2.6 Over het Trojaanse paard

2.6 Over het Trojaanse paard

Vreugde in Troje

Op het strand bouwden de Grieken een reusachtig houten paard en verborgen daarin hun beste soldaten. Daarna braken ze in de stilte van de nacht het kamp op, voeren naar het eiland Tenedus en verborgen zich daar. Bij zonsopgang stonden de Trojanen verbaasd: op de vlakte bemerkten ze geen kamp, geen schip, geen soldaat, niets anders dan een reusachtig paard. Dadelijk ging het gerucht door de stad. De burgers vierden de overwinning luidkeels, jongens en meisjes dansten. Aan alle kanten hoorde men: ‘De Grieken zijn naar huis teruggekeerd! Maar waarom is dat reusachtige paard op de kust achtergelaten?’

Laocoön waarschuwt

De Trojanen verlieten nieuwsgierig de stad en stroomden samen naar het grote dier. Het gevaarte werd door allen met grote bewondering bekeken en aangeraakt, toen Laocoön, een priester van Neptunus, die de Grieken altijd wantrouwde, de burgers waarschuwde: ‘De Grieken zijn niet naar hun vaderland teruggekeerd. Dit is een belegeringstuig, dat tegen onze stadsmuren gebouwd is. Daar zijn soldaten verborgen. Onze stad zal door de Grieken vernield worden.’ Na deze woorden slingerde hij met grote kracht een lans naar het dier. Maar een beetje later verschijnen plots twee woeste en huiveringwekkende slangen uit de zee en omstrengelen en verscheuren op de kust de ongelukkige priester samen met zijn twee zonen.

Het paard in de stad

Doodsbang riepen de Trojanen: ‘Dit paard is zeker als geschenk voor de goden gebouwd. Laocoön boet nu voor zijn misdaad, omdat hij de speer naar het paard geslingerd heeft. Laten we het paard binnen de stadmuren leiden.’ De grootste stadpoort werd geopend en het gevaarte werd naar de burcht getrokken. Maar midden in de nacht daalden de Griekse soldaten uit hun schuilplaats naar beneden. Ze openden alle stadspoorten en gaven een teken aan het Griekse leger. Zonder uitstel voeren de Grieken terug naar de kust. De stad werd vernield, vele mannen wreed gedood en alle vrouwen werden als slavinnen weggevoerd. 

(naar Vergilius, Aeneïs)