2e jaar aso latijn tekst 5.2

VERTALING TEKST 5.2 DE LUCRETIA

Een heimelijke uitstap

Enkele dagen later galoppeerde Sextus Tarquinius, zonder medeweten van Collatinus, met één kameraad naar Rome. Bij de eerste duisternis kwam hij aan bij het huis van Lucretia. Hij werd vriendelijk ontvangen door de slaven die niets wisten over het slechte seksueel verlangen van de gast. Na het avondmaal werd hij naar de logeerkamer gebracht, brandend van liefde.

Een verschrikkelijke nacht

Toen allen zeer diep schenen te rusten, kwam hij met getrokken zwaard naar de slapende Lucretia en terwijl hij met zijn linkerhand op de borst van de vrouw duwde, zei hij: ‘Zwijg, Lucretia, ik ben Sextus Tarquinius. Ik heb een zwaard in mijn hand. Je zult sterven, als je één woord uitbrengt!’ De bange vrouw, (die) uit haar slaap gewekt (was), / de vrouw (die) bang uit haar slaap gewekt (was), zag geen hulp maar wel de dreigende dood. Dan bekent Tarquinius zijn liefde, smeekt, vermengt zijn bedreigingen met smeekbeden. Maar Lucretia blijft vastberaden. Dan zegt Sextus: Naast jouw dode lichaam zal ik mijn slaaf leggen, naakt en met doorgesneden keel. Zo zul jij in een beschamend overspel vermoord schijnen.’ Met deze woorden overwon hij de schaamte van Lucretia en verkrachtte hij haar. Van daar / Daarna vertrok Tarquinius woest / uitdagend omdat hij de eer van Lucretia veroverd had.

Een onverwachte reactie

Lucretia, die treurde om zo een groot ongeluk, zond een bode naar haar man en haar vader, naar Ardea: ‘Kom. Er is iets vreselijks gebeurd!’ Haar vader en Collatinus kwamen naar Rome. Ze troffen Lucretia aan, terwijl ze bedroefd in haar slaapkamer zat. Aan haar man, die vroeg: ‘Ben je ongedeerd?’ antwoordde ze: ‘Allerminst. Hoe kan een vrouw ongedeerd zijn, nadat ze haar eer verloren heeft? Er zijn sporen van een andere man, Collatinus, in jouw bed. Maar alleen mijn lichaam is verkracht, mijn geest is onschuldig. Mijn dood zal (daarvan) getuige zijn. Maar straf de misdadige man. Sextus Tarquinius is als vijand, niet als gast vorige nacht hierheen gekomen.’ Het mes, dat ze onder haar kleed had verborgen, stak ze in haar hart en stervend viel ze neer. Haar man en haar vader riepen samen.