De Socratis Patienta

Over de geduldige filosoof.

Xantippe, de echtgenote van de filosoof Socrates,
werd een twistzieke en lastige vrouw genoemd. Want ze was boos omdat Socrates in de stad de jongemannen lesgaf en gesprekken had met de burgers; maar het hoogstnodige geld niet meebracht. Hij keek niet om naar zijn drie jonge zonen, hij zorgde slecht voor de zaak van het gezin. Daarom snauwde Xantippe Socrates dikwijls af, of beledigde ze hem met vele, felle woorden. Meestal verkoos de filosoof het huis te verlaten, hij was niet opgewassen tegen het tumult en de storm van woorden.
Met een droevige gelaatsuitdrukking, en afhangende oren, ging hij naar buiten en zat hij stil voor de deur. Want hij bewaarde altijd hoop. Maar soms ging Xantippe razend naar boven, naar de slaapkamer, opende ze het venster en vandaar goot ze een pot vol stinkend vocht op het hoofd van Socrates uit. Hij werd helemaal niet bewogen door de regenbui; maar hij wastte zijn gelaat en kledij af.
De mensen die passeerden, zagen de razende vrouw en de rustige man. Verbaast vroegen ze de filosoof: "Hoe kan deze triestige zaak gebeuren?" Socrates antwoordt hen: "Meestal regent het, waar het veel heeft gedonderd."