Verslag Aphrodite

Aphrodite

De godin Aphrodite was van zeer grote betekenis in de Griekse mythologie. Ze was de godin van onder andere de liefde, de schoonheid, het lachen, de seksualiteit en de vruchtbaarheid, en door sommigen wordt ze ook als de godin van het evenwicht beschouwd. Ze is uit Fenicië, het tegenwoordige Libanon en Syrië, naar de Grieken gekomen. Zij hebben haar persoonlijkheid en karakter zodanig veranderd, dat ze een echte Griekse godin is geworden. De vergelijkbare bekende Romeinse godin wordt Venus genoemd.

Achtergrond

Er bestaan verschillende verhalen over Aphrodites geboorte in de Griekse mythologie. Volgens Homerus was ze een dochter van Zeus en Dione. Anderen noemen Aphrodite een dochter van Uranus en van de godin van de dag Hemera.

Het meest bekend en mythisch is echter de door Hesiodus verhaalde mythe, volgens welke Aphrodite uit het zilveren schuim van de zee is ontstaan. Hesiodus beschrijft hoe het gebeurde:  ‘Zij rees uit de baren van de zee op als de schoonste van alle vrouwen, blank als het schuim, waaruit ze geboren werd, en beminnelijkheid en lieftalligheid lagen op haar glimlachend gelaat en over haar gehele wezen.’ Zo kreeg ze de naam Aphrodite, “de uit schuim geborene”, of Anadyomene, “de opduikende”.

Aphrodite was getrouwd met Hephaistos, de kreupele god van het vuur, maar dit duurde niet lang.  Ze ging vreemd met Ares, de god van de oorlog. Uit de relatie tussen Aphrodite en Ares ontstonden een vijftal kinderen: Harmonia, Deimos, Phobos, Eros en Anteros. Uiteindelijk kwam Hephaistos wel achter deze relatie.

Ook Hermes had een relatie met Aphrodite, waarmee ze de god Hermaphroditus kreeg.

Functie

Aphrodite had verschillende bijnamen. Goden en mensen noemen haar Aphrodite, omdat zijn volgens de legende in schuim (aphros) is gegroeid. Tot haar bijnamen behoren ook ‘de Zwarte’ en ‘Doderes van mensen’. In lofzangen wordt ze vaak Kythereia genoemd. In een lofzang aan haar krijgt ze heel veel bijnamen: “Hemelse,

veelbezongen, goedlachse Aphrodite, (…)

Nachtbraakster, koppelaarster, verzinster van listen, moeder van het onontkoombare, (…) huwelijksgodin, moeder van de Eroten.”

Enkele van haar attributen zijn een paartje duiven of zwanen, een schelp, een

gordel, fakkel of brandend hart.

Achter deze attributen zit een diepere betekenis. De zwanen zijn haar windsnelle vogels die haar snel overal naartoe brengen. In een schelp werd zij geboren. Haar gordel zorgt ervoor dat iedereen op haar verliefd wordt. De fakkel heeft ze wel eens als attribuut omdat ze verhelderend wordt genoemd en hij geeft licht in het donker, wat een soort van beeldspraak is voor oplossingen bij problemen. Het brandend hart is er omdat dat de verliefdheid aangeeft, als je verliefd bent heb je een bonkend, brandend hart steeds als je aan diegene denkt of hem tegenkomt.

Verhouding tot andere goden

Aphrodite was zeer geliefd, zeker toen ze voor het eerst kennis maakte met de andere goden: toen zag ze er zo mooi uit dat ze haar allemaal blij verwelkomden. 

Aphrodite had veel macht over de andere goden, niemand ontkwam aan haar macht; geen enkele van de goden of de mensen. Zelfs haar vader, Zeus, wist ze te verleiden. Ze bracht mensen in verwarring als zij dat wilde en dreef mannen in de armen van vrouwen die niet hun echtgenote waren. 

Aphrodite ging veel om met de Drie Gratiën, dat waren haar dienaressen. Eros was haar trouwe metgezel, en volgens sommigen ook haar zoon. Ook ging ze veel om met haar familie en degenen met wie zij een relatie heeft. 

Drie harten heeft ze echter nooit kunnen overtuigen of verleiden. 

Allereerst Athena, zij had het niet zo op de vredelievende Aphrodite; oorlogen waren haar lief. 

Evenmin werd Artemis ooit tot liefde verleid door Aphrodite. Zij vond de boog en de jacht op

dieren in het gebergte en schaduwrijke wouden veel interessanter. 

De werken van Aphrodite bevielen ook Hestia niet, de schuchtere maagd die door de sluwe

Knosos als eerste kind werd verwekt. 

Verhouding tot mensen

Aphrodite kwam vaak met mensen in contact als zij weer eens een god verleidde om het bed te delen met een sterfelijke. Maar zij heeft ook een keer Paris in een tweegevecht met Menelaos om Helena geholpen. En toen haar zoon Aeneas gedood dreigde te worden door Diomedes, heeft zij haar zoon beschermd, waarna ze werd

verwond door Diomedes. 

Aphrodite is ook hevig verliefd geweest op Anchises, een sterfelijke. Dit vanwege een akkefietje met Zeus. Hij maakte Aphrodite verliefd op Anchises, omdat hij haar terug wilde pakken vanwege het feit dat zij hem vaak verleid heeft met andere vrouwen het bed te delen. Aphrodite heeft van Anchises 2 kinderen gekregen. Adonis, ook een sterfelijke, verleidde

haar om met hem de nacht door te brengen, wat ze gretig aannam. 

Bijna elke keer als ze met mensen in aanraking kwam, had het wel wat met liefde te maken. Of ze was zelf verliefd of het was een list waarbij ze twee mensen bij elkaar brengt. Altijd maakte ze gebruik van haar

gordel.