Culturen

Antilliaanse De samenleving Totdat Antilliaanse en Arubaanse kinderen in Nederland naar school gaan spreken ze Papiaments. Door contacten met Nederlandse school en Nederlandse kinderen gaan ze tamelijk snel ook Nederlands gebruiken. Thuis gaan ze ook met broers en zussen Nederlands spreken en in mindere mate met de moeder Nederlands spreken. Tijdens het voorlezen stimuleren moeders het gebruik van Nederlandse woorden die belangrijk zijn voor het onderwijs. De taalpreventie van gezinnen blijkt vooral afhankelijk van de verblijfsduur van de moeder, het gezinsinkomen en het opleidingsniveau van de moeder. Hoe langer de moeder is Nederland is, hoe hoger haar opleiding en hoe hoger het gezinsinkomen hoe sterker de voorkeur voor het gebruik van Nederlands. Veel kinderen gaan zonder plezier naar school op de Antillen. Ze hebben daar nauwelijks een inbreng in gesprekken. De kinderen worden gevormd tot passieve luisteraars en zwijgzame lezers en schrijvers. Kinderen leggen zich hier echter niet bij neer. Er is sprake van verzet. Het leren lezen en de Nederlandse taalontwikkeling verlopen vertraagd. Jongens hebben doorgaans meer problemen op school en met het leren dan de meisjes. Opvoeding De opvoeding van kinderen, is een autoritaire, bestraffende optreden van moeders opvallend. Het sluit aan bij de opvoedingsdoelen discipline en gehoorzaamheid die ze in de opvoeding het belangrijkst achten en bovendien is het een voortzetting van een opvoedingstraditie die ook al op de Antillen gold. Moeders zeggen het bevorderen van de zelfstandigheid niet belangrijk te vinden, maar bij meisjes wordt wel het belang van een goede opleiding benadrukt, opdat ze zich later zelf kunnen redden, los van de man. Bij jongens wordt zelfstandigheid op vergelijkbare wijze benadrukt. Bij hen wordt meer het belang van losbandigheid en vrijheid benadrukt.
Religie Veel Antillianen zijn Rooms Katholiek, daarnaast zie je veel andere protestant christelijke groepen zoals Baptisten, aanhangers van Pinkstergemeenten, Jehova getuigen en andere kleinere groepen. Naast deze religies zie je dat er Antillianen zijn die de Voodoo aanhangen. Voodoo is een beleving van de wereld alsof de wereld leeft. Alle dingen hebben een ziel of geest. Ook de dingen die wij als dode stoffen beschouwen. Die geesten, samen met de geesten van overledenen, kunnen goed of kwaad doen op eigen initiatief of worden gestuurd door mensen. Moluks De samenleving In de Molukse samenleving is de band tussen familieleden heel erg belangrijk. Kinderen blijven daardoor ook heel vaak langer thuis wonen. In de Molukse gezinnen heeft de vader een machtiger positie dan de moeder. ‘Vaders wil is wet’. Er is geen onderscheid tussen jongens en meisjes. Het is dus een masculiene samenleving. Er is veel aandacht voor school, waardoor meisjes en jongens carrière mogen maken. En nog een belangrijk kenmerk is dat je respect hoort te hebben voor ouderen. Doordat de Molukse gemeenschap een hechte gemeenschap is, zie je dat er veel aandacht is voor gezelligheid en feesten. Het verdiende geld geven ze weer uit aan gezelligheid. Het idee hierachter is dat ze het niet voor zichzelf houden. De opvoeding Molukse kinderen krijgen een gedisciplineerde opvoeding. Ze leren al vroeg dat respect tegenover de ouders en gehoorzaamheid aan de ouders vanzelfsprekend zijn. In het gezin krijgt de jongere allerlei verantwoordelijkheden toegewezen. Er wordt veel huishoudelijk werk in de handen van dochters gelegd. Zij hebben een veel strengere opvoeding gehad dan de zonen: die hebben meer bewegingsvrijheid gehad. De godsdienst Een klein deel van de Molukkers behoort tot de Islam, en een groot deel tot het christendom. Hoewel de helft van de Molukkers protestants is en de andere helft Moslim, worden veel aspecten van het leven nog hoofdzakelijk bepaald door de Adat. De Adat valt te omschrijven als een stelsel van ongeschreven gewoonten, regels en wetten. Deze regels worden gebruikt in het maatschappelijke leven, betreffende rechtspraak en opvoeding. Een belangrijk onderdeel van de Adat is het geloof en trouwen. Vooral voor het trouwen gelden vele regels. De belangrijkste Adat-regel is de Pela, een verbond tussen meerdere dorpen. Ziekte en dood zijn de gangbare straffen voor het verwaarlozen of schenden van de Adat-regels. De basis van de Molukse religie is het christendom, daarnaast zie je dat er oude gebruiken en rituelen in verweven zijn. Onder andere wordt er aandacht besteed aan voorouders en aan de natuurelementen: water, vuur, wind enz. Maar het allerbelangrijkste is God. Turks De samenleving In het gezin hebben de man en de vrouw duidelijk verschillende taken te vervullen. De vrouw is vaak verantwoordelijk voor de kinderen en het huishouden. Meestal zijn vrouwen erg vastgebonden aan huis en aan de mannen. Ze moeten de mannen gehoorzamen. Mannen zijn de baas. De man zorgt voor het werk buitenshuis, hij zorgt ervoor dat er geld verdiend wordt en hij moet zorgen dat zijn gezin het goed heeft. Familie is heel erg belangrijk, je moet er altijd voor elkaar zijn. Daar hoort dus ook bij dat je elkaar regelmatig bezoekt. In de Turkse cultuur is gastvrijheid ook belangrijk. Iedereen is altijd welkom, ook zonder afspraak.
De opvoeding In de Turkse cultuur wordt het behouden van de eer heel belangrijk gevonden. De eer is de waarde van een persoon in zijn of haar positie in eigen ogen, maar vooral ook in de ogen van de samenleving. Eerverlies lijden wordt als een grote vernedering gezien. Turken vind het heel belangrijk wat anderen over hen zeggen en denken. Ze willen niet voor ‘minder’ of ‘slecht’ worden aangezien. Ook is gehoorzaamheid en respect voor oudere mensen heel belangrijk, vooral voor je eigen ouders. In de Turkse cultuur vindt men het belangrijk dat men beleefd is, het is niet de gewoonte om elkaar tegen te spreken. De godsdienst De Islam speelt een hele grote rol in het leven van de Turken. Ze proberen zo goed mogelijk volgens de regels van de Islam te leven, alles daar buiten proberen ze niet te doen. Marokkaans De samenleving In Marokko worden jongens tussen de 2 en 8 jaar besneden. Een jongen wordt als man erkend wanneer hij deelneemt aan het vasten bij ramadan. Meisjes worden al vroeg voorbereid op hun taken om later als maagd te trouwen, kinderen te krijgen en op te voeden. De opvoeding In de opvoeding richten Marokkaanse ouders zich op de religieuze en morele waarden van de islam, het aanleren van respect voor ouderen en van het juiste sociaal gedrag, zodat de kinderen ‘weten hoe het hoort’. Het accent wordt niet gelegd op het morele bewustzijn, maar op de houding naar anderen toe. Kinderen leren om te mijden wat verboden en onzuiver (haraam) is. In de opvoeding worden de kinderen op de toekomstige man / vrouw rol voorbereid. Jongens mogen meer naar buiten en hebben veel meer vrijheid. Agressief gedrag tegen leeftijdsgenoten wordt meer getolereerd. Jongens worden zo, in tegenstelling tot meisjes, van kinds af aan geleerd hoe buitenshuis opgetreden moet worden. Zodra ze iets ouders zijn, worden ze opgevoed buiten de familie, door vrienden op het werk. De vader bemoeit zich thuis niet met de opvoeding, maar blijft als autoritair persoon op de achtergrond. Discussie over het gedrag van de kinderen is niet gewoon. Het slaan van kinderen door de vader bij ongewenst gedrag is niet ongewoon maar zwaar lichamelijk straffen wel en duidt op onmacht van de ouders. De godsdienst De Islam is de grootste godsdienst van Marokkaanse opvoeding.
Chinese De samenleving Voor Chinese ouders komen een goede verzorging en vervulling van de materiële levensbehoeften op de eerste plaats. Aandacht en liefde worden eveneens heel belangrijk gevonden. Karakteristiek voor de Chinese cultuur is een sterke gerichtheid op heteronomie. Dit houdt in dat mensen hun maatstaven voor hun gedrag en handelen niet zelf bepalen, maar die door maatschappelijke omgeving worden opgelegd. Het krijgen van kinderen (met name zonen) vormt van oudsher het eigenlijke doel van het huwelijk en heeft een speciale betekenis in de Chinese levensvisie. Hoewel de ouders niet altijd zonen boven dochters prefereren is de aandrang van vrienden en verwanten om een zoon voort te brengen vrij groot. De opvoeding Verreweg de meeste ouders vinden dat straf en beloning in evenwicht moeten zijn. Op het overtreden van regels wordt door de meeste moeders gereageerd met waarschuwen iets te ontzeggen. Bij het geven van straf letten de ouders vooral op de leeftijd van het kind en op de ernst van de overtreding. Kinderen worden op jonge leeftijd het meest met behulp van straffen gecorrigeerd. Bij oudere kinderen, vanaf 10 à 12 jaar, komt de nadruk meer te liggen op praten en redeneren. Verschil jongens en meisjes Jongens moeten meer respect hebben voor ouderen dan meisjes. Het behalen van een goede opleiding wordt ook belangrijker gevonden bij jongens, en zij mogen meer van het leven genieten. Het grote verschil is dat eerlijkheid van meisjes van meer belang wordt geacht dan voor jongens, mogelijk omdat volgens de traditionele opvatting vrouwen in het algemeen een bescheiden en onderdanig moeten zijn aan mannen. Jongens zijn op het eerste oog veel vrijer dan meisjes en minder aan huis gebonden. Huishoudelijke taken worden meer gedaan door meisjes dan door jongens, maar het verschil is niet erg groot. Arabisch De samenleving In Arabische landen groeten mannen elkaar bij elke ontmoeting met een handdruk. Mannen mogen vrouwen echter geen hand geven. In veel Aziatische landen is de handdruk helemaal niet zo gebruikelijk. Vaak heeft men daar een alternatieve manier van groeten zoals knikken met een hand op de borst of buigen in verschillende graden van diepte. Een bekende manier van groeten in het oosten is Namaste. Dit is een groet die zowel wordt getoond als uitgesproken. Gewoonten en gedragsregels, bijvoorbeeld vanuit de religie kunnen grote invloed hebben op de lichaamspresentatie van bewoners uit andere culturen. David Pinto beschrijft in zijn boek interculturele communicatie een casus waarbij een Nederlander en een Arabier verwikkeld zijn in een moeizaam verlopende onderhandeling. Als uiteindelijk de Nederlander het contract heeft ondertekend, geeft hij dit met zijn linkerhand aan de Arabier en gaat hij tevreden onderuit zitten met zijn benen over elkaar. De Arabier weigert plotseling het contract te ondertekenen, tot stomme verbazing van de Nederlander. Wat de Nederlander hier blijkbaar niet wist is dat de linkerhand in Arabische culturen de zogenaamde onreine hand is. Men gelooft bovendien dat zaken die met de linkerhand gedaan worden onheil met zich mee brengen. Wat de Nederlander ook had moeten vermijden is het over elkaar slaan van zijn benen. In de Arabische cultuur is het tonen van de voetzool en teken van gebrek aan respect en zelfs een beledigende daad. De taal De Koran is geschreven in oud-Arabisch. Dit heilig boek wordt heel veel bestudeerd en er wordt veel uit voorgelezen. Maar de mensen onder elkaar praten niet meer op die manier, de taal heeft zich verder ontwikkeld. Het Arabisch heeft een eigen schrift. Het modern Arabisch wordt gesproken in landen zoals Saoedi-Arabië, Egypte, Palestina, de Golfstaten, Syrië, Jordanië, Algerije, Marokko, Tunesië, Irak en Libië. Maar tussen de verschillende landen zijn er wel verschillen, een beetje zoals dat hier is met de Vlamingen en de Nederlanders. Iemand uit Syrië kan dus perfect praten met iemand uit Egypte maar zal sommige woorden niet direct begrijpen.