Campus-Carry Laws

Campus-Carry Laws

In 2015 hebben 18 Amerikaanse staten wetsvoorstellen aangenomen om wapens op school/campus toe te staan, dit door alleen 1 Texaanse wetsvoorstel. Texas is de 9e staat die scholieren toestaat om wapens te dragen op school.

Danielle Vabner werd wakker op 14 December 2012 in de ochtend, toen ze een reeks gemiste telefoongesprekken zag van haar moeder. Bezorgd dat er iets aan de hand was, belde ze meteen terug. ‘Mijn moeder klonk hectisch’ herinnert Danielle, die eerstejaars was aan de Universiteit van New York. ‘Ik kon amper verstaan wat ze zei’. Terwijl haar moeder bleef praten, werd het ondenkbare nieuws helder; er was een schietpartij in Sandy Hook, basisschool in Danielle’s woonplaats in Newtown, Conneticut. Haar 6 jarig broertje, Noah, was vermoord.

Wintervakantie was pijnlijk, en waneer Danielle terugkeerde naar de Universiteit voelde ze zich verloren, onzeker over wat ze moest zeggen tegen haar vrienden. Ze worstelde tegen de gedachte dat Noah - een levendige eersteklasser die van grappen en superhelden hield - er niet meer was. Nadat Danielle het jaar afgemaakt had, voelde ze een onwijze drang om opnieuw te beginnen. Dus meldde ze zich aan bij de Universiteit van Texas in Austin en ging daarheen voor haar tweede jaar. ‘Ik wilde gewoon weg, er even tussenuit’ zegt ze.

Na de verhuizing, echter, focuste ze zich op een nieuwe missie dat vlakbij thuis was; ze raakte diep betrokken in een discussie/debat waarin ze zich onrustig maakte over de ‘Lone Star State’ - of verborgen wapens toegestaan moeten worden op scholen of niet. In het jaar na Sandy Hook zijn er tenminste 186 schietpartijen op scholen in Amerika geweest, volgens de advocatengroep ‘Everytown’ voor wapenveiligheid. Elk incident wakkert een debat aan over het Tweede Amendement, met wapenveiligheids-verdedigers die streven naar strengere maatregelen op wapenverkoop, en wapenrechten voorstanders die verwijzen naar hun constitutioneel recht om wapens te dragen en het recht om zichzelf te kunnen verdedigen. Toen Danielle erachter kwam dat Texas aan het overwegen was om de grote ‘campus carry law’ (wapens toestaan op scholen) aan te nemen, kwam ze in actie, en diende ze een schriftelijke verklaring in waarmee ze staatsambtenaren aanvecht. ‘Ik schreef over hoe ik mijn broertje had verloren en hoe ik me voelde, niet als een overlevende maar als een student’ deelt ze mee. Ook sprak ze bij campus bijeenkomsten en deelde flyers uit.

Die tijd, stond de staatswet verstopte wapens toe op publieke looppaden, maar niet in schoolgebouwen. De nieuwe wetsvoorstel zou universiteiten laten toestaan om personen met vergunning - met inbegrip studenten, leraren en personeel - verstopte wapens mee te nemen op bijna elke plek in de campus.

De wetgeving - Senate Bill 11 - werd een wet in Texas in Juni 2015. Met deze wet moeten mensen 21 of ouder zijn, én een vergunning hebben om verstopte wapens te dragen. Het zullen dus meestal ouderejaars, afgestudeerden en werknemers zijn die legaal in staat zullen zijn wapens mee te nemen op campus. Activisten werkden samen met wetsmakers om de wet te wijzigen, en hielpen scholen discreter te worden over waar het gepast was om wapens toe te staan. Bijvoorbeeld, bij UT Austin in Texas, zullen wapens verbannen worden op potentiële plekken waar iets kan gebeuren, zoals laboratoria met gevaarlijke chemicaliën of verhoor ruimtes. Maar wapens zullen toegestaan worden in klaslokalen, aangezien scholen geen beleid kunnen voeren die doorgaans wapens verbieden (of hetzelfde effect hebben als het doorgaans verbieden) voor mensen met een vergunning, volgens SB 11. ‘Het is de wet en we moeten het voldoen’ benadrukt Gary Susswein, uitvoerend directeur van mediarelaties en kwesties op het gebied van beheer bij UT Austin.

Quincy Bulin, 20, zit in haar eerste jaar op UT Austin en heeft gemengde gevoelens over SB 11. ‘In zekere zin is het een klein probleem aangezien we in Texas wonen en wapens hier gewoon deel zijn van de cultuur’ observeert ze. ‘Tegelijkertijd is het een groot probleem om verstopte wapens te hebben op campus aangezien je eigenlijk mensen de mogelijkheid geeft om te doden’. Uiteindelijk voegt ze eraan toe, dat mensen die echt gewelddadige acties uit willen voeren, dit toch gaan doen, hoe dan ook; ook al is er een wet. ‘Alles wat je kan doen is het vertrouwen van de mensen om je heen’. Colin Goddard heeft de schietpartij van 2007 in Virginia Tech overleefd. Hij zegt dat in een massaschieting, het moeilijk is om na te denken, laat staan jezelf verdedigen. ‘Mensen debatteren terloops over deze kwestie en verzinnen scenario’s in hun hoofden, maar je weet niet hoe je zal reageren op het gekste moment dat je je ooit in kan beelden. De tijd stopt dan’, legt hij uit. ‘Wanneer je werkwoorden vervoegd tijdens Frans en iemand begint je ineens te beschieten, is het niet makkelijk om te

reageren’. Sommige professoren nemen ook een standpunt in in Texas. Steven Weinberg, een Nobelprijs-winnende natuurkunde docent op UT Austin heeft gezegd dat hij in zijn klaslokaal wapens verbant, ook al wordt hij aangeklaagd. Bij de universiteit van Houston, professoren die actief waren op een faculteit forum hebben de krantenkoppen bereikt nadat ze besproken hadden dat er een mogelijkheid bestond om moeilijke onderwerpen te ontwijken in klassen aangezien mensen het er niet eens mee kunnen zijn, gemoederen hoog oplopen of wapens aanwezig kunnen zijn.

Michael Newbern, assistent directeur van publieke relaties voor advocatengroep ‘Students for Concealed Carry’ die de wet van Texas steunen, en discussiëren dat mensen het recht hebben op zelfverdediging. Hij zegt dat hij een activist werd voor ‘Campus-carry laws’ toen hij begon na te denken over hoe studenten kwetsbaar zijn voor misdaad. ‘Ik ben 1.88m, 95 kilo; ik kan terugvechten. Maar mensen die dat niet kunnen dan? Of gehandicapte mensen of kleine mensen?’ vraagt hij. ‘Het is moreel gezien fout om mensen te beperken hoe ze zichzelf kunnen verdedigen.’ Een ander argument van voorstanders van ‘Campus-Carry law’ is dat wapens een vrouw kunnen helpen om zichzelf te beschermen tegen aanranding. Amanda Collins, een medeoprichter van de advocatengroep ‘Women for concealed carry’ spreekt vanuit ervaring. Ze is verkracht op een parkeergarage op campus in 2007. ‘Er was een moment tijdens de aanval dat ik wist dat ik het kon stoppen als ik een wapen had’ zegt ze. Ook al heeft ze een vergunning, mocht ze alsnog niet wapens dragen op campus. ‘Ik denk niet dat iedereen een wapen moet hebben, maar ik denk dat vrouwen een kans moeten krijgen om te kiezen. Het is belangrijk vrouwen toe te laten staan om te kunnen kiezen hoe ze hun lichamen verdedigen’.