Een lange nacht vertaling (plinius)

Een lange nacht

Intussen lichtten van de Vesuvius op meerdere plaatsen zeer brede vlammen en hoge branden op, wiens gloed en helderheid door de duisternis van de nacht contrasteerde (versterkt werd). Hij bleef maar zeggen dat de vuren, verlaten door de paniek van de plattelanders en de achtergelaten landgoederen brandden in eenzaamheid, als remedie tegen de angst. Toen gaf hij zich over aan de rust en sliep een waarachtige slaap. want zijn ademhaling, die bij hem van nature vrij zwaar en luidruchtig was werd gehoord door hen die bij de drempel vertoefden. Maar de plaats vanwaar men toegang had naar zijn slaapkamer was zodanig verhoogd, gevuld met as vermengd met puimstenen dat, als het verblijf in de slaapkamer langer zou duren, de uitgang onmogelijk zou worden.  Nadat hij gewekt was voegde hij zich bij P. en de anderen, die wakker waren gebleven. Ze overlegden samen of ze binnenshuis zouden blijven of in open lucht zouden rondlopen. Want de daken beefden van de herhaalde en enorme bevingen en schenen - ahw bewogen op hun grondvesten nu eens naar hier, dan weer naar daar weg te gaan of teruggebracht te worden. onder de blote hemel dan weer werd gevreesd voor de vallende puimstenen, hoewel ze licht een poreus waren. Hetgeen toch het afwegen van de risico's deed verkiezen. En bij hem haalde de ene redenering het van de andere, bij de anderen haalde de ene paniekreactie het van de andere.