De bevolking van Mongolië
Mongolië telt 3.041.142 inwoners (aldus CIA Factbook, geschatte aantal voor 2010). De bevolkingsgroei van het land is 1,495%. Het overgrote deel, 68,3% is de beroepsbevolking. De verdeling man/vrouw van Mongolië is fiftyfifty. Slechts weinigen zijn boven de 65 jaar, vier procent. De gemiddelde leeftijd om te overlijden is 67,98. De Mongoolse bevolking bestaat voor een groot gedeelte uit nomaden.Bijna de helft van alle Mongolen leeft in Yurts, een typisch Mongoolse tent gemaakt van dierenhuiden. De Mongolen leven hier vaak met de gehele familie bij elkaar, dit zijn dan vaak grote families.
Gemiddeld krijgt een Mongoolse vrouw 2,22 kinderen. De kinder-
sterfte in Mongolië staat momenteel op 38,56 dode baby’s per
1.000 levend geboren baby’s. Per 1.000 inwoners van Mongolië
worden er 21 kinderen geboren, zes mensen sterven er per 1.000
inwoners. De nomaden leven van veel van de veeteelt. De
kuddes bestaan vaak uit paarden, kamelen, geiten of schapen.
Opvallend aan Mongolië is dat bijna alle Mongolen die er nu in
het land leven, ook daadwerkelijk voorouders uit Mongolië
hebben. 94,9% van de bevolking is ‘echt’ Mongools, slechts 0,1
procent komt uit Rusland of China. De overige vijf procent heeft
een Turkse achtergrond. Deze cijfers zijn uit 2000, dus zijn niet
zeer actueel, maar dat is het enige cijfer dat bekent is over dit onderwerp. Foto 1.
Negentig procent van de Mongolen spreekt Mongools, de overige tien procent spreekt Russisch of een Turks gerelateerde taal.
Het analfabetisme in Mongolië is zeer laag, 2,3% van de bevolking ouder dan 15 kan niet lezen of schrijven. Ter informatie: in Nederland is één procent van de bevolking analfabetisch. In Mongolië gebruikt men voornamelijk het Cyrillische schrift.
Foto 1. Typische Mongoolse Yurts, met een zonnepaneel waar sommige Mongolen veel waarde aan hechten.
Over de hele wereld wonen ongeveer tien miljoen Mongolen, het merendeel hiervan in Buiten-Mongolië, een autonome staat in China. Het is goed vergelijkbaar met Taiwan.
De verhouding man/vrouw is in Mongolië bijna geheel gelijk, het grootste verschil is het verschil tussen bejaarden mannen en vrouwen, dit bedraagt twintig procent. De
De verspreiding van de Mongolen Azie. De oranje lijn gemiddelde leeftijd van een Mongool was in
geeft aan wat ooit het Mongoolse rijk was. Foto 2. 2009 25,8 jaar.
De Mongolen zijn een Boeddhistisch volk, een geloof met veel belang voor de natuur en de dieren. Vijftig procent van de bevolking is Boeddhistisch. Door het hele land heen vindt men een groot tal Boeddhistische kloosters. Veertig procent van de bevolking is overtuigd Atheïst. Het land telt ongeveer vijf procent Christelijke aanhangers, vier procent van de Mongoolse bevolking is Islamitisch.
In Mongolië wonen er twee personen per iedere vierkante kilometer die het land telt. Het is dus een erg dunbevolkt land. In Nederland is zijn dit 397 mensen per vierkante kilometer (cijfers zijn van 2006 uit de Grote Bosatlas, drieënvijftigste editie uit 2007, eerste oplage).
De Mongolen zijn fervente alcohol drinkers.
De Mongoolse geografie
Mongolië is een land in het Zuidoosten van Azië. Het land heeft een oppervlakte van 1.564.116 vierkante kilometer, daarmee is het land 38 maal zo groot als Nederland (CIA Factbook). Mongolië ligt ingeklemd tussen China en Rusland. De grenslijn bedraagt 8.220 kilometer. Het tijdverschil met Mongolië bedraagt vanuit Nederland zeven uur. Wanneer het hier middennacht is, is het in Mongolië zeven uur ’s ochtends.
Omdat Mongolië een continentaal klimaat heeft kent het grote temperatuurverschillen tussen zomer en winter. Zo kan het in een zomermaand gemakkelijk veertig graden Celsius worden. In de winter is een tempratuur van min vijftig graden Celsius geen onbekende, dit betekend dat er negentig graden Celsius verschil zit tussen zomer en winter.
Mongolië kent een regenseizoen, deze valt in de maanden juli en augustus. Het beste weer tref je in de maanden; mei, juni en september. In deze maanden komen dan ook de meeste toeristen.
Mongolië bestaat grotendeels uit woestijn, een bekende is de Gobiwoestijn in het zuiden. Het meeste land ligt tussen de 1.000 en 2.000 meter hoogte. De woestijnen zijn grindwoestijnen met af en toe een enkel plantje. Het land kent geen kustlijn en heeft een continentaal klimaat. Mongolië heeft wel 10.560 vierkante kilometer aan wateroppervlaktes. De hoofdstad van het land is Ulaanbaatar.
Foto 3. Een reliëfkaart van Mongolië. Het rode pijltje is de Hoofdstad Ulaanbaatar. In het westen zijn de bergen gelegen. Tevens een groot deel van de Mongoolse meren.
Het hoogste punt van Mongolië is het drielandenpunt aan de westelijke zijde van het land met 4.374 meter. Het laagste punt van het land ligt op 518 meter. Dit is hoger dan het Nederlandse hoogst gelegen punt, het drielandenpunt bij Vaals, zij heeft slechts 322 meter.
Mongolië telt veel natuurlijke producten, enkelen hiervan zijn: olie, goed, zilver, tin, kolen en nikkel. De grondstoffen komen uit het gehele land.
Zeven procent van het Mongoolse land is bosland. Dit percentage stijgt ieder jaar met een half procent. 29% van het hout is bedoelt als brandhout, dit wordt nog veel gebruikt in de Mongoolse Yurts. Er is hier dan ook een grote handel in.
Naar schatting wonen er in Ulaanbaatar zo’n 1,1 miljoen mensen, dit zijn schattingen omdat het slecht te tellen is. Wikipedia meldt dat er in 2008 1.044.500 mensen in Ulaanbaatar woonden. De verstedelijking van het land bedraagt 2,1%. In de afgelopen winter is er een relatief groter aandeel mensen dat naar de steden trok, dit vanwege het feit dat het een zeer koude winter was en er veel vee stierf door de kou. In de stad hopen de ‘vluchtelingen’ op beter weer, voedsel, werk en een beter bestaan dan op de uitgestrekte vlaktes.
Opvallend is dat Ulaanbaatar tien keer zoveel inwoners heeft als de tweede stad van het land, Erdenet. De betekenis van Ulaanbaatar is “Rode Held”, een naam uit het communistische tijdperk dat Mongolië lange tijd heeft gekend. Het ligt op 1.350 meter hoogte. In Ulaanbaatar is ook het belangrijkste vliegveld van Mongolië gelegen: Chinggis Khan International Airport. Het openbaar vervoer in Ulaanbaatar zelf bestaat voornamelijk uit taxi’s, bussen en trolleybussen. Een metro of treinverbinding binnen de stad is er niet aanwezig. Wel heeft Ulaanbaatar een eigen station waar de trein naar Rusland en China en andere plaatsen in het land vertrekt en aankomt.
Het vervoer in Mongolië wordt vaak nog per paard of kameel gedaan. Langzamerhand komen er meer auto’s in Mongolië. Vervoer per spoor is tevens nog niet goed ontwikkeld. Eén van de bekendste spoorlijnen ter wereld doorkruist Mongolië; een aftakking van de Trans-Siberische spoorlijn naar Peking. Dit brengt veel toeristen naar het land toe.
Vervoer per lucht is populair in Mongolië populair. Zo telt het land 46 vliegvelden, met een zeer goede verbindingen op alle luchthavens.
Mongolië is van veel milieuactiviteiten lid. Hieronder ook het Kyoto-verdrag van de Verenigde Naties.
De economie van Mongolië
Mongolië is pas sinds korte tijd een vrije economie. Het land was lange tijd communistisch waardoor er geen ‘echte’ vrije economie was.
In 2009 werkte 21,1% van de Mongolen in de primaire, agrarische, sector, 29,5% in de secundaire sector en 49,4% in de tertiaire sector. Dit in percentage van de Mongoolse beroepsbevolking. 2,8% van de Mongolen is werkloos, dit aantal is niet zeker omdat Mongolië waarschijnlijk vele niet-geregistreerde werklozen kent. De mijnbouw levert 27,8% van het Mongoolse BBP.
Het gemiddeld inkomen per jaar is in Mongolië $ 3.200, in Nederland $ 39.200, omgerekend is dit € 2.584 en € 31.654. Het Bruto Binnenlands Product per Mongool, bedroeg in 2003 € 1.850. De groei van het BBP was in 2003 -2,5%. In 2009 groeide het BBP met -1,6%. In Mongolië heeft 26 van de 1.000 inwoners een auto.
Mijn eerste indruk was dat Mongolië een relatief rijk land is, echter is het zo dat 36,1% van de Mongoolse bevolking onder de door de Noord Atlantische Vredes Organisatie(NAVO) leeft.
In Mongolië hanteert men de Tugrik. Één euro staat ongeveer gelijk aan 1.850 Tugrik. De inflatie van de Tugrik was in 2009 4,2%. Op de meeste munten staat Chinggis Khan afgebeeld.
De staat gaf in 2001 30,8% van het BBP uit. Militaire kosten bedroegen in 2001 2,3% van het BBP.
China 64,5%
Canada 6,9%
Engeland 6,5%
Luxemburg 6,4%
Verenigde Staten 4,5%
Het overgrote deel van de export gaat naar China, 64,5% van het totaal dat wordt geëxporteerd. Hiernaast staat een lijstje weergegeven van belangrijkste handelspartners van Mongolië. Kasjmier, wol, koper en ijzer zijn een paar van de vele exportproducten die Mongolië exporteert. Ik vind Figuur 1. Tabel met belangrijkste het opvallend dat Rusland niet een groot handelscompagnon is. exportlanden van Mongolië
Rusland 38,4%
China 27,8%
Japan 7,4%
Zuid-Korea 6%
In totaal wordt er voor zo’n 1,9 miljard Dollar geëxporteerd vanuit Mongolië naar het buitenland. In 2008, een jaar eerder werd er nog voor 2,5 miljard Dollar geëxporteerd, een grote daling dus. Het land importeerde voor 2,1 miljard Dollar. In 2008 was dit ook fors hoger, namelijk 3,2 miljard Dollar. De goederen die het meeste werden geïmporteerd zijn: brandstof, auto’s, voedsel, machines en materialen om mee te bouwen. Figuur 2. Tabel met belangrijkste
importlanden van Mongolië
Als je ze met elkaar vergelijkt zie je veel verschillen. Zo is China het enige land dat zowel importeert als een exporteert. Ook zijn de landen bij het importen veel dichter bij gelegen bij Mongolië dan bij de exportlanden. Hieruit valt dus te concluderen dat het land producten levert die zeer geliefd zijn in de westerse wereld. Dit geeft dan ook een logische verklaring voor de grote daling van de exportinkomsten van 2009.
Mongolië speelt dus een grote rol in de internationale handelswereld. Het is sinds een aantal jaren ook lid van de Wereldhandelsorganisatie.
De schuld van Mongolië bij het buitenland is momenteel vastgesteld op 1,9 miljard Dollar. Nederland heeft een schuld van 3,7 triljoen Dollar. Een klein beetje als je het met Nederland gaat vergelijken.
Doordat Mongolië vroeger communistisch was, was het niet mogelijk om een vrije handel te bedrijven met de rest van de wereld. De regering bepaalde wie wat mocht exporteren en importen en de hoeveelheid ervan. Tegenwoordig is dat niet meer zo, en wordt er veel individueel gehandeld met het buitenland.
In 1997 is men gestart met een privatiseringsprogramma, dit werd één groot drama. Men had gedacht dat het meer buitenlandse investeringen zou trekken, maar veel bedrijven die aan dit privatiseringsprogramma meededen gingen failliet waardoor de werkeloosheid in Mongolië toenam.
Sinds Mongolië weer vrij werd in 1992 komen er steeds meer toeristen naar Mongolië. Het land is ‘geopend’ voor de buitenlanders. De Mongolen zijn zeer gecharmeerd met de komst van toeristen. Ze laten graag hun tradities en hun cultuur zien aan de buitenlanders.
Mongolië krijgt hulp van een ontwikkelingssamenwerkingsprogramma. Dankzij Nederlandse hulp is bijvoorbeeld geholpen met het herintroduceren van het Przewalskipaard. Een paard waar Chinggis Khan, de Mongoolse vader des vaderlands vele delen van Azië verovert heeft.
In Mongolië zijn nog veel, voornamelijk nomaden, mensen die zelfvoorzienend leven of die aan ruilhandel met anderen doen.
De Mongoolse politiek
Mongolië is een republiek, dit houdt in dat het land een gekozen president heeft en geen erfelijke troonsopvolging zoals we dat kennen in ons eigen land. Mongolië is verdeeld in 21 verschillende provinciën en een aparte hoofdstad.
Momenteel is Tsakhia Elbegdor de Mongoolse president. Hij won de laatste verkiezingen die in juni 2009 werden gehouden. Hij werd gekozen voor een termijn van vier jaar. Het Mongoolse kabinet heeft 76 zetels, hierin zitten de vertegenwoordigers van het volk die door hen gekozen wordt. In Mongolië mag je vanaf je achttiende een stem uitbrengen op een door jouw gekozen partij. Dit is net zoals in Nederland. Ook mogen vrouwen in Mongolië stemmen.
Mongolië is sinds 1921 onafhankelijk van China. Sinds 1924 is het een republiek.
In 1992 werd het land echt ‘vrij’. Lange tijd was het een communistische land, onder invloed van beide buurlanden. Sinds 1992 kent het land een meerpartijenstelsel.
Foto 4. Middenin de Mongoolse President Tsakhia Elbegdor.
Nederland en Mongolië hebben diplomatieke contacten sinds 1972, via de Mongoolse ambassade in Brussel en de Nederlandse ambassade in Peking, die ook voor Mongolië uitkomt. In Nederland wonen er 280 Mongolen, in Mongolië wonen er veertig Nederlanders, naar een telling gehouden in 2008.Ook is er in Ulaanbaatar een café genaamd ‘Amsterdam’. Hier worden onder andere pannenkoeken geserveerd.
Mongolië telt 3.041.142 inwoners (aldus CIA Factbook, geschatte aantal voor 2010). De bevolkingsgroei van het land is 1,495%. Het overgrote deel, 68,3% is de beroepsbevolking. De verdeling man/vrouw van Mongolië is fiftyfifty. Slechts weinigen zijn boven de 65 jaar, vier procent. De gemiddelde leeftijd om te overlijden is 67,98. De Mongoolse bevolking bestaat voor een groot gedeelte uit nomaden.Bijna de helft van alle Mongolen leeft in Yurts, een typisch Mongoolse tent gemaakt van dierenhuiden. De Mongolen leven hier vaak met de gehele familie bij elkaar, dit zijn dan vaak grote families.
Gemiddeld krijgt een Mongoolse vrouw 2,22 kinderen. De kinder-
1.000 levend geboren baby’s. Per 1.000 inwoners van Mongolië
worden er 21 kinderen geboren, zes mensen sterven er per 1.000
inwoners. De nomaden leven van veel van de veeteelt. De
kuddes bestaan vaak uit paarden, kamelen, geiten of schapen.
Opvallend aan Mongolië is dat bijna alle Mongolen die er nu in
het land leven, ook daadwerkelijk voorouders uit Mongolië
hebben. 94,9% van de bevolking is ‘echt’ Mongools, slechts 0,1
procent komt uit Rusland of China. De overige vijf procent heeft
een Turkse achtergrond. Deze cijfers zijn uit 2000, dus zijn niet
zeer actueel, maar dat is het enige cijfer dat bekent is over dit onderwerp. Foto 1.
Negentig procent van de Mongolen spreekt Mongools, de overige tien procent spreekt Russisch of een Turks gerelateerde taal.
Het analfabetisme in Mongolië is zeer laag, 2,3% van de bevolking ouder dan 15 kan niet lezen of schrijven. Ter informatie: in Nederland is één procent van de bevolking analfabetisch. In Mongolië gebruikt men voornamelijk het Cyrillische schrift.
Over de hele wereld wonen ongeveer tien miljoen Mongolen, het merendeel hiervan in Buiten-Mongolië, een autonome staat in China. Het is goed vergelijkbaar met Taiwan.
De verhouding man/vrouw is in Mongolië bijna geheel gelijk, het grootste verschil is het verschil tussen bejaarden mannen en vrouwen, dit bedraagt twintig procent. De
De verspreiding van de Mongolen Azie. De oranje lijn gemiddelde leeftijd van een Mongool was in
geeft aan wat ooit het Mongoolse rijk was. Foto 2. 2009 25,8 jaar.
De Mongolen zijn een Boeddhistisch volk, een geloof met veel belang voor de natuur en de dieren. Vijftig procent van de bevolking is Boeddhistisch. Door het hele land heen vindt men een groot tal Boeddhistische kloosters. Veertig procent van de bevolking is overtuigd Atheïst. Het land telt ongeveer vijf procent Christelijke aanhangers, vier procent van de Mongoolse bevolking is Islamitisch.
In Mongolië wonen er twee personen per iedere vierkante kilometer die het land telt. Het is dus een erg dunbevolkt land. In Nederland is zijn dit 397 mensen per vierkante kilometer (cijfers zijn van 2006 uit de Grote Bosatlas, drieënvijftigste editie uit 2007, eerste oplage).
De Mongolen zijn fervente alcohol drinkers.
De Mongoolse geografie
Mongolië is een land in het Zuidoosten van Azië. Het land heeft een oppervlakte van 1.564.116 vierkante kilometer, daarmee is het land 38 maal zo groot als Nederland (CIA Factbook). Mongolië ligt ingeklemd tussen China en Rusland. De grenslijn bedraagt 8.220 kilometer. Het tijdverschil met Mongolië bedraagt vanuit Nederland zeven uur. Wanneer het hier middennacht is, is het in Mongolië zeven uur ’s ochtends.
Omdat Mongolië een continentaal klimaat heeft kent het grote temperatuurverschillen tussen zomer en winter. Zo kan het in een zomermaand gemakkelijk veertig graden Celsius worden. In de winter is een tempratuur van min vijftig graden Celsius geen onbekende, dit betekend dat er negentig graden Celsius verschil zit tussen zomer en winter.
Mongolië bestaat grotendeels uit woestijn, een bekende is de Gobiwoestijn in het zuiden. Het meeste land ligt tussen de 1.000 en 2.000 meter hoogte. De woestijnen zijn grindwoestijnen met af en toe een enkel plantje. Het land kent geen kustlijn en heeft een continentaal klimaat. Mongolië heeft wel 10.560 vierkante kilometer aan wateroppervlaktes. De hoofdstad van het land is Ulaanbaatar.
Foto 3. Een reliëfkaart van Mongolië. Het rode pijltje is de Hoofdstad Ulaanbaatar. In het westen zijn de bergen gelegen. Tevens een groot deel van de Mongoolse meren.
Het hoogste punt van Mongolië is het drielandenpunt aan de westelijke zijde van het land met 4.374 meter. Het laagste punt van het land ligt op 518 meter. Dit is hoger dan het Nederlandse hoogst gelegen punt, het drielandenpunt bij Vaals, zij heeft slechts 322 meter.
Mongolië telt veel natuurlijke producten, enkelen hiervan zijn: olie, goed, zilver, tin, kolen en nikkel. De grondstoffen komen uit het gehele land.
Zeven procent van het Mongoolse land is bosland. Dit percentage stijgt ieder jaar met een half procent. 29% van het hout is bedoelt als brandhout, dit wordt nog veel gebruikt in de Mongoolse Yurts. Er is hier dan ook een grote handel in.
Naar schatting wonen er in Ulaanbaatar zo’n 1,1 miljoen mensen, dit zijn schattingen omdat het slecht te tellen is. Wikipedia meldt dat er in 2008 1.044.500 mensen in Ulaanbaatar woonden. De verstedelijking van het land bedraagt 2,1%. In de afgelopen winter is er een relatief groter aandeel mensen dat naar de steden trok, dit vanwege het feit dat het een zeer koude winter was en er veel vee stierf door de kou. In de stad hopen de ‘vluchtelingen’ op beter weer, voedsel, werk en een beter bestaan dan op de uitgestrekte vlaktes.
Opvallend is dat Ulaanbaatar tien keer zoveel inwoners heeft als de tweede stad van het land, Erdenet. De betekenis van Ulaanbaatar is “Rode Held”, een naam uit het communistische tijdperk dat Mongolië lange tijd heeft gekend. Het ligt op 1.350 meter hoogte. In Ulaanbaatar is ook het belangrijkste vliegveld van Mongolië gelegen: Chinggis Khan International Airport. Het openbaar vervoer in Ulaanbaatar zelf bestaat voornamelijk uit taxi’s, bussen en trolleybussen. Een metro of treinverbinding binnen de stad is er niet aanwezig. Wel heeft Ulaanbaatar een eigen station waar de trein naar Rusland en China en andere plaatsen in het land vertrekt en aankomt.
Het vervoer in Mongolië wordt vaak nog per paard of kameel gedaan. Langzamerhand komen er meer auto’s in Mongolië. Vervoer per spoor is tevens nog niet goed ontwikkeld. Eén van de bekendste spoorlijnen ter wereld doorkruist Mongolië; een aftakking van de Trans-Siberische spoorlijn naar Peking. Dit brengt veel toeristen naar het land toe.
Mongolië is van veel milieuactiviteiten lid. Hieronder ook het Kyoto-verdrag van de Verenigde Naties.
De economie van Mongolië
Mongolië is pas sinds korte tijd een vrije economie. Het land was lange tijd communistisch waardoor er geen ‘echte’ vrije economie was.
In 2009 werkte 21,1% van de Mongolen in de primaire, agrarische, sector, 29,5% in de secundaire sector en 49,4% in de tertiaire sector. Dit in percentage van de Mongoolse beroepsbevolking. 2,8% van de Mongolen is werkloos, dit aantal is niet zeker omdat Mongolië waarschijnlijk vele niet-geregistreerde werklozen kent. De mijnbouw levert 27,8% van het Mongoolse BBP.
Het gemiddeld inkomen per jaar is in Mongolië $ 3.200, in Nederland $ 39.200, omgerekend is dit € 2.584 en € 31.654. Het Bruto Binnenlands Product per Mongool, bedroeg in 2003 € 1.850. De groei van het BBP was in 2003 -2,5%. In 2009 groeide het BBP met -1,6%. In Mongolië heeft 26 van de 1.000 inwoners een auto.
Mijn eerste indruk was dat Mongolië een relatief rijk land is, echter is het zo dat 36,1% van de Mongoolse bevolking onder de door de Noord Atlantische Vredes Organisatie(NAVO) leeft.
In Mongolië hanteert men de Tugrik. Één euro staat ongeveer gelijk aan 1.850 Tugrik. De inflatie van de Tugrik was in 2009 4,2%. Op de meeste munten staat Chinggis Khan afgebeeld.
De staat gaf in 2001 30,8% van het BBP uit. Militaire kosten bedroegen in 2001 2,3% van het BBP.
China 64,5%
Canada 6,9%
Engeland 6,5%
Luxemburg 6,4%
Verenigde Staten 4,5%
Het overgrote deel van de export gaat naar China, 64,5% van het totaal dat wordt geëxporteerd. Hiernaast staat een lijstje weergegeven van belangrijkste handelspartners van Mongolië. Kasjmier, wol, koper en ijzer zijn een paar van de vele exportproducten die Mongolië exporteert. Ik vind Figuur 1. Tabel met belangrijkste het opvallend dat Rusland niet een groot handelscompagnon is. exportlanden van Mongolië
Rusland 38,4%
Japan 7,4%
Zuid-Korea 6%
In totaal wordt er voor zo’n 1,9 miljard Dollar geëxporteerd vanuit Mongolië naar het buitenland. In 2008, een jaar eerder werd er nog voor 2,5 miljard Dollar geëxporteerd, een grote daling dus. Het land importeerde voor 2,1 miljard Dollar. In 2008 was dit ook fors hoger, namelijk 3,2 miljard Dollar. De goederen die het meeste werden geïmporteerd zijn: brandstof, auto’s, voedsel, machines en materialen om mee te bouwen. Figuur 2. Tabel met belangrijkste
importlanden van Mongolië
Als je ze met elkaar vergelijkt zie je veel verschillen. Zo is China het enige land dat zowel importeert als een exporteert. Ook zijn de landen bij het importen veel dichter bij gelegen bij Mongolië dan bij de exportlanden. Hieruit valt dus te concluderen dat het land producten levert die zeer geliefd zijn in de westerse wereld. Dit geeft dan ook een logische verklaring voor de grote daling van de exportinkomsten van 2009.
Mongolië speelt dus een grote rol in de internationale handelswereld. Het is sinds een aantal jaren ook lid van de Wereldhandelsorganisatie.
De schuld van Mongolië bij het buitenland is momenteel vastgesteld op 1,9 miljard Dollar. Nederland heeft een schuld van 3,7 triljoen Dollar. Een klein beetje als je het met Nederland gaat vergelijken.
Doordat Mongolië vroeger communistisch was, was het niet mogelijk om een vrije handel te bedrijven met de rest van de wereld. De regering bepaalde wie wat mocht exporteren en importen en de hoeveelheid ervan. Tegenwoordig is dat niet meer zo, en wordt er veel individueel gehandeld met het buitenland.
In 1997 is men gestart met een privatiseringsprogramma, dit werd één groot drama. Men had gedacht dat het meer buitenlandse investeringen zou trekken, maar veel bedrijven die aan dit privatiseringsprogramma meededen gingen failliet waardoor de werkeloosheid in Mongolië toenam.
Mongolië krijgt hulp van een ontwikkelingssamenwerkingsprogramma. Dankzij Nederlandse hulp is bijvoorbeeld geholpen met het herintroduceren van het Przewalskipaard. Een paard waar Chinggis Khan, de Mongoolse vader des vaderlands vele delen van Azië verovert heeft.
In Mongolië zijn nog veel, voornamelijk nomaden, mensen die zelfvoorzienend leven of die aan ruilhandel met anderen doen.
De Mongoolse politiek
Mongolië is een republiek, dit houdt in dat het land een gekozen president heeft en geen erfelijke troonsopvolging zoals we dat kennen in ons eigen land. Mongolië is verdeeld in 21 verschillende provinciën en een aparte hoofdstad.
Momenteel is Tsakhia Elbegdor de Mongoolse president. Hij won de laatste verkiezingen die in juni 2009 werden gehouden. Hij werd gekozen voor een termijn van vier jaar. Het Mongoolse kabinet heeft 76 zetels, hierin zitten de vertegenwoordigers van het volk die door hen gekozen wordt. In Mongolië mag je vanaf je achttiende een stem uitbrengen op een door jouw gekozen partij. Dit is net zoals in Nederland. Ook mogen vrouwen in Mongolië stemmen.
Mongolië is sinds 1921 onafhankelijk van China. Sinds 1924 is het een republiek.
In 1992 werd het land echt ‘vrij’. Lange tijd was het een communistische land, onder invloed van beide buurlanden. Sinds 1992 kent het land een meerpartijenstelsel.
Foto 4. Middenin de Mongoolse President Tsakhia Elbegdor.
Nederland en Mongolië hebben diplomatieke contacten sinds 1972, via de Mongoolse ambassade in Brussel en de Nederlandse ambassade in Peking, die ook voor Mongolië uitkomt. In Nederland wonen er 280 Mongolen, in Mongolië wonen er veertig Nederlanders, naar een telling gehouden in 2008.Ook is er in Ulaanbaatar een café genaamd ‘Amsterdam’. Hier worden onder andere pannenkoeken geserveerd.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
4.
4.
oww echt wel mieters
13 jaar geleden
Antwoorden