Ziekte van Pfeiffer

Hoe vindt besmetting plaats? Pfeiffer, een infectie ziekte, wordt veroorzaakt door een speciaal virus. Het virus bevindt zich in de keelholte. Besmetting vindt plaats van mens tot mens via speekseldruppeltjes, bijvoorbeeld door aanhoesten, vooral via zoenen en glaswerk. De ziekte van Pfeiffer, in medische termen mononucleosis infectiosa (infectiosa slaat op de besmettelijkheid ervan, mononucleosis op een toename van bepaalde witte bloedlichaampjes in het bloed) en in populaire termen ook wel 'kissing disease' of klierkoorts (vergrote lymfeklieren en de koorts) genoemd, wordt veroorzaakt door een virus - het Epstein-Barr-virus (EBV).

Wat zijn lymfklieren en wat doen ze? Lymfklieren zijn boonvormige orgaantjes van enkele millimeters groot. Het zijn de zuiveringsstations van het lichaam. Vocht, vuil en bacteriën worden uit de weefsels afgevoerd via lymfevaten (een soort dunne bloedvaatjes), naar de lymfklieren, die overal in het lichaam aanwezig zijn.

De lymfklieren filteren het vuil uit de lymfe, de lymfe wordt verder geleid en komt in het bloed terecht. In de lymfklieren worden de ongerechtigheden verder opgeruimd. Lymfklieren kunnen bij zeer veel kleine en grote ziekten in het lichaam 'meedoen'. Ze zijn dan vergroot, soms pijnlijk (vooral bij ontstekingen) en zijn te voelen als knobbeltjes, die enkele centimeters groot kunnen worden.

De meeste lymfklieren zijn te vinden in hals, oksels en liezen, en dat zijn dan ook de plaatsen waar de dokter naar 'klieren' zal voelen.

Wie loopt risico de ziekte te krijgen De helft van de kinderen onder de tien jaar heeft een besmetting met het virus van de ziekte van Pfeiffer doorgemaakt. De meeste krijgen het virus zonder er ziek van te worden. Na een vermoeiende of inspannende tijd is men vatbaarder voor het EBV-virus. De ziekte komt even vaak voor bij jongens als bij meisjes hoewel meisjes de ziekte eerder in hun leven lijken te ontwikkelen.

Na de tien jarige leeftijd, in het bijzonder in de puberteit en de adolescentie, worden bij de helft van de mensen die besmet raken ziekteverschijnselen waargenomen. Meer dan 97% van alle mensen boven de dertig jaar heeft een infectie doorgemaakt en is daardoor beschermd tegen de ziekte. In gebieden met goede hygiëne en betere socio-economische omstandigheden komt de ziekte van Pfeiffer aanzienlijk vaker voor.

Niet alleen leeftijd heeft invloed op het wel of niet ontwikkelen van de ziekte, ook factoren zoals stress en prestatiedruk kunnen bevorderen dat iemand de ziekte ontwikkelt.

Een infectie tijdens de zwangerschap kan ook de baby ziek maken, waardoor het kindje aangeboren afwijkingen kan krijgen. Als er geen antistoffen bij moeder zijn, dan is het gevaarlijk voor moeder om in intiem contact te zijn met degene die Pfeiffer heeft.

De zorg Zelfzorg; Je moet vooral zorgen dat je niet oververmoeid raakt in het acute staduim. Wanneer de patiënt leverfunctiestoornissen en een vergrote milt heeft wordt het advies gegeven om geen lichamelijke inspanningen te verrichten. Bij alle patiënten die besmet zijn met de ziekte van Pfeiffer, wordt vooral aangeraden veel rust te nemen.

Mantelzorg; Er is geen vereiste mantelzorg nodig; je kun in principe alles nog zelfdoen.

Professionele zorg; Er is alleen een dokter nodig om vast te stellen of de witte bloedcellen abnormaal van grootte, vorm en kleur zijn; wat het geval is bij de ziekte van Pfeiffer. In een verder stadium is er geen professionele zorg meer nodig, het is dan vooral een kwestie van veel rust nemen.

Verschijnselen en symptomen De patiënt kan griepachtige verschijnselen krijgen zoals; hoofdpijn, koorts, spierpijn, rauwe keel, moe en erg beroerd zijn. Verder; opgezette en pijnlijke klieren in de oksels, hals en in de lies. Soms is er ook sprake van ontwikkeling van geelzucht en huiduitslag die kan lijken op rode hond. In de meeste gevallen krijgt de patiënt eerst last van een keelontsteking. Die verdwijnt meestal na 1 tot 2 weken.

Medicijnen Er bestaat een middel Lymphomyosot wat bij sommige patiënten de zwelling van lymfeklieren verminderd. Dit homeopathische middelen is verkrijgbaar bij elke apotheek. Merknaam: Lymphomyosot® Biologische Geneesmiddelen B.V. Heel te Axel
Indicaties: opgezwollen klieren of chronische angina
Dosering: drie maal daags één tablet onder de tong laten oplossen
Inhoud: 100 pillen
In het geval van een patiënt met verlaagde afweer wordt soms aciclovir (stof die gebruikt wordt om infecties met herpesvirus te bestrijden.) gebruikt.

Voorbeeldsituatie Op 18 mei 1999 kreeg ik last van mijn keel en voelde een griepje opkomen. Ik heb het nu dus al bijna 2 jaar. Ik heb destijds een week op bed gelegen en heb daarna geprobeerd weer het "normale" leven op te pakken. Ik bleef echter moe en had nog steeds last van mijn keel. Na een bezoek aan de arts bleek dat mijn keel was ontstoken en dat mijn klieren iets waren opgezet. Ik kreeg een antibiotica kuur en zou me snel weer wat beter gaan voelen. Toen de kuur was afgelopen had ik nog steeds last van vermoeidheid en hoofdpijn. Ik ben toen nogmaals naar de dokter gegaan. Er werd bloed afgenomen en een week later zou ik de uitslag horen. Uit het bloed onderzoek bleek dat de g -GT ofwel Gamma Glutamyl Transferase niet goed te zijn. Dit is een lever-enzym dat vrij snel reageert op diverse processen in je lichaam zoals bijvoorbeeld ontstekingen. De dokter besloot om nogmaals bloed af te nemen omdat de waarde dusdanig hoog was dat er wel iets aan de hand moest zijn. Uit het tweede bloedonderzoek bleek dat ik de ziekte van Pfeiffer had.

Het gaat nu langzaam aan beter merk ik, ik ga al weer naar school toe, en ben minder snel moe dan in het begin; twee jaar terug. Toch moet ik nog vaak afzien, al denk ik dat ik snel weer de oude ben.

Richard Kratels
Bron: Internet