Geschiedenis van drop:
Drop of iets dat er veel op lijkt bestaat al heel lang. Er zijn bewijzen van gevonden bij de Grieken, Romeinen en Egyptenaren. Er is zelfs zoethoutwortel gevonden in het graf van Toetanchamon uit 1358 voor Christus! Op een opgegraven kleitablet. Met hiërogliefen werd uitgelegt hoe je waarschijnlijk een drop drankje kon maken. Waarschijnlijk werd drop toen al als medicijn gebruikt bij hoest en keelpijn. Er zijn bewijzen dat ze vroeger drop kende in het verre oosten. Bijvoorbeel in China en India.
Het maken van drop:
Maar ongeveer 3% van ieder dropje bestaat uit blokdrop. Stel je maar eens voor dat een dropje uit 100 piepkleine stukejes bestaat, dan zijn er maar 3 stukjes blokdrop bij. Als de dropprut eenmaal op smaak is wordt de warme en vloeibare drop in de vormpjes gegoten.
Dat gebeurt allemaal door machines. Een dropfabriek heeft een heel magezijn voor met drop vormpjes. Die worden van ijzer of van gips gemaakt. Voor nieuwe dropjes moeten natuurlijk ook andere vormen gemaakt worden.
De vormpjes worden van maïszetmeel gedrukt zodat de drop niet vastplakt.
De restjes meel worden er later afgeveegd. Het maïszetmeel kan een paar keer gebruikt worden. Tot slot krijgt de drop, maakt niet uit welke soort, een glans of suikerlaagje. Dat gebeurt in grote ronddraaiende trommels. Er worden meerdere dunne suikerlaagjes opgespoten, dan word er warme lucht op het dropje gespoten om het te drogen.
Drop:
Drop word wel door meer dan 31 miljoen mensen gegeten en het word in 22 landen verkocht. Het is juist leuk als er iemand op bezoekt komt die uit een ander land komt waar ze geen drop eten dan moet je het laten proeven en hun moeten dan zeggen wat ze ervan vinden.
Niet in elk land eet men drop ,alleen in midden en noord europa eet men
drop , het zijn vooral de landen die aan zee liggen die van drop houden.
Het gekke is dat de stoffen waar drop van gemaakt word juist niet uit
die landen komt.
Het is ook vestandig als je van drop houd en je gaat op vakantie een zakje drop mee te nemen.
Blokdrop:
Veel blokdrop kom uit china. In blokken van 4 kilo word het in grote zee containers naar onze drop fabrieken vervoerd. Daar worden de blokken in warm water opgelost. Dan gaan de andere stoffen erbij die nodig zijn om een lekker dropje te maken: iets zoets, een smaakje en iets om de drop stevig te maken. Vaak gaan er kleur en smaak stoffen in drop. Met karamel (gesmolten suiker) kan je drop bijvoorbeeld mooi bruin maken. Het zoete in drop kan gewoon suiker zijn, maar ook andere zoetstoffen, zoals honing of fruitsiroop, worden gebruikt. Het smaakje is bijvoorbeeld samiak (een soort zout), anijs (vruchten van de anijs planten), menthol of laurier. Vroeger werd Arabisch
Gom wordt gebruikt om drop elastisch te maken. Dat vind je vooral in Afrika (daarom zou het beter amirikaans gom kunnen genoemd worden) in de bast van de Aciciaboom. Omdat het vrij zeldzaam en duur is gebruikt men tegenwoordig vaker gelatine of zetmeel om drop steviger te maken. Dan kun je er lekker lang op kauwen!
Zoethoutwortel:
Om drop te maken is de wortel van een zoethoutplant nodig, de Glycyrrhiza glabra (je spreekt het uit als ‘gliesirieza glabra’). Die plant groeit in warme landen. Bijvoorbeeld rond de middellandse zee en in China. Na 4 jaar zijn de wortels rijp en kun je ze oogsten. Ze zitten dan inmiddels meters diep, dus dat is een heel karwei. Niet de hele wortels worden opgegraven. Een deel laten ze staan zodat er weer nieuwe kunnen groeien.
De afgezaagde wortels worden in de zon gedroogt voordat de boer ze aan de fabriek verkoopt. In de fabriek worden de wortels gesneden, met water vermengt en tot moes gekookt. De vieze prut die dan overblijft wordt flink hard, bijna zo hard als een steen. Dat noemen we blokdrop die gebruikt word voor elk dropje. Een stukje pure blokdrop is erg vies om te eten, het is nogal bitter. Je hebt er gelukkig maar een piep klein stukkje van nodig om een echt dropje te maken. Blokdrop hoort er wel in want als het er niet in zat zou het niet naar een drop smaak smaken.
Verpakking:
Voordat de dropjes kijkt de keurmeester of ze goed gelukt zijn. Hoe smaken ze? Zien ze er zo uit zols het moet? Dan kunnen ze door naar de verpakking machine. De verpaking van de drop is heel belangerijk zo droogt ie niet uit en dan blijft ie èèn jaar goed. Van een dropje dat ouder is word je niet ziek, maar de smaak word minder en hij word iet harder. Dus je kunt drop beter niet te lang bewaren. Op de verpaking staat natuurlijk een datum tot waneer ie nog lekker is. Een mooie zak/doos met tekeningetjes,prijsvragen enz erop zorgen dat ze goed verkopen. Soms kan een nieuwe zak/doos ervoor zorgen dat de dropjes opeens meer verkopen. Dropzakjes worden gemaakt mety stevig folie. Dat word in het buiteland gedrukt omdat het daar goedkoper is. De folierol gaat in de machine, die maakt er zakjes van, en dan vult ie ze met drop en stopt de gevulde zakjes in dozen. Daar mag niemand meer aankomen.
Strenge regels in de drop fabriek:
Er gelden bij fabrieken waar eten of snoep word gemaakt strenge europese regels. Het moet er heel erg schoon zijn, zodat er geen viezigheid in het eten kan komen. Daarom mogen drop en snoep fabrieken geen groepen ontvangen.
Alle mensen die er werken moet goed hun handen wassen, elke dag een witte schone jas dragen en een soort douche muts op waar al hun haar onder zit. Horloges en sieraden moeten natuurlijk af.
En als iemand een wondje heeft moeten ze een felle blauwe pleister aan. Die zijn heel stevig er is ook een beetje metaal in gemaakt. Stel dat iemand hem toch veliest. Valt ie meestal op een metaaldetector waar alle dropjes langs gaan voordat ze de fabriek verlaten haalt ze der uit. Want een pleister in een dropje wil natuurlijk niemand!
Is drop gezond?
Vroeger dacht men dat drop gezond was en dat je er beter van werd als je verkouden bent. Het is natuurlijk wel lekker om op een dropje te zuigen als je keelpijn hebt, maar beter word je er niet van. Mentholdrop geeft je het gevoel dat je beter kunt ademen en dat kriebel hoest verdwijnt er door, maar dat effect is maar eventjes. De zoethoutwortel lost slijm op, maar in ieder dropje zit meer een piepklein beetje.
Daarom gebruiken we drop niet meer als medicijn. Als je heel veel drop eet is juist ongezond, weten we tegen woordig. Jammer!
Hoge bloedruk:
Wie veel drop eet kan er een hoge bloedruk van krijgen. Je lichaam houd dan veel zout vast daar kun je je niet zo lekker bij voelen. Je krijgt bijvoorbeeld hoofdpijn. Maar meestal als het zover is krijg je een wee gevoel in je buik. Als dat gebeurt is er echt niks aan de hand, je lichaam waarschuwt je alleen maar. En wie dat iedere dag voelt en toch maar door blijft eten kan in de problemen komen. Sommige (oudere) mensen hebben zonder dat ze drop eten ook al last van een hoge bloeddruk. Zij moeten natuurlijk extra oppasen bij het eten van drop.
Dik van drop:
Veel drop eten is niet alleen slecht voor je bloeddruk, je word er ook dik van. In drop zit meer suiker en zetmeel dan je dankt. Weet je wel hoeveel caloriën er in 100 gram drop zit? Dat zijn 330 caloriën voor een hele flinke hand met drop. Dat zegt je misschien niet zoveel, maar bedenk dan maar dat er in een water eisje 40 caloriën zitten. Je moet dus ongeveer 8 waterijsjes eten voordat je net zoveel binnen hebt. Die caloriën zijn niet het enige nadeel, de suiker die in drop zit is ook niet heel goed voor je tanden. In dat opzicht is drop net zo slecht als ander snoep. En er zijn kinderen die niet zo goed tegen kleustoffen kunnen en in sommige drop zit dat, ze worden er bij voorbeel onrustig van. Gelukkig worden er steeds minder slechte kleurstoffen gebruikt.
Slot:
Ik heb veel van drop geleerd. Ik wist dat het lekker was, maar weet nu ook hoe het gemaakt word, of het gezond is en wat het precies is. Ik heb nu geleerd dat drop juist in de landen wordt gegeten, daar waar niet de grondstoffen vandaan komen.
Moeilijke woorden lijst:
Caloriën: Een manier om aan te geven hoe dik je van eten of snoep word.
Europese regels: Regels die door de Europese Unie zijn vastgesteld en voor alle landen die lid zijn gelden.
Farao: Koning in het oude Egypte.
Hiërogliefen: Egytische tekens, tussen tekeningen en letters in.
Hoge bloeddruk: Bloed gaat onder (te) hoge druk door de aderen. Een dokter kan dat meten met een bloed druk meter om de boven arm van de patiënt.
Literatuurlijst:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Drop
REACTIES
1 seconde geleden