De Julio Caesare et piratis

7.5: De Julio Caesare et piratis

• Een hachelijke situatie
  Tijdens de wintermaanden voor Caesar naar Rhodos, omdat hij hoopte dat de piraten in deze zeer harde tijd van het jaar in het schuilplaatsen zouden blijven. Maar de piraten hadden gehoord dat een adellijke jongeman vertrokken was naar Rhodos, verlieten ze hun schuilplaatsen en enterden daarna zijn schip in de buurt van het eiland Pharmacussa.

• De rollen omgedraaid
  Maar Caesar was niet bangemaakt door het zien van de wrede piraten. Integendeel, wanneer de piraten twintig talent losgeld van hem eisten, lachte hij hen uit: ‘Weten jullie dan niet wie jullie gevangen genomen hebben?’ Daarna beloofde hij hen zelf dat hij vijftig talent losgeld zou betalen. Ongeveer veertig dagen bleef Caesar bij de piraten samen met 1 arts en 2 vrijgelatene. Want aan zijn kameraden en de overige slaven had hij de opdracht gegeven om het losgeld te vinden. Maar gedurende heel de tijd gedroeg hij zich vol zelfvertrouwen en scheen hij niet de gevangene, maar de meester van de piraten. Want wanneer hij verlangde te slapen, beval hij hen te zwijgen. En wanneer hij gedichten van bekende dichters of zijn eigen gedichten voordroeg, gebruikte hij de piraten zelf als toeschouwers. En als de piraten af en toe zijn verzen niet bewonderenden, schold hij ze uit voor lomp en onbeschaafd. Daarna beloofde hij hen vriendelijk dat hij hen ooit allemaal aan het kruis zou slaan. Dat hoorde ze met zeer luid gelach aan, want ze geloofden Caesar niet.

• Zo gezegd, zo gedaan
  Veertig dagen laten keerde zijn kameraden terug en betaalden het losgeld. Dadelijk nadat hij vrijgelaten was, voer hij naar Milete. Daar stelde hij een vloot samen, bemande hen met soldaten en hij lichtte het anker om de zeerovers te pakken. s’ Nachts, terwijl de schepen van de piraten in de buurt van datzelfde eiland Pharmacussa nog voor anker liggen, verraste hij hen. Nadat hij de piraten onmiddellijk had aangevallen, verjoeg hij een deel van de vloot, bracht een deel tot zinken en bemachtigde enkele schepen en een groot aantal piraten. Trots omwille van de nachtelijke overwinning, voer hij naar Pergamum. Daar zond hij de piraten naar de gevangenis en enkele dagen later voegde hij hij de daad bij het woord: niemand van de piraten spaarde hij, hij sloeg ze allemaal aan het kruis. Zo toonde Caesar zich sneller, moediger en sluwer dan de piraten.