9.2 Over de wedstrijd van Oenomaus en Pelops

Een beeldschone dochter

Hippodamia was de mooie dochter van koning Oenomaus. Eens had het orakel aan de koning voorspeld: ‘Jouw schoonzoon zal je vermoorden!’ Dat orakel maakte Oenomaus bang. Hoewel veel jongemannen Hippodamia ten huwelijk vroegen, wilde Oenomaus haar aan niemand ten huwelijk geven. Daarom vroeg de koning de jongemannen afzonderlijk: ‘Durf je met mij met het vierspan strijden? Aan de overwinnaar wil ik mijn dochter ten huwelijk geven. Maar de dood staat de jongeman te wachten die door mij wordt overwonnen.’ De koning had paarden sneller dan de noordenwind en hij ging alle jongemannen altijd gemakkelijk voorbij. Op dat moment doorboorde hij met zijn lans de rug van de ongelukkige jongemannen. En zo werden allen, die met de koning streden, wreed gedood en werden hun hoofden in het paleis tentoongesteld.

Pelops en Oenomaus

Op een dag bereikt Pelops, de zoon van Tantalus, het paleis van Oenomaus. Wanneer hij Hippodamia ziet, wordt hij dadelijk verliefd en verlangt hij hevig haar te huwen. Zonder vrees zegt hij aan de koning: ‘Ik durf met jou met het vierspan strijden.’ Maar wanneer hij zoveel hoofden tentoongesteld ziet, vreest hij plotseling de wreedheid van de koning. Hij denkt bij zichzelf: ‘In de koers kan ik enkel met een list de koning overwinnen.’ Daarom gaat hij naar Myrtilus, de wagenmenner van de koning, en zegt: ‘Als je mij helpt, beloof ik jou de helft van het koninkrijk.’ Myrtilus stemt in. ’s Nachts trekt hij de ijzeren pinnen uit de as van de renwagen van Oenomaus en steekt hij pinnen van was in de plaats.

Geen fair play

De volgende dag begint de wedstrijd. Oenomaus spoort zijn paarden aan, maar wanneer hij zijn wagen bij de keerpalen wil keren, springen de wielen eraf. De wagen van de ongelukkige koning wordt gebroken. Zijn lichaam wordt door het stof getrokken en verminkt. Na die overwinning wordt de heerschappij aan Pelops overgedragen. Maar de nieuwe koning houdt zijn gegeven woord niet. Hij beveelt Myrtilus naar de kust te komen en hij beklimt met hem een hoge klip. ‘Nu ben ik de koning’, zegt hij, ‘en ik bezit het land en de zee. Ik geef jou de helft: zoek jouw beloning in de golven!’ Tegelijk duwt hij de wagenmenner naar beneden in de zee. Maar terwijl Myrtilus valt, vervloekt hij de trouweloze koning en al zijn kinderen.

(naar Hyginus, Fabulae)