Chips

Voorwoord De aardappel De geschiedenis van chips begint natuurlijk met de aardappel. De Inca's in Zuid-Amerika aten 2000 jaar geleden al aardappelen. En na de ontdekking van Amerika kon ook de rest van de wereld ze eten. Aardappelen werden al gauw erg populair en op allerlei manieren bereid. Gekookt, gebakken, gefrituurd, gepureerd en vanaf 1853 ook heel dun gesneden en als chips gegeten. Chips Over de ontdekking van de chips bestaan verschillende verhalen. Helemaal zeker weten we het niet. Maar volgens een verhaal was in 1853 een zekere Cornelius Vanderbilt, een schatrijke spoorwegdirecteur, aan het eten in een restaurant net buiten New York, in Saragota Springs. En hij vond zijn frietjes niet dun genoeg en stuurde zijn bord terug naar de keuken. De kok, ene George Crum, sneed dunnere frietjes, maar voor meneer Vanderbilt waren ze nog steeds niet dun genoeg. Zo ging dat een paar keer door totdat de kok er genoeg van had en expres een aardappel in hele dunne plakjes sneed, die hij daarna bakte in olie
Zo, daar zou meneer Vanderbilt van opkijken. Meneer Vanderbilt vond het echter geweldig lekker! De chips waren uitgevonden. In een ander verhaal waren George Crum en meneer Vanderbilt juist goede vrienden. George wist als geen ander (omdat meneer Vanderbilt altijd bij hem at) dat deze van kleine aardappelen hield. Om hem een keer extra te verrassen had hij de aardappelen tot hele dunne schijfjes gesneden en gebakken in olie
Engeland In 1920 hoorde de Engelsman Frank Smith voor het eerst van het bestaan van chips. Hij zag er wel brood in en samen met zijn vrouw schilde, sneed en bakte hij chips in zijn garage in Londen. De chips verkocht hij in een puntzak van vetvrij papier op straat, door de buurt rijdend met paard en wagen. De mensen vonden het zo lekker dat Frank Smith na een jaar al flink moest uitbreiden. Hij ontdekte ook dat mensen het lekker vonden om zout over de chips te strooien. Dus verkocht hij ook zout, in een apart zakje. Smiths is genoemd naar deze Frank Smith. Nederland In 1958 had nog bijna niemand in Nederland ooit van chips gehoord. In dat jaar kwam een groep aardappeltelers bij elkaar om iets te verzinnen waardoor ze meer aardappelen konden verkopen. Ze hadden gehoord dat chips in Engeland een enorm succes waren, dus ging een van hen, Gerrit Kistemaker, daar eens een kijkje nemen. Hij ontmoette Frank Smith en leerde van hem hoe je het beste chips kon maken
Eenmaal terug in Broek op Langedijk gingen de aardappeltelers chips bakken. 's Ochtends werden de chips gebakken en ingepakt, 's middags werden ze van de fabriek in Smiths vrachtwagens naar de winkels gereden. Als de vrachtwagens leeg waren, gingen ze weer helemaal terug naar de fabriek voor een nieuwe lading. Vanaf dat moment was de populariteit van chips in Nederland niet meer te stoppen