GRAFSCHRIFT VOOR AGILEIA PRIMA

GRAFSCHRIFT VOOR AGILEIA PRIMA
Vanaf de tijd dat ik geboren ben, kende de natuur mij twintig jaren toe; wanneer die volbracht waren, ben ik daarna op de zevende dag overleden en door de natuurwetten ben ik overgeleverd aan eeuwige rust: dit was mijn leven. Oppius,  wees a.u.b. niet bang voor Lethe, want het is dom om de levensvreugdes te verliezen  terwijl je elk moment bang bent voor de dood. De dood is immers de natuur van de mensen, geen straf; wie het overkwam om geboren te worden, (hem) staat het ook te wachten om te sterven. Dus, meester Oppius mijn man, treur a.u.b. niet dat ik voorgegaan ben: ik wacht op je komst in het eeuwige rustbed. Stel het wel, mensen van de bovenwereld en stel het wel, alle mannen en vrouwen.