Teksten

Tekst 7

(Veel mensen zien ons als drieling – dat werkt op de zenuwen …. Want ieder heeft zijn eigen persoonlijkheid.

WAT VOOR EEN TRIO:

Wij stellen voor: Victor, Stephe en Erik (van links) uit Rotterdam, geboren op 12 mei 1973. Victor is een volle 15 minuten ouder dan Erik – en op Stephe had eigenlijk niemand gerekend. " Onze ouders dachthen dat ze een tweeling kregen – ik was er een beetje laat bij en kwam als grote verrassing anderhalf uur later ter wereld", vertelt hij.

De drieling lijkt niet alleen sprekend op elkaar, ze hebben nog meer gemeenschappelijk: alle drie studeren Economie (handelswetenschappen), wonen nog thuis bij de ouders en voetballen hartstochtelijk graag – dat zelfs in hetzelfde elftal. " Het is voor onze tegenstanders bijna al psycho-terreur", zegt Victor.
Ook de baas van een Rotterdams modellenbureau was eerst tamelijk verward (en toen enthousiast) toen het Trio hem een jaar gelden in een inkoopcentrum tegen het lijf liep. Sindsdien werken de jongens in de semestervakanties als model, stonden al in Milaan, Parijs, Miami en Hamburg voor de camera.
Maar daar houden de gemeenschappelijkheden ook op: Ieder heeft een compleet andere vriendenkring. "Anders zouden we permanent slechts als drieling gezien worden en helemaal niet meer als afzonderlijke persoonlijkheden behandeld worden", zegt Erik. "En dat zou geen van ons kunnen verdragen." Want karakterologisch zijn de drie volledig verschillend. Gelukkig heeft ieder ook een heel andere smaak wat de meisjes betreft. Erik beschrijft de zijne als ernstig en doelbewust; hij doet dubbel zo snel over zijn studie dan zijn broers. Stephe is de grappenmaker van de familie: " ik doe graag een beetje gek, bezit betere contactuele eigenschappen dan de andere twee, wil plezier in het leven hebben en mogelijk veel van de wereld zien." En Victor? " Ik zit er tussenin, heb iets van beide kanten." Desondanks is er een onzichtbare band tussen hen. " Wij hebben aan één blik genoeg, een woord – en wij begrijpen direct wat de ander wil zeggen. Wij hebben zoiets als een eigen taal" Vertelt Erik. En toen ze onlangs apart van elkaar inkopen gingen doen, kwamen ze met precies dezelfde jas naar huis. Erik: " Dat was zelfs voor ons heel eng".

Tekst 8

Brandstichter uit liefde:

Moers. Uit liefde voor een getrouwde vrouw heeft een 20-jarige dienstplichtige met een serie brandstichtingen de burgers van het Moerser stadsdeel Scherpenberg in angst en schrik geplaatst.
Alleen bij een brand op het terrein van een speciale firma voor verven en lakken ontstond een schade van ver boven 20 miljoen Mark. De "aangebedene" van de brandstichter was de vrouw van een brandweerman. Steeds als de bluseenheid (brandweerploeg) Scherpenberg moest uitrukken, kon hij haar ongestoord bezoeken. Zeven brandstichtingen heeft de Moerser bekend. De plaats van het misdrijf lag nooit meer dan 5 minuten te voet van de woning van de vrouw verwijderd. De brandstichter, die volgens inschatting van de officier van justitie Peter Aldenhoff " uit een moeilijk milieu" komt, was als jeugdige met de nu 26-jarige vrouw bevriend. Drie jaar geleden was de relatie verbroken, ondertussen was de vrouw getrouwd. Daar ze hem bij de ontmoetingen gedurende de branden deels ook een blauwtje liet lopen, had de dader tussentijds aan zelfmoord gedacht.

Tekst 13

Een school voor snelle mensen.
Te gast bij de ADAC automobiel coureurschool.

Zulke plaatsten moeten jullie in je geheugen prenten. Als je ze voorbij laat gaan staan jullie onverbiddelijk dwars. Of jullie vliegen van de baan af. Georg ‘Joe’ Weber tast het asfalt af en laat de overgang zien van een oud stuk naar een nieuw stuk bedekking. Voor ons leken een futiliteit maar niet voor Joe Weber en de bijna 2000 jonge mensen die precies doen wat hij doet. Samen werken ze zich bij 30 graden in de schaduw (allemaal volgens voorschrift in coureuroveralls en vlamvertragend ondergoed) meter voor meter door de motorsport verplichtingen van de Salzburgring. De ADAC heeft ze voor deze bijscholingsleergang van de coureursportschool uitgenodigd. Sommigen kennen elkaar al uit de basisleergangen die al in het voorjaar plaatsvonden. De beste van hun worden tot een van de beide bijscholingsleergangen uitgenodigd. Daar is de spoeling al dunner. Stress is aangekondigd. Want de werkelijk beste van deze leergangen worden dan in de herfst voor de topleergang gevraagd. Wie daar doorheen komt, daarvan bevestigd de ADAC aansluitend dat hij als toptalent als handwerk van een toekomstig autocoureur beheerst. Hij krijgt de begeerde internationale C-licensie die hem rechtstreeks de start bij internationaal uitgeschreven races toestaat. Dus niets met scherts en dwaasheden op de Salzburgring! Vier dagen zweet veroorzakend werk staat op het programma. Geduldig ondergaan ze elke procedure die instructeur Weber ze voorschrijft. Zijn oordeel zal de uitslag geven. Tot ze weliswaar onder zijn toezicht hun rondjes op de Salzburgring mogen draaien, staat er nog veel theorie op het programma. Of ze met een Peugeot, Golf, BMW, of zelfs een Porsche coupé gekomen zijn – allen moeten zich allereerst een rijtuigcontrole ondergaan. Joe Weber controleert de auto’s en heeft geen kritiek. Het thema sportwetten is een avondvullend programma. Want waar zouden we zijn als een coureur niet meer zou weten wat een zwarte vlag te betekenen heeft of een burgerauto met zwaailicht midden op de rijbaan te zoeken heeft. Maar dan begint het – te voet in alle vroegte met een duurloop door het bos. Motorsport is zoals bekend een wedstrijdsport. En wie fysiek niet in goede conditie is, hoeft zelfs niet eens de gordels om te doen. Ook het thema rijstijl begint allereerst te voet. Dat een rijtuig met achterwielaandrijving in vele situaties anders reageert dan een voorwielaandrijving weet u natuurlijk allemaal. Maar dat een renbaan uit vele, vele bochten bestaat en dat elke bocht anders is en elke auto op elke bocht anders reageert, dat is dan toch voor allemaal een langdurig leerproces. De verkorte formule voor elke enkele bocht op een noemer gebracht luidt: Afslaanpunt, hoogstepunt en uitdraaipunt. Ieder moet deze waarde voor zichzelf en zijn auto ontdekken en exact vastleggen. Joe Weber helpt daarbij. De vastgestelde punten worden met pilons gemarkeerd. Worden ze in de race slechts met een centimeter gemist, dan klopt de balans niet meer. Draaien of zelfs wegvliegen is dan onvermijdelijk. Waarmee we weer bij de asfaltscène helemaal in het begin van ons verhaal zijn. Wie het in de stroom van de snelle voortbeweging ontgaat, dat de grip op het asfalt wisselt (al is het maar voor een paar meter) die beweegt zich plotseling op glad ijs, en wie ook maar de lichtste hobbel in de rijbaan over het hoofd ziet, die rijdt op een springschans. Zo verwerken ze zich deel bij deel. Te voet, met de auto, met zelf neergezette pilons of zonder pilons en dan rangschikken ze deel bij deel. De zaak begint te lopen, de topleergang komt dichterbij. Natuurlijk zal niet iedere deelnemer een professioneel coureur worden, voor velen is het zelfs niet het doel. Holger Deschak die bij de ADAC met de rensportscholen belast is, resumeert: ‘sinds 1981 hebben wij 2900 deelnemers gehad. Zelfs als ze niet allemaal succesvolle coureurs zijn geworden als Christian Abt, Sandy Gray, Isolde Holderied of Jurgen Hohenester – allen hebben in ieder geval hun auto vast in de hand en allen hebben wij ze zo geschoold dat ieder van hen er verantwoordelijk mee omgaat, ook op straat. Dat is nogal wat’. Wat er voor de topleergang in Monza nog te zeggen is: de beste van alle deelnemers zat in de kleinste auto: Dirk Wüstner in een Peugeot 205 Gti.

Tekst 14

Alles over de ADAC rensportschool

Raceauto
Geïnteresseerden vanaf 18 jaar kunnen deelnemen aan de ADAC- jeugdopleidingen voor de racesport. De automobiel racesportschool omvat drie prestatieniveaus: de basisleergang (2 dagen 200 Mark), vervolgopleiding (4 dagen 600 Mark) en de topopleiding (6 dagen 850 Mark). Doorgewerkt worden trapsgewijs theoretische en technische basisprincipes van de sport: rijstijl en rijtechniek. Hoofdscholingspunten zijn uitgebreide praktische rijdoefeningen onder begeleiding van instructeur Georg Weber. Let op, tijdstip! De eerste cursussen vinden al op 16 en 17 maart op de kartbaan Lidolshein en op 21 en 22 maart op de nieuwe Sachsenring plaats.

Formule-1 junior
Al met 16 jaar kan men aan de BMW ADAC formule-1 school deelnemen. De formule-1 auto’s worden ter beschikking gesteld. Chef instructeur is Mark Surer. Andere instructeurs zijn Alfred Heger en Mike Stropman. Het deelnemers aantal is beperkt. De basistraining (1800 Mark) behandeld fundamentele vragen van de formule-1 sport en maakt de leerlingen met de eigenschappen van het voertuig vertrouwd. Bij de racetraining (3150 Mark) gaat het op de finesses van het formule-1 rijden. De beste deelnemers van een basistraingen (maximale leeftijd 20 jaar) mag kosteloos aan een racetrainig deelnemen. Aan de beste van de racetraining stelt de ADAC voor een heel formule-1 junior seizoen kosteloos een voertuig ter beschikking. Let op, tijdstip! De eerste basiscursus vinden al op 28,29 en op 29,30 april op de nieuwe Sachsenring plaats.

Motorboot
Ook voor de motorboot racesport is er in samenwerking met de motorboot sportgemeenschap een jeugdschool. De scholingsboten worden kostenloos ter beschikking gesteld. Allereerst worden de deelnemers met de sport en de sportapparatuur vertrouwd gemaakt (75 Mark). In de vervolgopleiding kunnen de besten uit de basisopleiding deelnemen. Daar gaat het al om ambitieuze stuurmanoeuvres (100 Mark). De topopleiding is voorbehouden aan jonge talenten die dan al met finesses van de racesport vertrouwd gemaakt worden (150). Let op, tijdstip! De basiscursus vindt al van 26-28 april plaats.

Ralleyrijder
Op drie prestatieniveaus worden jonge activelingen vanaf 18 jaar met de ralleysport in contact gebracht. Het gaat om de theoretische en technische basisprincipes van de ralleysport. Ervaren instructeurs – onder andere Harald Demuth – geven vooral bij de rijdoefeningen veel praktische hulp. De drie prestatieniveaus: basisleergang (2 dagen 125 Mark), vervolgopleiding (2 dagen 200 Mark) en de topopleiding (3 dagen 350 Mark).

Bijrijder
Analoog aan het ralleyrijden opleiding is er ook een ralleybijrijder scholing. Omdat bij deze motorsportkunst zoals bekend twee piloten in de cockpit zitten. Deelnemers vanaf 18 jaar leren onder ervaren begeleiding (Manfred Hiemer, Monica Eckardt, Matthias Feltz) in theorie en praktijk de bijrijderszit kennen. Het gaat vooral om organisatorische opgaven en om de techniek van het voorgeschreven, die voor de samenwerking in de cockpit doorslaggevend is. Basisleergang (2 dagen 100 Mark), vervolgopleiding (2 dagen 150 Mark) en de topopleiding (3 dagen 200 Mark).

Aanmelding
Informatie over de rensportscholen met uitvoerige beschrijvingen van de oefenprogramma’s verkrijgt men bij de ADAC e.V., bereik jeugd en sport, aan het Westpark 8, 81373 in München. Regionale nadruk hebben de kart, cross, en duro en trial scholen. Waar welke leergang plaatsvindt, daarover geven de regionale ADAC sportafdelingen nadere inlichtigen. Hun voorschriften vindt men op de servicepagina’s van de Motorweld.

Tekst 15

De leegte op de stoel

Wij hebben ons in de afgelopen decennia er zo aan gewend: aan het net, direct tegenover de scheidsrechter, zit bij de grote tennistoernooien de vrouw of de man met de gevoelige vinger en waakt erover, of een bal bij de opslag de netkant aanraakt. Als dat het geval is, heft zij of hij de arm en roept uit volle borst: "Net".
Maar daarmee is het nu voorbij, tenminste bij de toernooien van de spelersvereniging ATP. En dat zijn praktisch alle, buiten de vier Grand Slams in Melbourne, Parijs, Wimbledon en Flushing Meadow, evenals de Daviscup en de Federation Cup. De Münchener beroepsscheidsrechter Rudi Berger heeft in samenwerking met twee knutselaars uit de voormalige DDR, die nu in Villingen in het Zwarte Woud wonen, een elektronisch systeem ontwikkelt, dat de netrechter overbodig maakt. Twee sensoren vervangen de gevoelige vinger en melden de scheidsrechter via een verbindingskabel elke nog zo lichte netaanraking. De ATP Tour wereldkampioenschap in de Frankfurter Feesthal test de laatste proefopstelling, alvorens de uitvinding vanaf januari volgend jaar om zo te zeggen in serie gaat. (bij andere toernooien gebruikt gaat worden). Er schuilt echter een klein addertje onder het gras. De stoel, waarop de netrechter altijd zijn plaats had, liet zich zo voortreffelijk als reclamevlak gebruiken. Dat is dan ook de enige reden, dat hij in Frankfurt/Main nog gehandhaafd werd. De leegte op de stoel maakt tegelijkertijd duidelijk, dat de arbeidsplaats bezuiniging door de elektronische vooruitgang ook in het tennis steeds meer om zich heen grijpt. Men kan al voorzien dat op zekere dag ook de lijnrechters gemist kunnen worden, want er wordt al jaren aan de ontwikkeling van een overeenkomstig systeem gewerkt. De opslaglijn wordt al sinds lang door een lichtbalk bewaakt. Toen de Roemeense grappenmaker Ilie Nastase nog actief was, drukte hij in Wimbledon zijn wantrouwen ten opzichte van dit apparaat uit, terwijl hij na intensief advies giste: Deze machine kan slechts uit Moskou komen".
De dag is ook afzienbaar, waarop de beide tennisspelers en de scheidsrechter de plaats voor zich alleen hebben, want de ballenkinderen (ballenjongens/meisjes) moeten door middel van overeenkomstige vangtoestellen eveneens te vervangen zijn. En wie weet, of op zekere dag niet ook nog de man of de vrouw op de hoge stoel vervalt. Interessant wordt het pas als iemand de tennisspeler kan wegrationaliseren.

Tekst 16

Worldwatch Institute – Meer bescherming voor de bergwereld

De ecosystemen van de bergen wereldwijd zijn volgens een studie van de US-amerikaanse " Worldwatch Institutes" door het toerisme bedrogen. De "honderden miljoenen mensen" die elk jaar de bergen ingingen, verstoorden op vele plaatsen de flora en lieten vuilnis achter, aldus het instituut in een in het weekend in Washington gepresenteerde studie. Vanwege de vakantiegangers zijn er talrijke milieubeschadigende toeristencentra gebouwd. Zo waren er in het jaar 1990 bijvoorbeeld in de Europese Alpen 100 Golfterreinen, in 1992 waren dat er al 250. In 1996 zouden dat volgens opgave van "Worldwatch" 500 zijn. De groene gazons slokken enorm veel water, zo werd gezegd. Dubbel zoveel bezoekers dan 30 jaar geleden reizen tegenwoordig in de bergnatuurparken van de USA, de Europese Alpen noteerden jaarlijks meer dan 100 miljoen toeristische "bezoekersdagen", berichtten de auteurs van de studie. Vermogende skiërs lieten zich zelfs met helikopters naar onberoerde pistes van de Chileense Andes, de Nieuw-Zeelandse Alpen en de Amerikaanse Rocky Mauntains vliegen. Skiërs verlangden ook steeds meer kunstsneeuw, om zoveel mogelijk weersonafhankelijk te zijn, aldus "Worldwatch" in de studie met de titel: " Hoge prioriteiten: Het behoud van de Ecosystemen en culturen in de Bergen" . In de skigebieden van de Rocky Mountains werd daarom al vier keer zoveel water verbruikt dan 10 jaar geleden.
Een negatief effect hebben ook de vele hydro-elektrische projecten en dammen op de bergwereld, evenals de ontbossing en de mijnbouw. Uit veel mijnen lekken zware metalen en gifstoffen in het grondwater en in de rivieren. Bijzonder dramatisch is dit in een goudmijn in de U.S. deelstaat Colorado, waar cyanide de Alamosarivier vergiftigd heeft, en in de Ok-Tedimijn in de Ster Bergen van Papua Nieuw Guinee. Daar werd koper voor Japans gebruik geëxploiteerd; vanwege de vrijkomende zware metalen is de Ok-Tedi-rivier nu dood. Internationale hulp- en financieringsinstituten deden relatief weinig voor de mensen in de Bergen, volgens de aanmerkingen gemaakt door "Worldwatch". In de afgelopen 6 jaar zijn slechts 13 van de 1588 projecten van de Wereldbank aan de bergvolken ten goede gekomen. Daarbij woont ongeveer een tiende van de mensheid in bergstreken, dikwijls onder zeer karige (zuinige) omstandigheden.
Het instituut legt meerdere voorstellen ter bescherming van de bergwereld voor. De bewoners zouden de controle over hun hulpbronnen moeten hebben, zo wordt o.a. verlangd. Regionale netwerken van natuurparken moeten worden aangelegd en niet slechts afzonderlijke, van elkaar gescheiden parken. Daarbij zou de ontwikkelingspolitiek de bergvolken er beter bij moeten betrekken.

Tekst 17

Succesvolle modelproef op het Schering-college (voortgezet onderwijs) beëindigd

Meisjes bloeiden op in het onderwijs zonder jongens.

Wedding:
" Eindelijk kon men eens vragen, hoe men met een tampon en een condoom omgaat, zonder dat jongens onzinnige uitspraken deden." Dat zei de 16-jarige leerling Delia Didri. Ze is voor gescheiden biologie- en ook computeronderwijs.
Deze proef heeft de Ernst-Schering-College aan de Lüttische straat voor 9e klassen (is de brugklas) in het eerste schoolhalfjaar gestart. Vakgebiedsleidster Gisela Weimert is enthousiast – de meeste meisjes ook. " Het voor twee weekuren gescheiden Bio-onderwijs heeft het zelfbewustzijn van de meisjes gesterkt", zegt Gisela Weimert. Zes groepen met 83 meisjes en 79 jongens waren in 4 meisjes- en vier jongensgroepen verdeeld. Als er geen jongen toekijkt, gedragen meisjes zich bij experimenten in natuurwetenschappelijke vakken volgens ervaring van pedagogen ongedwongener, bijv. bij het leren aan de computer, bij het ontleden of bij analyses met reagentia glaasjes.

Dat bevestigt leerling Sandra Schmidt (16): " Wij vonden het onderwijs gescheiden veel beter. Zelfs de lerares is geprikkeld sinds de jongens er weer bij zijn." Bijna alle meisjes wilden met het gescheiden onderwijs doorgaan. Echter, zes van de tien jongens stemden tegen.
"Na afloop van de zes maanden zijn veel meisjes in hun gewone gedragspatroon teruggevallen, werden terughoudender", betreurt Gisela Weimert. Verder: Bij de jongens tekenden zich tijdens de proef pikordes af. En zij werden meer ongedisciplineerd.

Of de proef herhaald wordt, besluit de vakconferentie (lerarenvergadering) aan het begin van het volgende schooljaar. Als "zinvolle zaak" beoordeeld Sabine Puhtz, spreekster voor de senaatsschoolverkiezing, het experiment. "Wij zullen gescheiden onderwijs echter niet integraal invoeren, ten eerste vanwege personeelsgebrek en ten tweede omdat het niet geheel onomstreden is." Scholen zouden dit echter in eigen regie kunnen doen, als ze voldoende leraren en lokalen zouden hebben.

Sandra Schmidt (15) is voor scheiding: "De cijfers waren beter. Wij konden zonder remmingen vragen stellen, zonder dat de jongens lachten. Bijna alle meisjes en 40 procent van de jongens zijn voor gescheiden onderwijs".

Jens Wernicke (15) vindt gemeenschappelijk onderwijs beter: Men kan problemen behandelen en ervaar, wat meisjes daarover denken. Weliswaar konden leraren bij gescheiden onderwijs beter op ons ingaan".

Tekst 18

Exclusieve vorming: In Engeland op school zitten

Ouders moeten diep in de zak kunnen tasten.

Engels is voor de 18-jarige Martina "in het geheel geen probleem". De Hamburgse gymnasiaste heeft namelijk een jaar lang samen met jonge Engelse meisjes in de schoolbank gezeten. Martina behoort daarmee tot het stijgende aantal Duitse leerlingen, die meest een deel of de gehele elfde klas voor een buitenlandverblijf gebruiken. Dat is bijna overal ter wereld mogelijk, de USA en Groot Brittannië zijn echter de toppers. Voor Marina was Engeland "eenvoudig niet zo ver weg van huis".
Weliswaar moeten ouders het zich permitteren kunnen de horizon van hun kinderen op deze manier te verbreden. Een jaar op een staatsschool in Engeland kost 12.000 tot 15.000 Mark. Privé-scholen, de zogenaamde Public Schools, zijn dubbel zo duur. Daarvoor wordt de leerling daar 24 uur gesteund. En wel niet alleen in wiskunde of geschiedenis: Sport, muziek, kunst en andere gemeenschappelijke activiteiten spelen een evenzo belangrijke rol.
Ondanks de immense kosten zijn de ongeveer 300 privé-internaten in Groot Brit. een beduidend deel van het onderwijs. De ouders van leerlingen van een privé-school geven tot een kwart van hun inkomen uit aan de dure opvoeding van hun kinderen. 6,5 % van alle Britse leerlingen bezoekt een Public School. Dat is niet onomstreden. De Labour Party propageert sinds jaren de scholengemeenschap als enige schoolvorm, ofschoon ook sommige Labour-afgevaardigden op een Public School opgevoed zijn. Voor gastleerlingen is de leeftijd van 16 of 17 jaar het beste tijdstip voor een verblijf in Groot Brittannië. Dan kunnen ze direkt in het eerste jaar van de "sixth form", gelijk aan de Duitse bovenbouw, instromen. Ook vanuit het standpunt van de Duitse school biedt zich het buitenlandverblijf voor het begin van de bovenbouw aan. Informatie over Britse privé-scholen is te verkrijgen bij 5 British councils in Keulen, München, Berlijn, Hamburg en Leipzig. Deze met het Duitse Goethe Instituut vergelijkbare organisatie verwijst in de regel naar een Brits advies voor schoolkeuze. De bekendste instelling hiervoor is Gabbitas, Truman en Thring, 6-8 Sackville Street, Picadilly, Londen. Het advies daar is kosteloos. Ondertussen kunnen gastleerlingen ook staatsscholen bezoeken.
Bij beide schoolvormen moeten de ouders weliswaar zelf voor onderdak voor hun kind zorgen. Van de ongeveer 45 Rijksinternaten beschikken enkele over woonhuizen. Inlichtingen geeft Frank Bickerstaffe, The Boarding Schools Association, West Morland, 43 Raglan Road, Reigate, Surrey.
Overigens werden prins Philip, prins Charles en prins Andrew natuurlijk op een Public Scool onderwezen. En wel in Gordonstoun, op de in 1934 door Kurt Hahn - naar voorbeeld van zijn beroemde school in Salem - opgerichte internaat. Intussen is het Schotse elite-instituut door de Royals weliswaar in ongenade gevallen. Prins Charles zou zijn zoon in Eton aangemeld hebben.

Tekst 19

ARD- Weerkikker Jörg Kachelmann
OVERWEGEND HELDER
De Zwitserse meteoroloog maakt met grappige spreuken het conventionele weerbericht tot concurrent.

Woorden als "neerslag" of "temperatuurstijging" zijn voor hem sneeuw van gisteren. Jörg Kachelmann, 36-jarige Zwitserse meteoroloog, propageert de omgangstaal ook voor het weer. En zo maakt hij sinds november avond na avond de televisiekijkers blij – op de beste zendplaats van de ARD, kort voor het journaal – met "bloemkoolwolken", "witte sneeuwpompoenen" en "rattenscherpe mistbanken". Spottend en brutaal presenteert hij zijn twee-en halve minutenshow vanuit een oude turnhal (gymnatieklokaal) op 1157 meter hoogte in de buurt van St. Gallen, van waaruit hij, nog tijdens de uitzending, ook eens uit plezier met het weer met de slee het dal in roetst…

Vriendin: Dat het weerbericht tot een grappige show wordt, dat is tamelijk eigenaardig…

Kachelmann: Ja, ik ben nu met mijn 2.40 minuten de "Grappenmaker voor de armen". De thema’s zijn eigenlijk helemaal niet meer zo belangrijk, dat ziet men ook bij Harald Schmidt: die maakt uit " begrijpt u grapjes (scherts)" een Harald-Schmidt show. Maar zo goed ben ik niet.

Vriendin: Probeert u bijzonder komische beschrijvingen voor het weer te vinden?

Kachelmann: Nee, ik heb eigenlijk altijd al zo over het weer gepraat. Ik kom uit een spoorweghuishouden – dat brengt een zekere basisvulgariteit met zich mee. Ik heb zelfs alle attributen van de ontwikkelde burgerij en het gezwollen praten in de theorie ook erop – maar weer is niet voor ontwikkelde burgers, Weer is er voor iedereen. Mijn vader heeft vroeger ook niet gezegd:" Oh, er is een tendens naar neerslag".

Vriendin: Nu wordt u ook naar de kijk- en luisterdichtheid beoordeeld …

Kachelmann: De druk was in het begin zeer groot. Bij het ochtendmagazine was dat heel anders, daar was ik zomaar een onbekende Zwitser, die het weer vertelt, en niemand had daar interesse voor. Nu is er zo’n reusachtige tamtam: Er wordt een verwachtingspatroon verwekt, waar ik helemaal niet aan kan voldoen. Laat me toch eenvoudig nog een beetje tijd…

Vriendin: Leest u eigenlijk alle kritiek op u?

Lachelmann: Nee, ik ken het spel immers – eerst wordt men de hemel in geprezen, dan afgebroken. Dat behoort nu eenmaal bij het vak. Plotseling interesseert zich bijvoorbeeld de hele wereld voor mijn afgebroken aardrijkskunde studie – en daaruit trekken ze dan schijnbaar diepgaande karaktertrekken. Ik verzamel geen enkel krantenknipsel over mij en heb ook geen minuut video van mij. Of mijn uitzending goed gelopen is of niet, weet ik zelf.

Vriendin: Uw serieuze kleding staat soms in tegenstelling tot uw vlotte spreuken….

Kachelmann: Hoezo? Ik maak toch een serieus weerbericht. Maar natuurlijk is er op dat gebied ook een zeker verwachtingspatroon van het publiek. Ik wil, dat men naar het weerbericht luistert en niet met elkaar bediskussieert hoe ik er in mijn ??? trui uitzie.

Vriendin: Wordt u eigenlijk door uw collegae, die conventionele voorspellingen doen, serieus genomen?

Kachelmann: Dat moet u de collegae vragen. Mijn prognosen zijn minstens zo goed als die van de concurrentie.

Freundin: Houdt u van landen, waar altijd een blauwe hemel en zonneschijn is?

Kachelmann: Ja zeker, Ik was eens tien dagen op het Sinai schiereiland – daar is het immers eigenlijk altijd mooi weer. Maar het is mij gelukt de koudste week sinds het begin van de metingen te pakken.

Vriendin: Baart de wereldweersgesteldheid met al de klimaatsveranderingen u zorgen?

Kachelmann: Dat met de vele warme maanden is wel verdacht. De IJsheiligen zijn intussen eerder tot Heetheiligen geworden. Ik probeer in mijn verdere leven ecologisch niet zo de kritiek eruit te laten. Ik kan bijvoorbeeld goed en graag beweren, dat ik privé nooit auto rijdt.

Vriendin: Wat is uw persoonlijke lievelingsweer?

Kachelmann: Sneeuwstorm.

Aanbeveling:

Sinds 1990 heeft Kachelmann een eigen weerfirma "MeteomediaAG", die elk uur prognosen opstelt.
Achtergrond: Aardrijkskunde-studie, inklusief opleiding tot meteoroloog. Ontwikkelde op 25 jarige leeftijd de eerste weerkaarten voor de Zwitserse krant " Zondags-blick".
Plaatsvervangend chefredakteur bij de " Zwitserse Illustrierten".
Sinds 1992 Weerbericht voor de ARD _Ochtendmagazine, nu avond-show.