Franse gedichten van:
Prévert
Eluard
Apollinaire
Camille
Les enfants qui s’aiment
Les enfants qui s'aiment s'embrassent debout
Contre les portes de la nuit
Et les passants qui passent les désignent du doigt
Mais les enfants qui s'aiment
Ne sont là pour personne
Et c'est seulement leur ombre
Qui tremble dans la nuit
Excitant la rage des passants
Leur rage, leur mépris, leurs rires et leur envie
Les enfants qui s'aiment ne sont là pour personne
Ils sont ailleurs bien plus loin que la nuit
Bien plus haut que le jour
Dans l'éblouissante clarté de leur premier amour
Jacques Prévert
De kinderen die van staand kussen houden
Tegen de poorten van de nacht
En de voorbijgangers die hen met een wijzende vinger passeren
Maar voor de kinderen die houden van
Zijn er geen personen
En het is alleen hun schaduw
Die beeft in de nacht
De spanning van de voorbijgangers
Hun woede, hun minachting, hun gelach en hun wens
Voor de kinderen die houden van zijn er geen personen
Zij zijn verder dan de nacht
Veel hoger dan de dag
In de verbluffende helderheid van hun eerste liefde
Wat gebeurt er?
- 2 jongeren staan te zoenen in een portiekje en trekken zich van niemand iets aan
Wat is het thema?
- Eerste liefde
Van welke gevoelens is er sprake?
- Jongeren: eerste liefde
- Voorbijgangers: woede, minachting, lachen
Et un sourire
La nuit n’est jamais complète
Il y a toujours puisque je le dis
Puisque je l’affirme
Au bout du chagrin une fenêtre ouverte
Une fenêtre éclairée
Il ya toujours un rêve qui veille
Désir à combler faim à satisfaire
Un coeur généreux
Une main tendue une main ouverte
Des yeux attentifs
Une vie à se partager.
Paul Éluard
De nacht is nooit af
Er is altijd, als ik zeg
Zoals ik zeg
Na het verdriet een open raam
Een verlichte raam
Er is altijd een droom dag
Wens aan te pakken om honger te stillen
Een groot hart
Een helpende hand een open hand
Het toeziend oog
Een leven om te delen
Wat wordt hier beschreven?
- Hoe donker de nacht ook is, er is altijd iemand die je zal helpen. Er is altijd iemand die om je geeft
Wat is het thema?
- Hoop, hulp en vriendschap in moeilijke tijden
- Visueel: een open raam
Waarom deze titel?
- De glimlach van een vriend(in) die altijd klaar voor je staat
Le pont Mirabeau
Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu'il m'en souvienne
La joie venait toujours après la peine
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
Les mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l'onde si lasse
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
L'amour s'en va comme cette eau courante
L'amour s'en va
Comme la vie est lente
Et comme l'Espérance est violente
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
Passent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
Guillaume Apollinaire
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
En onze liefdes
Moet ik dat niet vergeten
Na het verdriet kwam steeds de vreugde
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
Laten we hand in hand elkaar blijven bekijken
Terwijl onder ons
Onder de brug van onze armen het water
Voort stroomt doodmoe van dat alsmaar kijken
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
De liefde verdwijnt net als dat stromend water
De liefde verdwijnt
Zoals het leven langzaam gaat
En zoals de Hoop gewelddadig heftig is
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
De dagen gaan voorbij voorbij gaan ook de weken
Noch de voorbije tijd
Noch onze liefdes keren weer
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
Hoe is de sfeer
- Weemoedig
Wat is de hoofdgedachte van het refrein?
- De dagen gaan voorbij en ik blijf hier staan
Wie zijn nous? Waar bevinden ze zich?
- De verteller en zijn geliefde
- Op de brug Mirabeau
Welke vergelijking wordt er gemaakt tussen de rivier en de liefde?
- De liefde stroomt weg, net als het wegstromende water van de Seine
Over welke twee bruggen schrijft de dichter?
- De Mirabeau
- De verteller en zijn liefde die met hun handen een brug vormen
De vertaling gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden