Orgaandonatie

Inleiding

Tijdens de les ANW kregen we de opdracht een klein verslag te maken. We konden kiezen uit de volgende thema’s Pret-echo, Orgaandonatie, Paspoort, Proteonics & DNA chip.
Ik heb gekozen voor het onderwerp Orgaandonatie en de hierbij behorende bronnen. Hiervoor heb ik gekozen omdat dit me het interessantste onderwerp lijkt. Het kan hierbij namelijk gaan om leven en dood van mensen, en dit is een kwetsbaar onderwerp voor veel mensen. Als je een mensenleven kunt redden door een orgaan af te staan, al leef je nog of niet, zou het eigenlijk zo moeten zijn dat je dit moet doen. Behalve als je het echt niet wilt of een goede reden hebt om het niet te doen. Maar dan zou je zelf bezwaar in moeten dienen, er moet van uit kunnen worden gegaan dat iedereen zijn organen af kan staan.

Bron 1

Tweederde van bevolking steunt geen - bezwaarsysteem donatie
Het geen-bezwaarsysteem voor orgaandonatie, waarbij mensen het nadrukkelijk moeten laten weten als ze geen organen willen doneren, wordt door tweederde van de bevolking gesteund. Een voor-wat-hoort-wat, waarbij donoren voorrang krijgen als ze zelf een orgaan nodig hebben, is minder populair onder de bevolking.

Dit blijkt uit een proef onder de Nederlandse bevolking dat het Rathenau Instituut, een instelling die zich bemoeid met maatschappelijke thema’s, heeft laten uitvoeren.

Het voor-wat-hoort-wat systeem is nog nieuw voor de bevolking. Bij dit systeem gaat het erom dat een donor zelf voorrang krijgt als hij/zij een orgaan nodig heeft.

Professor Den Hartogh, de oprichter van het systeem, vind dat donoren een bepaald voordeel moeten hebben. Donoren hebben dan het voordeel voorrang te krijgen op wachtlijsten voor orgaandonaties.

Ondanks een campagne, waarvan slechts 37% van de bevolking het formulier heeft teruggestuurd, wil de helft donor worden. De rest twijfelt eraan of wil het beslist niet.

Volgens een peiling van het Rathenau zou het verplicht moeten worden om donor te zijn, maar als men dit echt niet wil, kan dit worden ingediend en wordt hij/zij van zijn plicht als donor afgesteld.

Bron 2

Reactie Agnes Kant (SP)

Stimuleer donatie organen.
Door de lange wachtlijsten voor orgaandonatie, is overstappen naar het geen-bezwaarsysteem een slimmere aanpak.

Het Rathenau onderzoek toont aan dat het nu echt tijd is om af te stappen van de vraagstelling: word ik wel of niet donor?
De gemiddelde wachttijd op bijvoorbeeld een niertransplantatie is meer dan drie jaar. Door dit lange wachten, sterven jaarlijks ongeveer 100 wachtende patiënten.

Het oude toestemmingssysteem blijkt minder effectief te zijn, dan het geen-bezwaarsysteem. Iedereen is donor, tenzij men duidelijk aan geeft dat hij/zij dit niet wil. Het ja/nee/ik laat het over aan mijn familie blijkt voor minder donaties te zorgen. De meerderheid van de Tweede Kamer was al langer een voorstander van het geen-bezwaarsysteem.

Het grootste probleem van het huidige systeem is de grote groep mensen die niet reageert op de donor oproep. Het is dan voor iedereen onduidelijk wat hun wens is. Bij een geen – bezwaarsysteem is iemand, tenzij deze aangegeven heeft geen donor te willen zijn, in principe in ieder geval donor.

Het grote belang voor wachtende en toekomstige patiënten en het feit dat je misschien zelf ooit ook ontvanger wilt zijn, maakt dat je van iedereen mag vragen over doneren na te denken. Doneren zou een regel moeten zijn, met als optie het te weigeren. 67% van de bevolking is voor dit systeem. Het is te verwachten dat het aantal donoren stijgt. Zo heeft dat ook gewerkt in België, Oostenrijk en Spanje, het aantal donoren werd hier twee keer zo groot.

Het systeem wordt helaas nog niet meteen ingevoerd. De Tweede Kamer heeft de minister verzocht om de procedure te versnellen. De patiënten die wachten op een donororgaan worden op deze manier de dupe van een falende politieke besluitvorming. Het is onverantwoord te doen alsof er alle tijd is.

Bron 3

Wordorgaandonor.nl

Landelijk staat er 37% procent van de volwassen Nederlanders in het donorregister ingeschreven. Daarvan wil slechts de helft organen afstaan als dit kan.
Door het op zijn minst terugsturen van de donorformulieren kan het tekort aan donaties worden teruggebracht. Er zijn daarom nu ook veel stichtingen die zich inzetten voor geen - bezwaarsysteem. Het automatisch donor worden, tenzij men zich hiervoor afmeldt.

Er is ook een ander voorstel in de omloop. Het Nationaal Instituut voor gezondheidsbevordering en Ziektepreventie doelt op een actievere donorregistratie. Dit zou als volgt moeten lopen, eens per jaar naar iedereen boven de 18 zo’n donorformulier opsturen. Als men hier niet op reageert, wordt zij automatisch als donor geregistreerd. Daarbovenop, staat nog, na het overlijden dat de nabestaanden het kunnen afkeuren als zij er zeker van zijn dat de overledene dit echt niet wil. Eigenlijk is dit gewoon een wijziging van het oude systeem. Het voordeel van dit systeem, is dat de burger wordt aangespoord om een beslissing te nemen.

Minister Hoogervorst denkt dat het aantal donoren af zal nemen door deze systemen. Omdat de beslissing als het ware bij niet geregistreerde nog bij de nabestaande ligt. Het Kabinet is tot de conclusie gekomen het bezwaarsysteem niet in te voeren, maar verder te gaan met het huidige systeem. Er moeten andere mogelijkheden zijn tot toename van donoren. Door maatregelen te nemen zoals andere benadering van nabestaanden, het verbeteren van de organisatie en andere bronnen van donororganen te zoeken, probeert het Kabinet het systeem te verbeteren.

De stichting wordorgaandonor.nl is van mening dat orgaandonatie een voorrecht is. Gezondheidszorg daarentegen is een recht. Daar betalen we namelijk met zijn allen voor. Met orgaandonatie is het netjes om de beslissing van de burger of zijn nabestaanden te respecteren. De stichting hoopt echter wel, dat men zich netjes laat registreren als donor of niet - donor in het systeem, zodat de nabestaanden niet altijd hoeven te beslissen, en misschien zelfs wel de verkeerde beslissing nemen.

Eigen mening
Voor dit verslag wist ik niet zoveel van het donor systeem in Nederland. Ik wist eigenlijk net de definitie van een donor, en de rol in een andermans leven hierdoor.
Ik heb eigenlijk niet echt een duidelijke mening over dit onderwerp. Ik vind dat het ieders eigen beslissing is. Als je donor wilt zijn, en een orgaan af wilt staan dat jij kunt missen, of na je overlijden, dan vind ik erg knap. Omdat je eigenlijk wel een stukje van je eigen lichaam afgeeft aan misschien wel een wildvreemde voor je. Ik vind wel, dat donoren levens redden, en daar heb ik echt respect voor.
Ik snap het ook als mensen zeggen, ik wil geen donor zijn. Het is namelijk hun lichaam, en zij mogen zelf beslissen wat ze ermee doen. Iedereen wordt geboren met dezelfde organen, alleen functioneren ze niet bij iedereen even goed, helaas.
Na overlijden van een burger die niet ingeschreven staat in het systeem, vind ik dat de nabestaanden mogen beslissen of hij/zij wel of niet donor wil zijn. Ik denk wel dat dit een erg moeilijke beslissing is voor de nabestaanden, want je beslist over iemand anders zijn lichaam. Je weet niet of de persoon waar over je beslist wel of niet donor wil worden. Zo ja, red je misschien wel een leven, maar je ontneemt een stukje lichaam van de overledene. Zo nee, steel je misschien wel iemands leven, terwijl de overledene zelf niks meer aan dit orgaan heeft.

Het is en blijft een lastige beslissing, en ik zal er dan ook nog eens goed over nadenken. Gelukkig heb ik nog alle tijd, want ik ben nog lang geen 18!

Opdracht en bronnen gehaald van de site:

Vwo2.solar.wolters.nl