Netvliesloslating (ablatio retinae)

7.2

Werkstuk door een scholier
3e klas aso | 746 woorden
23 juli 2008
7 keer beoordeeld

7.2

7 keer beoordeeld

Taal

Nederlands

Vak

Biologie

ADVERTENTIE

De ultieme examengids voor mensen die echt niet willen slagen

Eindexamens. Die periode waar je al tijden naar uitkijkt (not) en waar je je super goed op hebt voorbereid (ook not). Geen paniek: wij hebben de ultieme survivalgids voor je samengesteld. Met deze tips ga je het (waarschijnlijk niet) redden. Maar ze zijn wel leuk.

Bekijk de tips

Inleiding

Netvliesloslating (ablatio retinae) komt jaarlijks ongeveer bij 1 op de 10.000 mensen voor. Het kan bij elke leeftijd voorkomen, maar het risico is groter bij ouderen (+50 jaar). Maar om te kunnen begrijpen wat netvliesloslating precies is, is het nuttig om te weten hoe het oog precies in zijn werk gaat.

Werking van het oog

Het oog is eigenlijk een holle bol. Aan de voorkant is er een transparant vliesje, die we het hoornvlies noemen. Daardoor valt het licht naar binnen. Vervolgens gaat het door de pupil, door de lens en door het glasachtig lichaam. Uiteindelijk komt het licht terecht op het netvlies, waar staafjes en kegeltjes zitten. Deze cellen zetten de lichtprikkel om in een elektrische prikkel, die via de oogzenuw naar de hersenen worden gestuurd. Daar worden prikkels omgezet in beeld.

Wat is netvliesloslating?

Netvliesloslating is het loskomen of scheuren van het netvlies (retina). Het netvlies ligt als een dunne laag tegen de binnenkant van de oogbol op het vaatvlies. Het netlies is een zeer delicate structuur. Ernstige letsels kunnen niet hersteld worden en leiden tot een definitieve beschadiging van het gezichtsveld. De oogholte is ook grotendeels gevuld met glasvocht, een gel-achtige substantie die op sommige plaatsen aan het netvlies vastzit. Met het ouder worden verwatert deze substantie en krimpt daardoor. Zo komt dit ook gedeeltelijk of geheel los van het netvlies en kunnen er scheurtjes ontstaan. Bij jongere leeftijd is de oorzaak vaak een ernstig oogletsel of een oogontsteking. Wanneer er een scheurtje is, kan er vloeistof tussen het netvlies komen. Dit noemt men netvliesloslating. Het losgekomen deeltje netvlies dat is losgeraakt uit een diepere laag kan niet meer goed functioneren. Een netvliesscheur kan verergeren bij elke oogbeweging door kleine rukjes van het glasvocht. Dit glasvocht kan ook achter het netvlies dringen. Zo ontstaat er dan een blaas in het netvlies die steeds groter wordt, totdat het netvlies helemaal van de oogwand loskomt

Gevolgen

Een persoon met netvliesloslating zal algauw één van de volgende symptomen merken:

- Zwevende vlekjes
Zwevende vlekjes worden wel eens mouches volantes genoemd en kunnen allerlei vormen hebben. Deze troebelingen zijn onschuldig, hoewel ze wel heel hinderlijk kunnen zijn. Bij een netvliesloslating kunnen deze vlekjes vaak duidelijk zichtbaar worden en nemen ze soms toe in aantal. Er kan zelfs een vrij grote zwevende vlek of een waas ontstaan.

- Lichtflitsen
Het glasvochtmembraan kan op plaatsen waar het steviger vastzit aan het netvlies, aan het netvlies trekken. Wanneer dit zich voordoet, gaat dit meestal gepaard met het zien van lichtflitsen. Dit zijn kortdurende bliksemschichten aan de zijkant van het oog.

-daling van gezichtsscherpte
-vertekeningen door vouwen of plooien in het netvlies
-scotomen (eilandjes van gezichtsuitval)
-een gordijn dat met het oog meebeweegt
-oriëntatieproblemen

Onderzoek

Aan de buitenkant van het oog is niet te zien of er netvliesloslating is. Wanneer zich 1 van de symptomen hierboven voordoen, verwittig je best een dokter, die waarschijnlijk zal doorverwijzen naar de oogarts. De oogarts zal met behulp van druppels de pupil verwijden om zo het netvlies goed te kunnen bekijken. Dit onderzoek is pijnloos en ongevaarlijk.

Behandeling

Als er een gaatje in het netvlies zit zonder verdere netvliesloslating kan uitbreiding worden voorkomen door behandeling met een laserapparaat. Zo kan voorkomen worden dat het netvlies van onderliggende lagen wordt losgetrokken. Wanneer het netvlies wel losgelaten heeft, is een operatie nodig. Er zijn verschillende methoden, afhankelijk van de ernst van de situatie.

Operatie

- Door middel van een laserstraal:
Deze operatie wordt uitgevoerd als de gaatjes niet te groot zijn, en het netvlies nog niet, of nauwelijks is losgelaten. De laser maakt littekens rondom de gaatjes die het netvlies vasthechten aan de onderliggende lagen. Zo worden de gaatjes niet groter
- Zonder laserstraal:
Wanneer er wel vocht onder het netvlies gekomen is, wordt er vaak een bandje (cerclage) rond het oog gebracht. Soms wordt er in geprikt (punctie) om het vocht te laten aflopen. Het netvliesgat wordt met koudeapplicatie (cryocoagulatie) behandeld om een goede verkleving van het netvlies met de onderlaag tot stand te brengen. Verder wordt het gaatje dichtgedrukt met een stukje siliconenmateriaal. Na de operatie wordt soms gas in het oog achtergelaten om het netvlies op zijn plaats te houden. Dit gas lost geleidelijk op.
- Vitrectomie:
Vitrectomie is de operatie waarbij het glasvocht wordt weggehaald. Dit glasvocht kan namelijk vastzitten aan het netvlies en het daardoor lostrekken van de onderliggende lagen.