Demaratus verzint een list

Demaratus verzint een list

Toen Darius, de koning van de Perzen, gestorven was, nam Xerxes, zijn zoon, de heerschappij over. Omdat hij de nederlaag van zijn vader te Marathon wou wreken, zwoer hij Griekenland (het vaderland) te zullen onderwerpen. Dus maakte hij, zonder medeweten van de Grieken, alles heimelijk klaar, hij verzamelde een grote infanterie, grote cavalerie en grote zeemacht. Maar de Grieken vernamen op deze manier dat de grote (Perzische) koning zich klaarmaakte om een veldtocht te ondernemen tegen hen. Want in Susa woonde een Spartaanse banneling Demaratus genaamd. Hij was een Spartaanse koning en werd onterecht verbannen uit zijn vaderland. Hij vluchtte naar de Perzen, waar hij raadgever van de grote koning werd. Toen hij merkte dat deze van plan was een veldtocht te ondernemen tegen Griekenland, besloot hij een teken te geven aan de Spartanen. Maar omdat het zeer gevaarlijk was, vond hij de volgende list uit: 

Want nadat hij een zeer kostbaar schrijftafeltje had genomen en de was eraf had gekrabd, schreef hij de boodschap op het hout van het schrijftafeltje en smolt hij opnieuw de was erin, en in de was zelf schreef hij niets behalve: 'Van Demaratus.' Dus vertrouwde Demaratus het schrijftafeltje aan één van zijn dienaren toe en hoewel hij niets gezegd had over de boodschap beval hij hem het naar Sparta te brengen.
Zonder iets te vermoeden ging hij weg. Nadat hij gemarcheerd had en de koninklijke bewakers hem tweemaal hadden tegengehouden, vroegen ze hem wat hij droeg. Omdat ze in de was geen boodschap vonden behalve 'Van Demaratus', omdat ze meenden dat het een kostbaar geschenk was lieten ze hem 2 keer gaan. Nadat hij dus in Sparta aangekomen was, bracht hij het schrijftafeltje naar de eforen. Toen ze het lege schrijftafeltje zagen, waren ze nog meer verwonderd dan de bewakers. Dus vroegen ze de dienaar wat het was. Maar hij zei dat hij het ook zelf niet wist. Dus terwijl allen radeloos waren, zei een vrouw, Corgo genaamd, nadat ze naar de eforen was gegaan: “Krab de was eraf, en volgens mij zullen jullie het vinden.”
Nadat ze dus de was eraf gekrabd hadden, vonden ze de boodschap. Dus zo vernamen de Spartanen als eersten dat Xerxes op het punt stond een veldtocht te ondernemen tegen Griekenland, en door hen ook de andere Grieken. Maar wonderbaarlijk was dat Demaratus dat gedaan had. Want hij was vijandig tegenover zijn vaderland, omdat hij daaruit verbannen was, en dat toonde hij later aan iedereen omdat hij Xerxes geholpen heeft en hem aangeraden heeft naar Griekenland te trekken.