Ravers

4. Gebruiken & kenmerken

4.1. Locaties

Voor de commercialisatie van de raves, als we het nu nog zo kunnen noemen, vonden raves niet plaats in clubs, maar in leegstaande pakhuizen, turnzalen, schuren, grasvelden, weiden en noem maar op; elke plek waar men een muziekinstallatie kon zetten was goed.  De locaties werden bekend gemaakt door middel van flyers die op straat werden uitgedeeld, waarbij er werd opgelet dat er geen op de grond vielen zodat de politie de locatie niet te weten kon komen. Dit gaf de ravers ook het gevoel van vrijheid ten opzichte van de maatschappij waar ook zij gedwongen in moesten meedraaien.  Vandaag de dag ligt dat echter een beetje anders: raves zijn veelal kleiner geworden en worden meestal in clubs gehouden. De organisator maakt dat de ravers zich voelen als in een fantasiewereld d.m.v. stroboscopen, schermen met psychedelische films, lichtshows etc. Dit zorgt voor het creëren van de speciale rave-vibe, die op zijn beurt zorgt voor een gevoel van eenheid, liefde, respect en acceptatie. Al moet ik er bij zeggen dat er ook nog een underground rave scene bestaat die wel gebruik maakt van illegale locaties.

4.2. Dans

Er is geen specifieke 'ravedans', de meeste mensen laten zich leiden door hun ritmegevoel, hun mood en de muziek. Uiteraard zijn er wel ravers die een unieke dansstijl creëren en deze vaker toepassen dan enkel op één rave, maar over het algemeen dansen de meesten willekeurig. Wel zijn er voor bepaalde genres binnen de rave muziek specifieke dansen, zoals het skanken op drum & bass, het stampen op core en het waven op house, maar ook hier geldt dat lang niet iedereen zich aan die manier van dansen houdt. Dit soort dansen wordt streetdance genoemd omdat deze stijl is voortgevloeid uit de muziek en dus niet met tussenkomst van dansclubs etc.

4.3. Accesoires & kleding

Vaste rave accessoires zijn onder andere glow sticks, om het psychedelische effect binnen in de zaal te vergroten, kauwgom omdat veel ravers drugs gebruiken die ervoor zorgen dat je gaat kauwen en knarsetanden en luchtige kleding. Bij raven geldt de 'Dress to Impress'-regel dus niet! De luchtige kleding dient vooral voor het koel houden van het lichaam: aangezien ravers vaak heel de nacht doorfeesten, al dan niet onder invloed, ligt oververhitting op de loer. Sommige raves, zoals de raves georganiseerd door Sensation, hebben echter wel een dresscode die dient om de gelijkheid tussen iedereen te benadrukken. De underground raves hebben deze dresscode meestal niet omdat men vindt dat iedereen gewoon zichzelf moet kunnen zijn en ook op die manier geaccepteerd moet worden. In West-Europa zijn piercings, tatoeages en dreadlocks onder de ravers wel populair.

4.4. Drugs

Zoals eerder al enkele keren kort vermeld werd, gaat het raven grotendeels gepaard met het gebruik van drugs. De drugs die geregeld geconsumeerd worden tijdens het raven zijn gevarieerd: wiet, ecstasy, LSD, paddo's, cocaïne, speed, 2CB, ketamine, GHB, GBA, etc[6]. De twee populairste drugs zijn veruit wiet en ecstasy en op deze raves houden de meesten het niet bij één joint of tablet. De reden dat deze drugs zo populair zijn is, en dat geld zeker voor ecstasy, dat ze ervoor zorgen dat je mee in de vibe geraakt. Onder invloed van een ecstasy tablet wordt iemand zelfverzekerd, euforisch, sociaal, losser, zweverig, actief, heeft hij of zij het gevoel van verliefdheid én gaat men meer op in de muziek[7]. Dat deze drug dus automatisch wordt gekoppeld aan de rave scene is niet verwonderlijk; ze zorgt er mee voor dat alle PLUR-factoren (Peace, Love, Unity en Respect[8]) op het feest aanwezig zijn (als men met mate gebruikt)
Het druggebruik werd opgepikt door de media toen op korte tijd 2 meisjes, Anna Wood & Leah Betts, stierven na het consumeren van een ecstasy pil. De vaders van beide meisjes richtten anti-drugscampagnes op om jongeren bewust te maken van de gevaren van deze drug, maar later bleek dat de ecstasy niet echt de oorzaak was van de dood van de meisjes. De meisjes hadden zich niet goed over de drug geïnformeerd en hadden enkel gehoord dat je om uitdroging te voorkomen veel water moet drinken. Dit is waar, maar er is een maximum van 2 glazen per uur omdat ecstasy er ook voor zorgt dat je minder goed kan urineren. Beide meisjes werden het slachtoffer van water-intoxicatie: door een teveel aan water begonnen hun hersencellen op te zwellen waardoor ze beiden in een coma belandden en enkele dagen later stierven. Water-intoxicatie is tevens vandaag de dag nog steeds hetgeen dat onder ecstasy gebruikers voor de meeste ongelukken zorgt, al zijn oververhitting en uitdroging natuurlijk niet uitgesloten. Wel worden de pillen die geconsumeerd worden steeds zwaarder: onlangs verscheen nog in het nieuws dat er ecstasy pillen op de markt waren met de naam 'Rode Superman' die een dubbel zo hoge dosis MDMA bevatten dan normaal is[9].

4.5. Ideeën

Toch zijn ravers niet gewoon mensen die van feestjes houden en de sfeer die er hangt op een rave is natuurlijk ook niet enkel te danken aan drugs. De meeste ravers geloven dat er in onze maatschappij teveel regels zijn om te volgen en dat de maatschappij ons te hard in de richting duwt die zij wilt dat we opgaan. Dit zorgt ervoor dat zij een 'fuck the system'-attitude gaan uitstralen[10]. Het raven wordt gezien als een verzet tegen het systeem, althans voor één avond. Op een rave draait het om het accepteren van iedereen, dus ook zij die door de maatschappij worden gezien als uitschot. Ravers zijn mensen die graag liefde geven en krijgen, meteen de reden dat er zo weinig geweld is op raves. Veel ravers zijn alternatievelingen, buitenbeentjes of anders geaarden die niet overal op veel respect of acceptatie kunnen rekenen en die echt voldoening halen uit de sfeer van eenheid die er hangt op een rave. De meesten zijn ook niet echt geïnteresseerd in politiek, omdat zij het gevoel hebben dat het toch nooit zal zijn zoals zij het graag zouden hebben (aangezien dat onmogelijk is wegens machtslust & hypocrisie).

5. Conclusie

Het raven is dus toch al redelijk lang een vaste waarde onder de subculturen. Mijn onderzoek heeft veel dingen waar ik louter een idee over had, bevestigd: ik vroeg mij namelijk al lang af of het wel écht een subcultuur is (met als kenmerk dat deze zich afzet tegen wat wordt gezien als de norm), maar daar heb ik nu dus een goed antwoord op gekregen. Aangezien ravers zich afzetten tegen de regels die zij te beklemmend vinden, kan ik hier een volmondig ja op antwoorden.  Ik vond het heel interessant om te lezen over de opbouw van de raves in de verlaten pakhuizen en scholen, hoe ze er bijvoorbeeld door middel van flyers voor zorgden dat de locatie onbekend bleef en ook de splitsing in subgenres zoals core en jungle vond ik echt wel boeiend, mede doordat ik zelf graag naar deze muziekgenres luister! Naar mijn mening staan ravers vandaag de dag in een veel te slecht daglicht. In plaats van over hen te oordelen zouden we beter ook openstaan voor de dingen die ze ons misschien kunnen leren, zoals acceptatie, respect, eenheid, liefde voor iedereen en vredelievendheid. Ik moet zeggen dat ik het jammer vind dat deze mensen zich niet meer mengen in onze politiek omdat ze dan misschien daadwerkelijk de maatschappij een beetje meer zouden kunnen sturen in de utopische richting die zij in hun hoofd hebben en misschien wel de acceptatie zouden kunnen bereiken waar ze al zo lang naar hunkeren. Om af te sluiten voeg ik nog een tekst bij, die naar mijn mening en ook volgens de mening van de andere lezers, de spijker op de kop slaat. (zie volgende pagina)

A RAVER'S MANIFESTO 

(author unknown)

Our emotional state of choice is Ecstasy. Our nourishment of choice is Love. Our addiction of choice is technology. Our religion of choice is music. Our currency of choice is knowledge. Our politics of choice is none. Our society of choice is utopian though we know it will never be.

You may hate us. You may dismiss us. You may misunderstand us. You may be unaware of our existence. We can only hope you do not care to judge us, because we would never judge you. We are not criminals. We are not disillusioned. We are not drug addicts. We are not naive children. We are one massive, global, tribal village that transcends man-made law, physical geography, and time itself. We are The Massive. One Massive.

We were first drawn by the sound. From far away, the thunderous, muffled, echoing beat was comparable to a mother's heart soothing a child in her womb of concrete, steel, and electrical wiring. We were drawn back into this womb, and there, in the heat, dampness, and darkness of it, we came to accept that we are all the same. We came to accept that we are all equal. Not only to the darkness, and to ourselves, but to the very music slamming into us and passing through our souls: we are all equal. And somewhere around 35Hz we could feel the hand of God at our backs, pushing us forward, pushing us to push ourselves to strengthen our minds, our bodies, and our spirits. Pushing us to turn to the person beside us to join hands and uplift them by sharing the uncontrollable joy we felt from creating this magical bubble that can, for one evening, protect us from the horrors, atrocities, and pollution of the outside world. It is in that very instant, with these very realizations that each of was truly born. We continue to pack our bodies into clubs, or warehouses, or buildings you've abandoned and left for naught, and we bring life to them for one night. Strong, throbbing, vibrant life in it's purest, most intense, most hedonistic form.

In these makeshift spaces, we seek to shed ourselves of the burden of uncertainty for a future you have been unable to stabilize and secure for us. We seek to relinquish our inhibitions, and free ourselves from the shackles and restraints you've put on us for your own peace of mind. We seek to re-write the programming that you have tried to indoctrinate us with since the moment we were born. Programming that tells us to hate, that tells us to judge, that tells us to stuff ourselves into the nearest and most convenient pigeon hole possible. Programming that even tells us to climb ladders for you, jump through hoops, and run through mazes and on hamster wheels. Programming that tells us to eat from the shiny silver spoon you are trying to feed us with, instead of nourish ourselves with our own capable hands. Programming that tells us to close our minds, instead of open them.

Until the sun rises to burn our eyes by revealing the distopian reality of the world you've created for us, we dance fiercely with our brothers and sisters in celebration of our life, of our culture, and of the values we believe in: Peace, Love, Freedom, Tolerance, Unity, Harmony, Expression, Responsibility and Respect.

Our enemy of choice is ignorance. Our weapon of choice is information. Our crime of choice is breaking and challenging whatever laws you feel you need to put in place to stop us from celebrating our existence. But know that while you may shut down any given party, on any given night, in any given city, in any given country or continent on this beautiful planet, you can never shut down the entire party. You don't have access to that switch, no matter what you may think. The music will never stop. The heartbeat will never fade. The party will never end. I am a raver, and this is my manifesto. [11]

Sites:

Onbekende auteur, Rave, internet, 29.04.'14,  http://en.wikipedia.org/wiki/Rave, 07.04.'14

Onbekende auteur, Rave, internet, 29.04.'14,  http://en.wikipedia.org/wiki/Rave, 07.04.'14

Helen Evans, Out of sight, Out of mind: An analysis of Rave culture, internet, 1992, http://hehe.org.free.fr/hehe/texte/rave/#hist, 10.04.'14

Onbekende auteur, Leah Betts, internet, 19.04.'14, http://en.wikipedia.org/wiki/Leah_Betts, 23.04.'14

Billionaires, Of dances past: 40 years of raving, internet,  15.09.'12, http://billionairesapparel.com/of_dances_past/, 21.04.'14

Onbekende auteur, A raver's manifesto, internet, geen verschijningsdatum, http://www.livingart.com/raving/articles/article11.htm, 01.05.'14

Chris Sullivan, Smiley culture: the symbolic relationship between acid and the smiley face, internet, 13.12.'11, http://www.redbullmusicacademy.com/magazine/smiley-culture-rave-feature, 07.04.'14

Drugsinfoteam,  XTC – Werking, internet, geen verschijningsdatum, http://www.drugsinfoteam.nl/drugsinfo/xtc/xtc-feiten/ 01.05.'14

Onbekende auteur, Anna Wood, internet, 07.01.'14, http://en.wikipedia.org/wiki/Anna_Wood_(schoolgirl), 23.04.'14

Mark Townsend, Return of underground rave culture is fuelled by the recession and Facebook, internet, 04.11.'10, http://www.theguardian.com/society/2010/nov/07/underground-rave-culture-recession-facebook, 25.04.'14

RTL nieuws, Dodelijke xtc ook in Nederland te koop, internet, 23.01.'14,  http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/dodelijke-xtc-ook-nederland-te-koop, 01.05.'14

Boeken:

Wayne, A. Class of 88,  1e druk,  Virgin Books, Engeland, 19 Februari 1998, 203 pagina's.

Films:

Welsh, I., Hodge, J., Trainspotting, Danny Boyle, 1996

Kerrigan, J., Human Traffic, Kerrigan, J., 1999

[1]www.djhistory.com & George Melly in Owning Up (Penguin, 1970)

[2]Chris Sullivan, Smiley Culture: The Symbiotic Relationship Between Acid and the Smiley Face, 13/12/2011

[3]Criminal Justice and Public Order Act, 1994, artikel 63, 64 & 65

[4]Billionaires, Of Dances Past: 40 years of raving, 15/09/2012, www.billionairesapparel.com/of_dances_past/

[5]Wikipedia, 29/04/2014

[6]Intervieuws met ravers op Invaderz, Skank & Bass, FOORCORE & Antwerp City Flow

[7]Drugsinfoteam, XTC – Werking, www.drugsinfoteam.nl

[8]Billionaires, Of Dances Past: 40 years of raving, 15/09/2012, www.billionairesapparel.com/of_dances_past/

[9]RTL nieuws, Dodelijke XTC ook in Nederland te koop, 23/01/2014

[10]A Raver's Manifesto, unknown author, www.livingart.com/raving/articles/article11.htm

[11]A Raver's Manifesto, author unknown, www.livingart.com/raving/articles/article11.htm