Catullus carmen 8: vertaling + bespreking

Vertaling: 

Ongelukkige Catullus, houd op met dwaas zijn en beschouw wat je ziet verloren gegaan, als verloren. Ooit schitterden er voor jou stralende zonnen, toen jij regelmatig kwam waarheen jouw geliefde meisje je leidde, zoveel als geen enkel bemind zal worden. 

Toen daar die vele speelse dingen gebeurden, die jij wilde en die het meisje niet niet wilde, schitterden er echt stralende zonnen voor jou.

Maar nu wil zij niet meer: ook jij zwakkeling, moet niet willen, en achtervolg haar die vlucht niet, en leef niet ongelukkig, maar houd vol met vastbesloten geest, volhard.

Vaarwel meisje. Catullus volhardt al, hij zal jou niet opzoeken, en hij zal je niet vragen tegen je zin. Maar jij zal verdriet hebben, wanneer je niet gevraagd zal worden. Misdadige, wee jou, welk leven blijft voor jou? Wie zal nu naar jou gaan? Voor wie zal je mooi lijken? Wie zal je nu beminnen? Van wie zal je gezegd worden te zijn? Wie zal je kussen? Voor wie zal je de lippen bijten? En jij, Catullus, houdt vastberaden vol. (laatste zin verwijst naar regel 11)

Grammatica:

• Catulle: vocatief – aanspreking 🡪 hij spreekt zichzelf aan
• Desinas – ducas 🡪 conj aansporing 
• Perisse 🡪 infinitief perfectum 
• Candidi soles 🡪 nominatief onderwerp
• Ventitabas : A ind imperf 2e enk < venire
• Nobis : poëtisch meervoud 🡪 eigenlijk ik 🡪 datief 
• Nulla: nom
• Illa multa iocosa 🡪 nom o mv 🡪 onderwerp 
• Iocosa 🡪 speels 🡪 zelfstandig gebruikt 🡪 speelse dingen
• Fiebant: A ind imperf 3e mv < fieri
• Vive: imperatief
• Prefer: imperatief
• Obdura: imperatief
• Obstinate mente: abl middel / wijze
• Requiret: futurum
• Requiret: futurum
• Rogabit: futurum
• Dolebis: futurum

Stijlfiguren: 

• • Metafoor: Fulsere quondam candidi tibi soles 🡪 Ooit schitterden er stralende zonnen => toen had hij een goede, gelukkige tijd
  • Polyptoton: amata – amabitur
  • Litotes: ontkenning van het tegenovergestelde: dubbele ontkenning 🡪 nec puella nolebat 🡪 die het meisje niet niet wilde
  • Tegenstelling: 7 – 10: nec puella nolebat – nunc iam illa non vult 🡪 toen wou ze het wel nog en nu niet meer
  • Polyptoton: non vult – noli 🡪 ze wil niet (meer) – moet willen
  • Polysyndeton: 10 🡪 nec - nec 
  • Asyndeton: perfer, obdura 🡪 geen voegwoord tussen die twee woorden

• Polysyndeton: 13 🡪 nec – nec