hoofdafdelingen
kenmerken
voorbeelden
De links verwijzen naar bladzijden met foto's of tekeningen
eencellige dieren
- bestaan uit één cel
sponzen
- niet symmetrisch
- zitten vast op een ondergrond
- skelet met kanaaltjes waarin de cellen zitten
holtedieren
(ook wel: neteldieren)
- veelzijdig symmetrisch
- geen skelet
- tentakels (vangarmen) waarmee ze hun prooi vangen
zee-anemonen, koralen en kwallen
stekelhuidigen
- veelzijdig symmetrisch
- inwendig skelet van kalk
- huid heeft knobbels of stekels
wormen
- langgerekt, rond, dun lichaam
- geen skelet
lintworm
spoelworm
weekdieren
- tweezijdig symmetrisch
- zacht lichaam
- om het lichaam zit een schelp of een huisje van kalk (niet altijd)
Geleedpotige dieren
- tweezijdig symmetrisch
- uitwendig skelet (pantser)
- poten bestaan uit verschillende stukjes (leden)
- lijf bestaat uit verschillende delen
.
gewervelde dieren
- tweezijdig symmetrisch
- inwendig skelet van been en kraakbeen (zoals bij de mens) met een wervelkolom
.
Inleiding
Toen ik 11 jaar was heb ik een duikcursus gehad op Corsica. Daar heb tijdens het duiken een zee-egel op mijn hand gehad. Dit vond ik een interessant wezen. Ik wilde mijn werkstuk dus over zee-egels doen. Maar daar kon ik te weinig over vinden om een werkstuk van te maken.
Dus ik besloot het over stekelhuidige dieren te doen, omdat de zee-egel tot de stekelhuidigen behoort.
Wandelende speldenkussens
Stekelhuidigen zijn ongewervelde dieren. Ze leven in zee, scharrelen meestal over de bodem en hebben een stekelig lichaam. Vandaar stekelhuidigen. Zee-egels en zeesterren zijn wel de bekendste diersoorten van deze groep.
Zeester
Stekelhuidigen hebben een soort skelet dat aan de buitenkant van hun lichaam zit. Vaak bestaat hun lichaam uit vijf gelijke delen, zoals zeesterren met vijf armen. Het kunnen er ook meer delen zijn. Het is bekend dat stekelhuidige stukken van hun lijf die zijn afgescheurd weer aan kunnen laten groeien. Die nieuwe armen zien er dan vaak wel afwijkend uit. De armen van zeesterren bezitten zuignapjes. Daarmee kunnen ze zich vasthouden. Hun stekels kunnen ze gebruiken tegen vijanden.
Zee-egels
Er bestaan meer dan 800 verschillende soorten zee-egels. Zee-egels hebben een bolle, hartvormige of schijfachtige vorm. Zee-egels hebben geen wervels en behoren dus tot de ongewervelde waterdieren. Zee-egels hebben een hard pantser dat is bedekt met stekels. Dit pantser bestaat uit kalkplaatjes die aan elkaar zijn vergroeid. De stekels worden gebruikt om andere dieren af te schrikken. Sommige zee-egels kunnen uit de stekels gif spuiten. De stekels worden ook gebruikt bij het bewegen onder water of wanneer de zee-egel zich ingraaft. Aan de onderkant van de zee-egel zijn twee gaatjes te zien. Dat is de mond en de kont ook wel anus genoemt. Zee-egels eten vooral algen en andere resten van planten. In Nederland heb je maar 4 soorten zee-egels die hier voorkomen. Namelijk het zeeappeltje, hartegel, zeeklit en het zeeboontje. Zeeappeltjes hebben een groot bolrond lichaam. Deze zee-egel kan wel 18 centimeter worden maar is meestal iets kleiner. Zijn stekels hebben een opvallende kleur; paars, roze of rood. De stekels zijn scherp en bewegen hard. Soms spoelen de skeletjes van het zeeappeltje aan. De stekels zijn er dan helemaal af. In sommige landen wordt de zee appel gegeten. Zeeklitten of hartegels zijn niet zo rond als de zeeappel en ook niet zo groot. Hartegels worden meestal rond de 6 centimeter. Ze hebben heel fijne grijze stekeltjes, net haren. Ook van deze soort worden op het strand vaak de witte kale skeletten gevonden. Zeeboontjes zijn één van de kleinste zee-egeltjes die er bestaan. Ze zijn meestal niet veel groter dan een halve centimeter. Levende zeeboontjes hebben kleine, groene stekeltjes. Als je goed kijkt kun je op het strand ook hiervan de skeletjes vinden .
Hoe ziet de zee-egel?
Een zee-egel heeft geen ogen maar toch kan hij een schuilplekje vinden Hoe doet hij dat? waarschijnlijk gebruikt hij zijn lichaam als een soort oog. De stekels schermen het licht af dat vanuit verschillende hoeken op zijn lichaam valt. Dit zorgt ervoor dat hij details kan zien. 2 zeebiologen hebben een paar zee-egels in een aquarium gedaan en ze laten zwemmen. Met een ronde schaduw op de bodem op een 6 cm grote vlek reageerden ze niet, maar bij een 9 cm groten vlek renden ze er naar toe of gingen ze snel mogelijk weg. Met de die dingen berekenden de onderzoekers dat hoe scherp de egels konden zien.
Dat de één en zijn egel weg ging en de ander niet, is omdat de één het ziet het als een goed schuilplekje. En de ander zag het als een gevaar. Ik denk een vis die hem wil opeten.
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
T.
T.
Niet zo goed
5 jaar geleden
Antwoorden