Pissebedden

De pissebed is een geleedpotig dier dat bij de kreeftachtigen wordt ingedeeld. Pissebedden hebben een exoskelet, dit wil zeggen dat ze geen botten hebben maar dat de buitenkant van hun lichaam is verhard. Zo blijven de beestjes één geheel en tegelijkertijd biedt dit pantser bescherming. Wereldwijd zijn er ongeveer negenhonderd soorten pissebedden bekend. In Nederland komen zevenendertig verschillende soorten voor.
De pissebed kwam vroeger alleen voor in het water, maar in de loop der jaren is het dier zich ook op het land gaan nestelen. Dit kun je zien omdat de pissebedden die op het land leven nog steeds kieuwen hebben aan de onderkant van het lichaam. Omdat kieuwen vochtig moeten blijven, bevindt de pissebed zich het liefst in een vochtige ruimte.

Een pissebed kan als hij is uitgedroogd water zijn lichaam in krijgen door de twee staartachtige aanhangsels aan de achterzijde van het lichaam in het water te laten zakken. Hierdoor zuigt het water zijn lichaam in. Een teveel aan water kan worden afgegeven aan de grond door met de staartachtige aanhangsels de grond aan te raken.
Vroeger dacht men dat pissebedden konden helpen bij problemen met plassen. Waarschijnlijk hebben de beestjes daarom ook de naam ‘pissebed’ gekregen.

De pissebed is een dier dat vervelt om op te kunnen groeien. Als de pissebed moet vervellen dan vervelt eerst de ene helft van zijn lichaam. Als dat deel weer is aangehard vervelt ook de andere helft. Dit is om ook ten tijde van de vervelling bescherming te hebben tegen vijanden.

Meer weten? Uitgebreidere informatie vind je op deze pagina:

http://www.martijnvanboven.com/school/pissebedden.php