, moeten de laatste bouwtekeningen nog worden gemaakt. Zo wordt “De Kuip” in een record tempo gebouwd. Tien maanden nadat de eerste paal geslagen is, wordt het stadion op 23 juli 1936 opgeleverd. “De Kuip” is klaar voor gebruik, maar wordt niet geopend. Want er moesten eerst nog toegangswegen worden heen geleid. Op 27 Maart 1937 wordt de eerste voetbalwedstrijd gespeeld in het nieuwe stadion van Feijenoord. Deze wedstrijd is tegen de Belgische voetbalploeg Beerschot. Het feest kan niet meer op bij de supporters, want die wedstrijd wordt door Feijenoord gewonnen met 5-2.
Eigen Mening Ik vind “De Kuip” een van de mooiste stadions in Nederland. Naar mijn inzicht lijkt het echt op een voetbal stadion, en dat vind ik niet bij de “Amsterdam Arena”. Een echt voetbal stadion is niet te druk met kleuren bij gewerkt, maar gewoon simpel van kleur. Dat vind je bij “De Kuip” wel weer terug, gewoon de twee primaire kleuren rood en blauw. Ajax heeft de kleuren groen, blauw, rood en oranje, dit vind ik veel te druk. Ook het grasveld ligt er goed bij, en dat maakt een stadion wel mooier omdat ik vind dat de grasmat het belangrijkste element is van een stadion. Verder vind ik het een beetje overdreven dat er zoveel VIP plaatsen zijn. Maar dit is in elk stadion het geval, dus dat zal wel zo horen. Toen we aankwamen bij het Stadion Feijenoord dacht ik wel “Jemig, wat groot”. Maar dit komt omdat ik ook nog nooit in een echt voetbal stadion ben geweest. Toen we binnenkwamen keek ik me de ogen uit, omdat ik een voorstelling had van het stadion als ‘deurtje open, je loopt binnen, weer een deur open en je staat op de gras mat’. Maar dit was niet het geval, het was vele malen mooier dan ik had gedacht. Verder vond ik de vele zalen zoals de ‘Home of History’ wel geweldig mooi, omdat het een leuk stukje geschiedenis geeft over Feijenoord. Verder was de bekerkast erg indrukwekkend, met de o.a. de UEFA cup beker en de Champions-League beker. Kortom; Een echt voetbal stadion, waar veel meer ‘inzit’ dan je verwacht. Midden in Rotterdam, vijf minuten lopen van de 'Koopgoot' en de Erasmusbrug ligt het Maritiem Museum Rotterdam. Daarnaast ligt het museumschip 'Buffel' afgemeerd. Eerst ga ik wat vertellen over het ontstaan van dit oudste (!) scheepvaartmuseum van Nederland, waarna ik de collectie zal behandelen. Voor het bezoek kregen we het onderwijsprogramma “Ik Doop U – scheepsbouw in Nederland” mee. Hierin stonden enkele vragen over het museum en de collectie. Maritiem Museum Rotterdam
Historie: Het Maritiem Museum in Rotterdam heeft een enorme collectie schaalmodellen van diverse scheepsmodellen. De basis voor deze collectie werd al in 1852 gelegd. Toen ontstond, op aandringen van Prins Hendrik (1820-1879), een Modelkamer voor de Koninklijke Nederlandsche Yachtclub. Uit deze Modelkamer, alleen toegankelijk voor clubleden, ontstond in 1874 een openbaar gemeentelijk museum, het Maritiem Museum. Het Martiem Museum Rotterdam is daarmee het oudste scheepvaartmuseum in Nederland. Collectie: De collectie van het museum bestaat hoofdzakelijk uit allerhande scheepsmodellen van Nederlandse scheepsvaart. Ook zijn er vele attributen zoals een Jakobsstaf aanwezig, dit is een ouderwets en ingewikkeld meetapparaat voor de positionering van schepen destijds. Verder ligt buiten het museum, in de haven, het museumschip ‘De Buffel’. Het schip deed dienst bij de Koninklijk Nederlandse Marine en was een voormalig gepantserd ramtorenschip uit 1861. Het schip is volledig in oude stijl gerestaureerd, en naar mijn inzicht niet van echt te onderscheiden. In ‘De Buffel’ stonden foto’s opgesteld met kleine verhaaltjes erbij over hoe het leven aan boord er vroeger aan toe ging. Verder stonden er echte broodmaaltijden, dus het leek of de mensen nog echt rondliepen, maar zich even ergens anders op het schip bevonden. Museumschip ‘De Buffel’ van boven afgezien. In de Kunsthal in Rotterdam was een expositie te zien van Duan Hanson genaamd: Pop Art Sculpture ! Pop Art is een vorm van kunst, waarbij het beeld uit zijn elementen wordt gehaald. Toen ik binnen kwam, leek het mee een beetje rare tentoonstelling toe. Het was er helemaal niet gezellig, omdat er ca. 100 TL buizen aan het plafond hingen. Verder stond her en der een beeld met wat attributen. Maar het was wel mooi gemaakt, want de mensen waren totaal niet van echt te onderscheidden. Je zag er allemaal met uit de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Vaak met alledaagse dingen zoals een colablikje, een man op een grasmaaier en er was een schoonmaakster. Deze beelden waren tot in detail toe gemaakt, en klopten precies met echte mensen. Om een voorbeeld te geven; Ik was in de Kunsthal met Piter Reitsma op stap, voor de grap ging die op een stoel zitten, en keek strak naar de grond. Enkele minuten later stonden er gewoon mensen omheen die dachten dat hij ook een beeld was en bij de expositie hoorde. Hanson had ook een beweegreden om deze beelden te maken, hij leverde namelijk kritiek op de jaren ’60 en ’70. Hij vindt dat de maatschappij over hoop ligt en laat dat zien d.m.v. een verwaarloosde vrouw te maken. Zo wil hij laten zien dat er een hoop mis was die tijd in de maatschappij. Met andere tentoonstellingen wil hij het verschil laten zien tussen blank en zwart in die tijd. Duan Hanson wil laten zie hoe hij over die tijd denkt. Kortom; een tentoonstelling met diepgang, waar het moeilijk te onderscheiden valt wie echt is en wie niet.