Leeuwen

Inleiding

De leeuw is een van de weinige kattensoorten die in sociaal verband leeft. Wijfjes, al dan niet vergezeld van jongen, trekken in een vrij groot territorium gezamenlijk rond. Mannetjes kunnen deel uitmaken van zo'n groep, maar leven soms ook alleen of met andere mannen. Het zijn de leeuwinnen die op jacht gaan. Vooral wanneer ze op grote prooidieren jagen - gnoes, zebra's, buffels - houden ze er een gezamenlijke strategie op na. Leeuwinnen doen dus het 'vuile werk', de man komt alleen even zijn portie halen. Misschien is dat oneerlijk. Maar als de mannetjes zouden gaan jagen. Zou hij te veel opvallen door zijn grote manen. De enige taak van de leeuw is het verdedigen van de groep.

Hoofdstuk : De Bouw

Zoals iedereen wel weet is de leeuw een katachtige.
Met hun goud/gele kleur kunnen leeuwen heel mooi verschijnen.
De mannetjes zijn eigenlijk heel lui. Zoals u in de inleiding al hebt kunnen lezen, doen zij weinig. Maar dat heeft dan ook een reden. De mannen zijn er om de groep te beschermen tegen:

• aasdieren die hun prooi snel weg kunnen stelen.
• Mannetjes die rondtrekken om een groep over te nemen.
• Andere dieren die het op de jongen hebben gemunt
• Maar hun voornaamste taak is om te paren.

Deze katachtige hebben zoals alle katachtige een inwendig skelet. Deze geeft hun stevigheid.
De mannetjes kunnen een lengte hebben van 2,5 M.
De schouderhoogte is 1,2 M.
De vrouwtjes zijn iets kleiner met een lengte tot 1,70 M.
En een schouderhoogte van 1,05 M.
De volwassen mannetjes wegen van 150 tot 250 kg en de vrouwtjes 120 tot 180 kg.
In het wild kunnen ze 15 jaar oud worden, maar in gevangenschap worden ze wel 30 jaar.
De leeuw is de enige kattensoort die in groepen leeft.
Een troep leeuwen kan bestaan uit 12 volwassen vrouwtjes met hun jongen en maximaal 6 mannetjes
Een leeuw kan zoals alle katachtige zijn klauwen intrekken.
Met zijn klauwen kan hij in bomen klimmen die tot 6 meter hoog zijn.
Hij heeft een stevige staart van 1 meter die eindigt in een plukje haar of een donkere pluim. Tussen de haren van zijn pluim zit een soort van hoornachtige stekel van 1 cm. Niemand weet waarvoor deze stekel dient.
De achterpoten van de leeuw zijn gespierd. Hierdoor kan een leeuw goed lopen en springen. Hij kan ongeveer 55 kilometer per uur lopen.
Alleen het mannetje heeft manen, de manen kunnen tot 25 cm lang worden, dit zijn lange haren rond de kop en schouders van de leeuw. Als de leeuw ouder wordt, worden zijn manen donkerder.

Na twee jaar kunnen ze zelfstandig leven. Dan worden ze uit de groep verstoten en moeten.Ze voor zichzelf zorgen.
Leeuwen worden steeds minder gezien.
In Azië ligt het aantal onder de 500. En in Afrika zijn er naar schatting 50.000 of minder leeuwen. Dit is natuurlijk angstwekkend.

Niemand houd het toch voor mogelijk dat de koning van het dierenrijk uit sterft! Natuurlijk kunnen we er wat aan doen, maar het leeuwenrijk is al te veel aangetast om er weer helemaal boven op te komen.

Als leeuwen willen paren, laten ze dat weten door geursporen. Het vrouwtje roept ook luid, in de hoop dat een mannetje naar haar toe komt. Vaak volgen meerdere mannetjes één vrouwtje, meestal wordt dat vechten, het mannetje dat wint gaat met het vrouwtje paren. In een troep leeuwen is één mannetje dominant (overheersend over de hele groep.) Zo voorkomt hij dat hij steeds moet vechten als een vrouwtje bereid is te paren. Veel grotere katten paren een paar keer per dag om er zeker van te zijn dat het vrouwtje zwanger is. Een leeuwin is ongeveer 15 weken in verwachting.

Zodra de welpen kunnen lopen, gaat de familie terug naar de groep. Soms is er nog een leeuwin met welpen. Want de leeuw paart met allevrouwtjes uit de groep. Alle leeuwinnen zorgen voor de jongen. Ook de vrouwtjes zonder welpen likken de jongen en beschermen ze. De jongen zijn heel speels. Ze rollen over elkaar heen en laten ook hun groepsgenoten en moeder niet met rust. Na drie maanden, als ze groot genoeg zijn, mogen de welpen mee op hun eerste jacht.

Tot 10.000 jaar geleden regeerden leeuwen over grote delen van Europa, Azië, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika. Tot 2000 jaar geleden leefden wij in bijna heel in Europa en nog slechts twee eeuwen geleden joegen we in bijna heel Afrika en Azië. Tegenwoordig vind je ons nog in een klein deel van India (zo'n 200-300 dieren) en verder voornamelijk in Oost-Afrika (50.000 of minder). Er bestaan nog slechts vier ondersoorten van de Afrikaanse leeuw: de Angolese leeuw (zuidelijk Afrika), de Abessijnse leeuw (westelijk Afrika), de Masai leeuw in (oostelijk Afrika) en de Transvaalse leeuw in het Krüger Park. De Kaapse leeuw en de Berberleeuw zijn uitgestorven.

De mens is de grootste schuldige. Maar sommige redenen van de mens om de leeuwenpopulatie te verminderen zijn begrijpelijk.
Want wie wil er dat zijn vee zomaar word aangevallen en verorbert.