EEG

Wat is een EEG? Een EEG (Elektro Encefalogram) is een registratie van de elektrische activiteit in de hersenen en wordt ook wel 'hersenfilmpje' genoemd. De hersenen zijn opgebouwd uit miljarden zenuwcellen. Tijdens hun werking veroorzaken al deze cellen zeer kleine elektrische spanningen. De spanning van elke zenuwcel schommelt. Deze spanning is te meten aan de hoofdhuid. Speciale apparatuur geeft de uitslag versterkt weer. Het EEG-onderzoek wordt uitgevoerd door een laborant(e) en duurt ongeveer vijf kwartier. Voorbereiding thuis Voor het onderzoek dient uw haar zo schoon mogelijk en vetvrij te zijn. Het gebruik van gel, haarlak en dergelijke wordt afgeraden, omdat dit de registratie van de elektrische activiteit stoort.
Het onderzoek Vooraf wordt uw hoofdhuid gereinigd met een korrelige crème. Op het hoofd worden ongeveer 22 kleine zilveren plaatjes, zogenaamde elektroden, geplaatst. Deze elektroden worden met een geleidende pasta bevestigd. De elektroden zijn via een snoertje verbonden met een computer. Tijdens het onderzoek ligt u op een onderzoektafel (zie afbeelding). Van de registratie zelf merkt u verder niets. Na het onderzoek Nadat de elektroden verwijderd zijn kunt u het ziekenhuis verlaten. Er zijn geen zaken waarmee u na het onderzoek rekening hoeft te houden. De uitslag De uitslag van het onderzoek gaat naar de specialist, die het onderzoek heeft aangevraagd. De uitslag is na ongeveer twee weken bekend. U wordt verzocht zelf een afspraak met uw specialist te maken. Toepassing van EEG bij ziekteaandoeningen Vaak wordt elektroencefalografie toegepast bij het vaststellen en begeleiden van epilepsie. De aard van de afwijking wordt bepaald door de mate waarin de hersenwerking is gestoord. Stoornissen in de bloedvoorziening van de hersenen leiden op den duur altijd tot sterfte van hersencellen met als gevolg daarvan uitval van de werking van een bepaald gebied van de hersenen. Een lichte stoornis in de hersenen leidt tot het optreden van golven met een lagere frequentie. Is de beschadiging nog ernstiger van aard dan komen langzame golven voor. Het is niet mogelijk alleen op grond van veranderingen in het EEG onderscheid te maken tussen de verschillende typen vaataandoeningen in de hersenen. Hoe verschillend ook de oorzaak is, het resultaat is bijna altijd sterfte van hersencellen of een hersengebied. EEG wordt ook toegepast bij een gezwel in de hersenen. Zo’n gezwel op zich veroorzaakt geen elektrische spanningschommelingen omdat het gezwelweefsel niet elektrisch actief is. De in het EEG optredende veranderingen van het normale patroon zijn ook een gevolg van de veranderde werking van de omgevende zenuwcellen, welke meestal wordt veroorzaakt door druk van het gezwel op het hersenweefsel. Dit kan zich uiten in een minder goede werking, waardoor golven van een geringe frequentie ontstaan. Van grote betekenis voor de bepaling waar het gezwel zich in de hersenen bevindt is dat ter plaatsen een elektrische stille zone ontstaat. Dit betekent dat er in de directe omgeving van het gezwel meestal een zone met een lage frequentieactiviteit is. Hoe sterker de stoornis, des te lager de frequentieactiviteit. De duur van het onderzoek Als de patiënt wakker is terwijl de registratie wordt gedaan, duurt de proef ongeveer dertig minuten. Sommige EEG onderzoeken worden gedaan terwijl de patiënt slaapt. Hierbij is het de bedoeling dat de patiënt de vorige nacht niet of nauwelijks slaapt. Eventueel kunnen er kalmerende middelen gebruikt worden. Het onderzoek wordt meestal uitgevoerd in het ziekenhuis, maar kan ook worden gedaan op een speciale afdeling van de polikliniek. Als de patiënt geneesmiddelen gebruikt, moet hij daarmee doorgaan tenzij de dokter anders voorschrijft. De patiënt moet dan wel aan degene die de proef uitvoert vertellen welke medicijnen hij gebruikt.
Het onderzoek De patiënt wordt gevraagd ten minste drie minuten achtereen flink te zuchten. Hierdoor wordt er meer CO2 aan de buitenlucht afgestaan dan normaal, waardoor het koolzuurgehalte van het bloed daalt. Dit heeft onder andere een vernauwing van de bloedvaten van de hersenen tot gevolg. Hierdoor kan de arts een epileptische aanval opwekken. Over het algemeen komen er bij versterkte ademhaling langzame golven tot stand. Onder deze voor de hersenen enigszins ongunstige omstandigheden komen bepaalde afwijkingen veel sterker tot uiting. Dit onderzoek wordt bij voorkeur verricht als de patiënt slaapt. Als de patiënt tijdens dit onderzoek wakker is dan wordt de verandering die in de hersenen ontstaat door de versterkte ademhaling verstoord. De arts kan ook in plaats van een versterkte ademhaling met een knipperende lamp op het gezicht van de patiënt schijnen. Het onderzoek is geheel pijnloos en veroorzaakt na afloop geen klachten. Bronnen http://www.neurochirurgie-zwolle.nl/eeg.html
http://www.ursula.nl/anw/b-anatom.htm
http://users.telenet.be/lode.stevens/cma/EEG.html
http://www.epilepsiefonds.nl/artikel.php3?id=59
http://www.erasmusmc.nl/content/patienten/htmlfolders_centrumlocatie/neurologie/elektroencefalogram(EEG)onderzoek.htm