Dingo's

Voorwoord

Ik heb dit werkstuk over dingo's gemaakt, omdat we zelf twee "Australian Kelpies" hebben, die van de dingo afstammen. Ik vond het heel leuk om te doen, want terwijl ik bezig was, zag ik dat onze honden heel veel op dingo's lijken. Het was wel moeilijk omdat de meeste informatie in het Engels was.

Inleiding

Afdeling: Gewervelden.
Klasse: Zoogdieren.
Orde: Roofdieren.
Familie: Hondachtigen.
Geslacht: ?
Soort: Dingo.
Wetenschappelijke naam : Canis familiaris dingo.
Dingo's wegen 12 tot 19 kilo (mannetjes), en 9,5 tot 10 kilo (vrouwtjes).

Dingo's als huisdieren

In Australië worden veel dingo's als huisdier gehouden. Je moet ze wel vroeg uit hun nest halen, want als ze zes weken in hun nest zijn, is het moeilijk nog de baas over ze te zijn. Als ze tien weken in hun nest zijn, zijn ze wild en niet meer te temmen.
Dingo's zijn bijna nooit agressief en zijn ook lief voor kinderen, het zijn eigenlijk een soort honden. De dingo's zijn heel intelligent, zeer op zichzelf, aanhankelijk, maar
voorzichtig. Het zijn heel erg goede jagers, het zicht-, hoor- en reukvermogen zijn sterk ontwikkeld. Ze blijven in hun eigen gebied en vormen een gezinsgroep voor het leven. Hun behendigheid doet denken aan die van katten net zo als hun gewoonte om hun omgeving vanaf een hoger punt te bekijken. Ze blaffen bijna nooit, maar ze hebben andere manieren om zich te laten horen, variërend van melodieus zingen (huilen) tot hoog jodelen, keffen, kraaien en een soort spinnen.

Dingo puppy's

De dingo leeft, in tegenstelling tot andere hondachtige, niet in een grote groepen, maar in kleine gezinsgroepjes en soms alleen. Het vrouwtje zoekt in mei of juli (winter in Australië) een mannetje en in september worden de jongen geboren. De draagtijd is ongeveer 63 dagen, net als gewone honden. Gewoonlijk worden de
jongen in een verlaten konijnenhol of een grot in de rotsen geboren. Meestal zijn het vijf jongen. Het mannetje en het vrouwtje voeden samen de puppy's op. Tot ze vijftien dagen zijn kauwen ze het voedsel voor en als de puppy's drie weken zijn
gaan ze zelf soms op jacht en vangen ze soms konijntjes. Als ze een half jaar oud zijn worden ze aan hun lot overgelaten. Dan maken ze hun jachttechniek beter door de volwassen dingo's precies na te doen.

Oorsprong

De dingo bestond al 1350000 jaar geleden. Volgens de laatste DNA-test stamt hij niet van de wolf af. De kenmerkende erfelijke eigenschap zat namelijk wel in de dingo en niet in de wolf. Het is niet zeker, maar waarschijnlijk is de dingo 3500 tot 4000 jaar geleden in Australië gekomen. Het oudste fossiel van de dingo is in Australië gevonden en is ± 3450 jaar oud. Er zijn ook twee theorieën die zeggen dat de dingo niet oorspronkelijk uit Australië komt. De eerste is dat de hondenrassen die het meest met de dingo verwant zijn in India zijn geweest, 3000 jaar geleden. Een andere is dat de dingo verwant is aan de
wilde honden in Azië en dat die door schepen naar Australië gebracht zijn. Waar ze ook vandaan komen, het is zeker dat de dingo's de Aboriginals (de oorspronkelijke bewoners van Australië) veel hielpen. Ze hielpen met de jacht, ze
sliepen bij zieken in bed om hun warm te houden, ze bewaakten 's nachts de kampen, enz. De aboriginals haalden de puppy's vroeg uit hun nest en meestal gaven de vrouwen ze dan borstvoeding.

Voedsel

Dingo's zijn vleeseters, maar ze eten ook wel veel andere soorten voedsel zoals planten en insecten. Sinds in de 19de eeuw het konijn in Australië kwam, aten dingo's die meer dan de normale voeding (kleine buideldieren). Soms eten ze ook wel groter vee, zoals koeien. Omdat ze die niet in hun eentje aankunnen jagen ze dan in groepen van ongeveer zeven dingo's. Ze hebben een heel erg speciale techniek: Ze doen eerst een paar schijnaanvallen op de koeien en als die afgeleid zijn doodt één van hun een kalf. Als de moeder van het dode kalf het lijk van het kalf blijft
bewaken, wachten de dingo's geduldig tot ze weggaat, als het moet dagen.

Verwanten

Er zijn meer dan 600 soorten honden die afstammen van de dingo. De meeste zijn gekruist met de Engelse en Schotse honden die de blanke mannen meenamen naar Australië, 200 jaar geleden. Er zijn vijf belangrijke rassen: Australian Kelpie, Australian Cattle Dog, Stumpy Tail Cattle Dog, Australian Terrier en Australian
Silky Terrier.

Vijanden van dingo's

De grootste vijanden van de dingo zijn de mensen en vooral de boeren. Dingo's zijn niet zo geliefd bij boeren, omdat ze het vee opeten. Daarom is er in Australië een hek gemaakt tegen dingo's. Het is niet zomaar een hek, het is 9600 kilometer lang, drie keer zolang als de Grote Chinese Muur. Dit prikkeldraadhek loopt van de kust van Zuid-Australië tot aan de grens met Nieuw Zuid-Wales, zigzagt dan een stuk door Queensland en buigt vervolgens af in Zuidelijke richting en houdt op op 225 km. Afstand van de Goudkust van Queensland. Iedere 80 km. Van de versperring
wordt bewaakt door een grenswacht die de taak heeft de schade te herstellen die door kangoeroes of woestijnstormen wordt aangericht. Ook de regering houdt niet zo van dingo's. Ze hebben hondenvangers aangesteld, die geld krijgen per dingo die ze vangen. Maar ook al hebben ze vallen, vergif en geweren, dingo's zijn erg slim. Ze hebben al snel door of aas vergiftigd is en ze kunnen ook vallen goed ontwijken.

Kleur van de vacht

Meestal is de vacht van de dingo geelachtig. Sommige zijn wit, zwart of bruin. De meeste hebben wit gekleurde voetjes, borst en staartpunt. In het warme midden van Australië is 88,6% van de dingo's geelachtig, 3,8% is zwart of bruin en 1,9% is wit.
In het zuiden, waar het kouder is, is er maar 45,5% geelachtig, terwijl 19,4% zwart of bruin is. Er zijn daar bijna geen witte dingo's.

Bronvermelding

Internet:
http://www.wwwins.net.au/dingofarm/
http://www.rainforest-australia.com/dingo.htm/
Boeken:
Het Australische binnenland, Ian Moffitt.