Hamilton – het heeft Broadway al veroverd. Volgende halte; de wereld.
Hoe kan een bastaard, wees, zoon van een hoer en een schot, die midden in een vergeten plek ergens in de Caribbean is gezet uit voorzienigheid, verarmd en in ellende, opgroeien tot een held en een geleerde?
Zo begint het openingsnummer van Hamilton, wat het verhaal verteld van de uitvinder van het Amerikaanse financiën-systeem door genres te mixen als rap, R&B, boogiewoogie en traditionele liederen. Een soortgelijke vraag kan gesteld worden over de musical; hoe kan een hoofdstuk van een stuk Amerikaanse geschiedenis waar de meeste mensen ‘saai’ tegen zouden zeggen, een popcultuurfenomeen worden wat een concurrent is voor Star Wars?
Sinds de opening van de show in februari 2015 en op Broadway zelf 6 maanden later, heeft Hamilton de meeste inkomsten het eerste jaar behaald van alle shows van de laatste 15 jaar, inclusief ‘The book of Mormon’ en ‘The producers’. De bijbehorende liefdesverhalen (Alexander Hamilton en Eliza), zusterlijke toewijding (Eliza en Angelica), en rivaliteit (Alexander en Aaron Burr) laten constant een uitverkochte zaal achter met 1321 verkochte kaartjes, met een bloeiende secundaire markt, waar tickets soms meer dan $1400 per persoon kunnen kosten. De verkoop blijft hoog, zelfs nu de meeste acteurs van de originele cast weg zijn.
Een paar anekdotes over de geobsedeerde Hamilton fans: Ze zijn beste vrienden met de castleden, ook al hebben ze elkaar waarschijnlijk nooit ontmoet. Bij het horen dat ik dezelfde naam heb als Hamilton’s geliefde vrouw, zongen ze dit allemaal in het eindnummer van de show. Vele fans luisteren dagelijks naar de opnames van de cast. Sommigen stalken de sterren op Twitter en gebruiken de stemmen van de acteurs als ringtone. Meer dan alleen één keer, hebben ze vermeld uit hun stoel te zijn gedreven tijdens de show.
Met uitzondering van shows als Rent of The Book of Mormon, kunnen Broadway Musicals ver verwijderd lijken van de huidige actualiteiten en cultuur. Maar door het te vullen met hiphop heeft, Lin-Manuel Miranda, die de musical heeft gemaakt en er zelf in speelt, het gat gedicht en grenzen verder verlegd. Hij heeft gekleurde acteurs rollen toegeschreven van blanke, historische figuren, benadrukt de bijdrage van vrouwen bij de oprichting van Amerika én herinnert ons dat de meeste kwesties die in Hamiltons tijd bezigwaren, zoals immigratie, vandaag de dag nog spelen.
Hamilton is ook de eerste musical die volop gebruik maakt van alle mogelijkheden op Social Media. Miranda en de cast zijn actief betrokken met fans op Twitter en Instagram, en ze hebben de meest invloedrijke personen geworven waar een show alleen maar op kan hopen. Voormalig president Obama heeft het twee keer gezien en nodigde Miranda uit in het Witte Huis. Hij en Michelle Obama hebben de Tv-show van Hamilton geïntroduceerd bij de Tony’s. Beyoncé heeft Jonathan Groff, die King George speelde, verteld dat ze zijn danspasjes gaat stelen. En rappers als Common, Busta Rhymes en Talib Kweli hebben het een ‘hiphopzegel van goedkeuring’ gegeven in interviews.
Ook al dimmen de lichten voor de show Hamilton, zullen de hoofdgedachtes op school blijvend doorgegeven worden. Voor geschiedenis en maatschappijleerdocenten, is Hamilton een hemels geschenk van de leerprogrammagoden en de show heeft officieel een partnerschap gesloten met de non-profit ‘Gilder Lehrman Instituut van de Amerikaanse Historie’ om leerlingen van geselecteerde achtergestelde middelbare scholen de show te laten zien voor een drastisch verlaagde prijs, en begeleidende studiemateriaal te ontwikkelen. ‘Eindelijk, een manier om over geschiedenis te praten wat interessant is voor mensen onder de 18,’ zegt Brian Collier, lid van de afstudeerfaculteit bij de Universiteit van Notre Dame’s instituut voor educatieve initiatieven.
Brendan Bell, een afgestudeerde op het Notre Dame college die nu de Amerikaanse geschiedenis, overheidszaken en economie lesgeeft op het Cristo Rey High School in Sacramento, ziet de nummers als een voorbeeld. ‘Een ding wat mijn studenten echt aanspreekt is muziek, vooral hiphop.’ Zegt hij. ‘Ze zijn zeer gevoelig voor de boodschap in de muziekteksten. Ze hebben het al over sociale kwesties als vrede, racisme en burgerrechten dus ik verwacht dat ze zeer energiek zullen reageren op Hamilton.’ Deze herfst zal Bell zijn klassen een Hamilton achtige thema leren waarbij hij twee centrale vragen zal stellen: ‘Wat is de Amerikaanse droom?’ en ‘Wat is de beleving van mensen over ons hele land over immigratie?’. ‘Vele hebben een Mexicaanse familie,’ legt Bell uit. ‘Om gewoon de ervaring destijds te kunnen betrekken tot de ervaring van nu, over hoe mensen immigranten ervaren en de mogelijkheden die zij hebben in hun leven – het maakt je heel mondig.
Deynika Joree heeft Hamilton gezien als deelnemer van de Gilder Lehrman Institutie’s educatieve programma. Voor Joree, wiens ouders zijn geïmmigreerd vanuit Guyana, was Hamilton een openbaring. ‘Toen ik voor het eerst hoorde over de show, verwachte ik alleen maar witte acteurs en actrices, maar toen ik begon te realiseren dat de gehele cast zeer divers is, mensen van allerlei achtergronden – bruin, zwart, Spaans – was ik zo van, ‘Dit is goed.’ Zegt de bovenbouwster van Thomas A. Edison Carrière en Technische Educatie High School in Queens, New York. ‘Lin zei dat de reden waarom hij dit heeft gedaan om Amerika af te beelden zoals het nu is, en dat was iets heel groots voor mij.’
Julliet Forrest, een meisje die nog op de basisschool zit, heeft zelfs een verjaardagsfeestje gehouden met als thema ‘Hamilton’. Ze kwam nog maar net uit haar Frozen obsessie toen haar moeder het nummer ‘Helpless’ van Hamilton opzette in de auto, onderweg naar de kerk. ‘Voor de volgende 3 of 4 autoritjes hoorde ik steeds – ‘Mam, kan je Helpless opzetten?’” Zegt Christine Forrest. ‘Vanaf toen wilde ze alleen maar meer horen, en op dit moment luisteren we alleen nog maar dat’. De Forrests hadden geluk om de show te zien tijdens Miranda’s laatste optreden-week in Juli. Ze zijn op het laatste moment gegaan naar New York City en het lukte hen kaartjes te regelen buiten het theater, een paar minuten nadat de gordijnen al omhoog waren – de show was dus al begonnen. Julliet herinnert zich nog de opwinding; ‘Mijn knie deed die dag pijn, maar toen mijn vader ons vertelde naar binnen te rennen, sprintte ik naar binnen!’ (Ze heeft toe dat het moeilijk was om stil te zitten de volle 2 uur en 30 minuten lang.) Tijdens de familie hun volgende trip naar New York, zullen ze een pilgrimtocht maken naar Eliza’s graf bij de Trinity Church in zuidelijk Manhattan. Zeer belonend naar haar leraren-ouders, zullen ze de gesprekken hervatten die ze zijn begonnen over immigratie en hoe het is om in Amerika te arriveren met alleen een droom.
De vertaling gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden