Avis de recherche

Hoofdstuk 1

Vandaag is een mooie dag. Een mooie oktober dag: de hemel is blauw, de lucht is warm, het is een mooie dag om te lopen langs het kanaal, spelen met de bladeren die van de bomen vallen en de eenden laten schrikken die achter elkaar aanlopen. Ja, echt, het is een mooi dagje uit. Denkt Caïman.

Caïman is een hond, een foxterriër, en zoals alle honden, denkt CaÏman. Maar voor een hond, is denken onnodig want het baasje is degene die keuzes maakt. Matéo is het baasje van Caïman, en die zit op school.

“Nog een mooie dag verloren!” Zucht Caiman. Ah! Caiman voelt zich verlaten! Gedurende de week is Mateo op school en Caiman is in de tuin.

Gedurende de week, het huis is leeg: de vader van Mateo werken, de moeder van Mateo werken en Camille, de zus van Mateo, is aan de Universiteit en ze was niet wonen in het huis!

"Ah! Het is een modern gezin! "denkt Caiman. Caiman is een ouderwetse hond: hij geeft de voorkeur aan de traditionele gezinnen, de vader loopt met de hond, de moeder geeft eten en vooral, vooral de kinderen spelen met de hond. Ja : een hond kan niet zijn familie uitkiezen. Het is de familie. Het is de familie die kiest voor de hond
Gedurende de week, het huis is leeg: de vader van Mateo werkt, de moeder van Mateo werkt en Camille, de zus van Mateo, zit op de univesiteit en woont niet meer thuis.

Vanochtend, is Caiman in een zeer slecht humeur. Hij haat dat deze familie niks met hem doet. Hij draait in alle richtingen en plast op de bloemen. Plotseling, ziet hij dat de achterdeur van de tuin open is en krijgt een verschrikkelijk idee: "Doei, familie zonder liefde. Zoek maar liefde…zonder mij!" (zoiets denkt ie volgensmij)

Het is al 6 uur, school is uit, Mateo, vijfde jaars student aan college in Toulouse, zoon van Xavier, decorateur op de Daniel Sorano  theater in Florence, kinésthérapeute en jongere broer van Camille , een tweede jaars student voor Schone Kunsten, ontdekt dat zijn hond niet thuis is!

Eerst dacht Matéo dat er een hondendief was, omdat de deur van de tuin die geopend is. Maar zijn idee is dom; Caïman heeft een zeer slecht karakter! Wie zal het een hond met een slecht karakter stelen?

Vervolgens beslist Mateo om te gaan vragen de oude dames van het kanaal. Oude dames die alleen wonen: de man die is overleden, de kinderen wonen in een andere stad en kleinkinderen denken niet te bellen. De oude dames willen altijd lopen. Ze lopen dan bij het kanaal en vertellen verhalen aan andere oude vrouwen. Soms worden ze begeleid door een hond die is zo oud is als zij zijn. Alle oude dames vinden Matéo heel aardig en lief, omdat hij altijd met hun gaat praten en ze vinden Caïman altijd heel schattig.

De oude dames zijn verrast om Matéo zonder Caïman te zien. Nee, ze weten niet waar Caïman is. De oude dames zijn ongerust maar het is normaal voor oude dames.

“Heeft Caïman geen halsband met een adres?” vraagt een oude dame. “Natuurlijk”, reageert Matéo, “een prachtige rode kraag”
De oude dames zijn minder ongerust nu. Zij geven advies aan Mateo. Ze spreken af op hetzelfde moment. Zij zeggen dat zij de hele dag het kanaal zullen afzoeken.
“En de nacht ook” zegt Sophie, een oude dame, die slaaploosheid heeft.

“Er zijn eisen in het laboratorium omdat ze experimenten, met name cosmetica, testen op dieren” zei Annette die zeer flirterig is en ook circussen doet, omdat de Terriers zeer intelligent zijn.
“Er zijn een heleboel Terriers in circussen” zei Froincoise die soms gaat naar het circus met zijn kleinkinderen.
De oude dames zijn altijd van de ideeën. (oke oke gekke tekst ineens??)

- “En de SPA, vergeet de SPA niet” zei Roberte. Roberte’s hond komt van de SPA. Oude dames hebben een geweldige ervaring

- “Maar bovenal gaat naar het politiebureau” herhalen alle oude dames.

- “Maar het politiebureau, het is voor mensen” reageert Mateo
 - “personen, kinderen, dieren, objecten... het politiebureau is voor iedereen” zeggen de oude dames.

En dus Mateo, een avond van oktober, besluit om naar het politiebureau te gaan, de volgende ochtend, was de verdwijning van zijn hond onderzocht.

Frans vertaling H.2 Avis de recherche

Matèo slaapt erg slecht deze nacht : hij verbeeldt het ergste voor Caïman.
Hij voelt zich ook schuldig: het is waar dat hij weinig tijd heeft om zijn hond te verzorgen. Zijn enige vrije dag is zondag. Op zondag moet hij zijn kamer opruimen van zijn moeder. Nu Camille op de universiteit is heeft hij veel te doen in huis.

• Caïman kiest ervoor op alleen te leven, dat is zeker! > denkt Matéo in zijn bed.

Op het politiebureau, Matéo hoeft niet lang te wachten: een kind komt alleen naar het politiebureau, dat is niet gebruikelijk. Een vrouw met een politieuniform vraagt:

• Zoek je je ouders?

Matéo: - Nee, ik zoek mijn hond, het is een foxterriër. Zijn naam is Caïman.

De politieagente lacht.

• Het is een speciale naam voor een hond!

Matéo: - omdat Caïman een erg grote mond heeft. Wanneer hij niet blij is dan laat hij zijn tanden zien. Het is zeer indrukwekkend, weet je!

• Als de mond van een krokodil, vervolgens? Vraagt de politieagente.

Matéo: - Precies, daarom heeft hij Caïman.

<< Ah! Volwassenen, zucht Matéo, ze hebben niet veel fantasie! Ik moet het altijd uitleggen.

Politieagente: - En uw hond, hoe ziet hij eruit, afgezien van haar indrukwekkende kaak?

Matéo: - Hij is wit met bruine vlekken, hij heeft een rode halsband met zijn naam en het telefoonnummer van mijn huis.

De politieagente schrijft alle informatie in een grote notitieboek en Matéo ziet foto’s op de muur achter de dame. Dit zijn foto’s van vermiste personen. Er zijn foto’s van ouderen en foto’s van kinderen. << Geen foto’s van honden >> denkt Matéo. Plotesling, werd zijn aandacht getrokken door een foto. Op de foto staat een jongen met bruin haar, groene ogen en een klein litteken op zijn kin. Zijn gezicht ziet er triest uit. De naam van de jongen is Julien, hij is 15 jaar en hij is al een week vermist. Matéo is zeker: Hij herkent zijn gezicht. Hij kent de jongen.

Al deze informatie is onder de afbeelding geschreven. Er is ook een telefoonnummer van de ouders. Matéo denkt goed na in zijn geheugen. Waarom weet hij zeker dat hij Julien kent? Het is geen jongen met klasse, hij is te oud, hij is 15 jaar. Bijna alle kinderen in Matéo zijn klas zijn 13 jaar. Matéo is ook 13 jaar. Het is ook geen vriend van mijn zus, onmogelijk: Camille is oud, ze is 20 jaar en alle vrienden van Camille hebben dezelfde leeftijd.

Politieagente: - Nou, als we u hond vinden dan bellen we je

Matéo hoort de politieagente niet: hij is erg geconcentreerd naar de foto aan het kijken.

• Het is oke, belt u me dan?

Mateo: -  zeg, mevrouw, wanneer er een kind vermist wordt, vindt de politie dat kind dan?

Poltieagente: - Natuurlijk, het is de taak van de politie om mensen te vinden. Zeg je het vanwege de foto van Julien? Wij vinden de jongen. Jouw hond ook, maakt u zich maar geen zorgen. Ik bel je als we informatie hebben.

Onderweg naar de middelbare school blijft Matéo zoeken in zijn geheugen. Matéo heeft een zeer goed geheugen: om te oefenen, leert hij onnodige dingen, bijvoorbeeld telefoonnummers, straatnamen, namen van acteurs. En dan, zodra hij het leest in de lessen dan weet hij dat. Dan, voor de jongen van het politiebureau, het is veilig… Dat is het! Hij herinnert het! De andere dag… in de supermarkt met zijn vader… in het rode licht… wanneer auto’s stoppen, er zijn altijd jongelui die autoruiten willen wassen. En een andere dag, geen twijfel, Matéo weet het zeker, de autowasser, het is de jongen van het politiebureau.

Wat een verhaal! Matéo is 13 jaar oud, maar hij weet heel goed dat de politie niet altijd de mensen vinden die vermist zijn. Of honden.
En dit is hoe Matéo na een bezoek op het politiebureau, besluit om Caïman te vinden en Julien, de autowasser.

Hoofdstuk 3:

Meteen uit de universiteit gaat Matéo naar het gracht. Hij vind haar vrienden, oude dames, maar de informatie is niet goed: Caïmen is niet in de SPA, er is geen circus, omdat er op dit moment geen circus in de stad is; en de laboratoria gebruiken geen fox terriërs, het is algemeen bekend dat de fox terriërs een slechte karakter hebben. Matéo vertelt over zijn bezoek aan het politiebureau en de oude dames zijn het met hem eens: we moeten Caïmen en Julien zoeken.

• Maar we kunnen niet naar de supermarkt, zegt Sophie, het is heel ver weg en we hebben geen auto.
• Hoe dan ook het is niet in de supermarkt, dat is zeker: het is verstandig. Als hij verstopt is, hij kan niet altijd op de dezelfde plaats blijven, zegt Roberte.
• En mijn hond? Vraagt Matéo.
• Voor uw hond, geld hetzelfde. Als hij niet op het kanaal is, is hij waarschijnlijk in de stad, zei Roberte.

Alle oude dames hebben afgesproken: 'We gaan op zoek naar Caïmen en Julien, in de stad. 'In de stad is het heel gemakkelijk te verdwijnen.

***

 S'avonds na school wandelt Matéo door de straten. Soms begeleid een oude dame, maar de oude dames lopen langzaam. Ze zijn snel moe. Matéo heeft dan de voorkeur om alleen te lopen.

Matéo loopt. Hij ontdekt parken, tuinen, nieuwe straten. De stad is zeer groot. De stad is niet altijd mooi. In de stad zijn er tal van fox terriers en bruin jongens, maar Caïmen en Julie zijn niet te bekennen. Matéo denkt dat ze hem voor altijd verloren zijn. Winter is gearriveerd. Julien en Caïmen kunnen niet in de kou leven! Met het verstrijken van de tijd Matéo denkt dat Julien en Caïmen samen zijn. Camille, zijn zus, denkt dat Caïmen nu met een ander gezin woont. De vader en moeder van Matéo maken geen opmerkingen, ze denken dat Caïmen is overleden. Matéo denkt niet dat zijn hond is overleden: Hij weet dat Caïmen thuis zal komen, omdat hij winter haat.

***

Op en avond gaat Matéo naar de tandarts met zijn vader. De tandarts woont in een deel van de stad dat Matéo weet. Zijn vader is overleden en het gaat snel met de auto. Matéo heeft geen tijd om mensen en honden te observeren. En dan de dagen zijn heel kort: het is 19 uur en het is s'nachts. Matéo niet duidelijk. Plotseling huilt hij:

• Papa, stoppen!
• Ik kan het niet, we zijn te laat en dan is er geen plek om te stoppen!
• Papa, alsjeblieft stop nu!

Matéo merkt een jongen. Het is zeker dat dit Julien is, de jongen van de politie. De jongen in het licht is, naast een apotheek en het helpt een krantenverkoper. Hij heeft lang haar, maar heeft droevige ogen, zoals op de foto, de politie. De vader van Matéo stopt. Zijn zoon is verschillend sinds de verdwijning van Caïmen: vinden van zijn hond en die van de politie is een obsessie geworden. Matéo slaapt slecht. Hij werkt niet goed in zijn klas. Hij is triest en stil. De vader is bezorgd. Hij wil ook Caïmen: de nacht neemt hij de auto en gaat op zoek naar de hond in de donkere straten van de stad. De man stopt en stapt snel uit de auto.

• Voorzichtig! Roept zijn vader.

Maar Matéo luistert niet. Hij steekt de straat over zonder te kijken, terwijl de auto's toeteren. Hij loopt naar de apotheek. De jongen verkoopt een krant aan een klant en gaat weg.

• Julien! Roept Matéo.

De jongen draait zich om, zoekt naar de nummer om te bellen, maar hij is al snel verlaten.

• Julien! Roept Matéo meteen.

Maar de jongen is groot, hij loopt snel, zeer snel en toen Matéo aankwam bij de apotheek was Julien meteen verdewenen.

• Papa, dit is het! Is Julien! Ik weet het zeker!
• Weet je het zeker? Goed ik laat je naar de tandarts en ik bel de politie, goed?                   

Matéo is het ermee eens, maar wanneer ze thuis komen, ziet hij straatnamen. Hij wil er zeker van zijn dat je alleen kan terugkeren.

En dus Matéo, na een ontmoeting met Julien besloot hij om het geheim van de jongen met droevige jongen te ontdekken.

Het geheim hoofdstuk 4

vandaag,  is het de ideale dag om het project uit te voeren. Het is zondag en zondag gaan mensen  croissants en de krant kopen. Dus  Mateo staat vroeg op. Hij schreef een briefje voor  zijn ouders en  zet het op de keukentafel en hij neemt vervolgens de bus naar de apotheek. Mateo veronderstellingen kloppen: wanneer de bus komt, bij de eerste halte ziet hij Julien. De bus stopt, Mateo stapt uit en koopt een krant. De jongen let niet op en geeft iets anders.  Zorgvuldig kijkt Mateo naar julien: geen twijfel, het is de jongen van de commissaris. Zijn ogen zijn groen en het kleine litteken op zijn kin is zeer zichtbaar: het is zeer rood met de koud. De jongen is mager en bleek.

- heet jij Julien?

De jongen gaf geen antwoord.

-Er is een foto van jouw bij het politiebureau.je ouders zoeken je

-ah ja! Nou, dan kunnen ze zoeken!

- ik denk dat ze verdrietig zijn

-Laat me met rust! En trouwen, wie ben jij? Wat wil je?

- maar ik wil niets! Ik ben op zoek naar mijn hond, daardoor zag ik je foto bij het politiebureau.

-zoek dan je hond en zeg niet dat je me kent!

-je kunt me vertrouwen. Ik ben niet spraakzaam. Maar vertel me, waarom je bent gegaan?

- oke... goed .... Mijn ouders willen dat ik naar een kostschool ga!

-Dat is lastig! en waarom?

-Ik heb katastrofische cijfers op de middelbare school. De studies, het interesseert me niet.

- waar ben je dan in geïnteresseerd?

-De magie! Ik wil een goochelaar zijn!

-zijn er goochelaars in uw familie?

-mijn vader was een leraar wiskunde en moeder scheikunde leraar! als ik het over magie heb, zeggen ze. naar je kamer en denk na over je toekomst!

Julien is niet rustig. Hij spreekt zonder te kijken naar Mateo: zorgvuldig observeert hij de mensen in de straat. Hij wil niet dat zijn ouders nog de politie bellen! Hij heeft een plan. Hij wil wegblijven  tot December, dan word het koud. Dan kan hij niet leven op straat.

- Waarom ga je niet naar de politie? Ik ken een politieagente, ze is erg aardig. Ze zorgt voor het vinden van vermiste kinderen en honden. Als je ze je verhaal verteld...

-Dan gaan ze meteen mijn ouders bellen, morgen weet ik wel wat ik ga doen.

-niet als je zo doorgaat. Kom mee! Ik weet waar je kan verbergen!

- waar is dat? of?

-ik  woon naast het kanaal

- Perfect, het is ver van huis. Hoe heet je?

-Mateo

- Mateo , als je me helpen, dan help ik jou hond te vinden.

Julien weet niet waarom, maar hij vertrouwt Mateo.

Mateo en julien lopen in de richting van het kanaal. Ze lopen en Julien legt zijn plan uit aan Mateo: in December, is er een groot circus dat elk jaar in zijn buurt komt. Julien kent de tovenaar: elk jaar, ziet hij zijn show. Dit is een geweldige show! Julien zal  de goochelaar trucs tonen die hij weet te doen. Hij gaat of hij mee mag met het circus. Julien is zeker dat hij me mag van de goochelaar .

- weet je ik ben nu aan het leren om dingen te stelen

-wat bedoel je met dingen stelen?

-Kijk in de rechter zak van je jas.

-waarom?

-Kijk, je zult het begrijpen!

-de sleutels van het huis !!! ze zijn niet in mijn zak ...

-Normaal, zijn ze in mijn zak!

-en mijn buskaartjes ??? !!!

-ze zijn in mijn andere zak!

En Julien geeft de sleutels en buskaartjes aan Mateo. Ze lachen. Dit is de eerste keer dat Julien Mateo ziet lachen. En dit is hoe Mateo een blij om weg te lopen toekomstige goochelaar ontmoet. Ze besluiten verder hulp te vragen aan vrienden en aan oude dametjes.