Het zeepaardje

Zeepaardje

Voortplanting

De voortplanting van zeepaardjes is opmerkelijk; het mannetje ontwikkeld namelijk de eitjes in een soort buidel op de buik. Voor de paring, die gebeurd bij volle maan, wordt een uitgebreide paringsdans gemaakt waarbij ook de kleuren vaak veranderen. Het vrouwtje brengt tijdens de paring, waarbij de staarten van een koppel verstrengeld zijn, de eicellen in de buidel, waarna het mannetje ze bevrucht met zijn zaad. Het mannetje raakt dan dus eigenlijk zwanger van het vrouwtje en beschermt de embryo’s in de buik tot deze zelfstandig kunnen leven en een eigen leven leidden waarneer ze uit de buidel komen. Er worden gemiddeld zo’n 50 jongen geboren.

Lichaamsbouw

Een zeepaardje is een vis, maar dat is niet vanaf de buitenkant te zien; het lichaam is sterk zijdelings afgeplat, het hoofd lijkt een beetje op dat van een paard en heeft een lange snuit. Ook heeft een zeepaardje een bolle buik, een lange, oprolbare grijpstaart en rijen knobbels of stekels (ook wel beenringen genoemd), en geen schubben. Op zijn rug heeft het zeepaardje een vinnetje en ook aan de zijkant zitten 2 kleine sturende vinnen. De grootte van een zeepaardje varieert van 2,5 cm (dwergzeepaardje) tot meer dan 25 cm ( het grote Maleisische zeepaardje).

Ademhaling

Een zeepaardje haalt op dezelfde manier adem als andere vissen. Hij ademt met zijn kieuwen en heeft er aan elke kant 1.

Stevigheid

Het lichaam van een zeepaardje wordt gevormd door een wervelkolom, deze verschilt niet
veel van het skelet van de meeste vissen behalve een paar eigenaardige kenmerken; bij het zeepaardje heeft het skelet geen ribben, dit komt doordat ze overbodig zijn geworden door het uitwendige skelet. Dit is gevormd door huidplaatjes die in rijen op de romp en de staart te vinden zijn, ze beschermen hem tegen vijanden doordat ze samen een hard schild vormen. De huidplaatjes, die eruit zien als
knobbelige richeltjes hebben dus een beschermingsfunctie. Bij zeepaardjes zijn de eerste 3 wervels met elkaar vergroeid, deze vormen een soort harde huls die de bewegingen van de nek beperkt en ervoor zorgt dat het hoofd een beetje vreemd op de rest van het lijf staat in een vrijwel rechte hoek.

Bloedsomloop

Het hart van een zeepaardje bestaat uit één boezem en één kamer, het bloed zonder zuurstof stroomt via de boezem naar de kamer. Als het bloed het hart verlaat stroomt het naar de kieuwen vervolgens stroomt het bloed met inmiddels zuurstof verder naar het lichaam.Uiteindelijk gaat het bloed zonder zuurstof terug in de boezem van het hart van het zeepaardje. Zeepaardjes hebben een enkele bloedsomloop, bij een enkele bloedsomloop gaat het bloed één keer langs het hart.