De ziekte van Pfeifer

Wat is de ziekte van pfeifer? De ziekte van Pfeiffer, wordt ook wel 'kissing disease' of klierkoorts genoemd, wordt veroorzaakt door een virus - het Epstein-Barr-virus (EBV). Dit virus houdt zich onder andere op in de speekselklieren en wordt in veel gevallen verspreid door zoenen. Maar het EBV-virus wordt zeker niet alleen door kussen doorgegeven, net als bij een simpele verkoudheid kan besmetting ook plaatsvinden via druppeltjes speeksel. De meeste mensen worden als kind al besmet, de infectie verloopt dan over het algemeen zonder symptomen - kinderen worden hoogstens een beetje hangerig. Als men tijdens of na de puberteit besmet wordt kan men wel behoorlijk ziek worden. Na een vermoeiende of inspannende tijd is men vatbaarder voor het EBV-virus. De incubatietijd varieert tussen tien dagen en zes weken. Hoe besmettelijk is de ziekte van Pfeifer? De kans dat men met het virus besmet wordt is groot. Bij mensen die de infectie hebben doorgemaakt en daardoor beschermd zijn tegen de ziekte, wordt het virus levenslang aangetroffen in de keel. Als men het virus eenmaal heeft, gaat het nooit meer weg. Iemand kan dan een ander besmetten zonder ziek te zijn en zonder het zelf te weten. Er zijn geen maatregelen voorhanden om verspreiding van de infectie te voorkomen.
Wat zijn de verschijnselen? De symptomen van de ziekte van Pfeiffer worden voor het grootste gedeelte veroorzaakt door de immuun respons op de Epstein-Barr virus infectie van het lichaam. De meest voorkomende verschijnselen zijn vermoeidheid, klierzwellingen en keelpijn. Vaak zijn ook de milt en de lever in de buik gezwollen en pijnlijk. Door bloedonderzoek kan de ziekte van Pfeiffer definitief worden vastgesteld. De duur van het ziekteverloop is verschillend en kan variëren van 3 weken tot 6 maanden. De incubatietijd (de periode die ligt tussen het binnendringen van het virus en het optreden van ziekteverschijnselen) is vier tot zes weken, maar kan soms wel zestig dagen zijn. Op jonge leeftijd verloopt de infectie in de gevallen meestal symptoomloos. Als men tijdens of na de puberteit besmet wordt kan men wel behoorlijk ziek worden. Zolang de leverfuncties gestoord zijn is het verstandig om lichamelijke activiteit te vermijden. advies! Vaak gaan de vermoeidheidsklachten gelijk op met het verloop van de leverfunctie stoornissen. Aan de hand van het verloop van de leverfunctie stoornissen wordt een advies gegeven over het hervatten van het normale levenspatroon. Wat zijn lymfklieren en wat doen ze? Lymfklieren zijn boonvormige orgaantjes van enkele millimeters groot. Het zijn de zuiveringsstations van het lichaam. Vocht, vuil en bacteriën worden uit de weefsels afgevoerd via lymfevaten (een soort dunne bloedvaatjes), naar de lymfklieren, die overal in het lichaam aanwezig zijn. De lymfklieren filteren het vuil uit de lymfe, de lymfe wordt verder geleid en komt in het bloed terecht. In de lymfklieren worden de ongerechtigheden verder opgeruimd. Lymfklieren kunnen bij zeer veel kleine en grote ziekten in het lichaam 'meedoen'. Ze zijn dan vergroot, soms pijnlijk (vooral bij ontstekingen) en zijn te voelen als knobbeltjes, die enkele centimeters groot kunnen worden. De meeste lymfklieren zijn te vinden in hals, oksels en liezen, en dat zijn dan ook de plaatsen waar de dokter naar 'klieren' zal voelen.