1.9 Over de wijze oude man

1.9 Over de wijze oude man

Ik zal de dief vinden!

Maar op een dag was die armband gestolen. Woedend roept de koning het personeel bijeen en zegt: ‘Aan wie de dief zal vinden, beloof ik een grote beloning.’ Enkele dagen later komt een arme oude man het paleis binnen met een ezel, bedekt met zwart stof, en zegt: ‘Machtige koning, als je de dief en de armband van de koningin wil terugvinden, kan ik je helpen. Roep alle slaven bijeen naar een duistere plaats: zo zal ik die dief en de armband van je vrouw vinden.’

De dief gevonden?

De koning roept zijn slaven naar een donkere plaats bijeen; op dat moment beveelt de oude man hen hun rechterhand op de rug van de ezel te leggen en zegt: ‘Mijn ezel bezit een zeldzame kwaliteit. Als de dief met zijn rechterhand de rug van de ezel zal aanraken, zal deze onmiddellijk balken.’ De slaven gaan één voor één voorbij, maar de ezel balkt niet. De woedende koning wil de leugenachtige oude man straffen. Maar deze beveelt: ‘Slaven, kom uit de donkere plaats tevoorschijn en toon de koning je rechterhand!’ En zo komen alle slaven naar voor en tonen hun rechterhand.

De dief gevonden!

Plotseling wijst de oude man één van de slaven aan en roept met luide stem: ‘Jij bent die dief, want je rechterhand is wit: zozeer vreesde je het gebalk van de ezel!’ Op dat moment durft de slaaf de diefstal niet meer te ontkennen en geeft de armband terug. Zo is de dief door de list van de oude man gevonden. De koning veroordeelt de slaaf en zegt aan de oude man: ‘Jou moet ik bedanken: ik zal je vele en grote beloningen geven!’