Terug tot Ina Damman Leesdossier

Beoordeling 8
Foto van een scholier
  • Uiteenzetting door een scholier
  • 6e klas vwo | 864 woorden
  • 13 januari 2022
  • 2 keer beoordeeld
Cijfer 8
2 keer beoordeeld

Terug tot Ina Damman- S. Vestdijk:

Titelverklaring

Anton wachter raakt in het begin van het boek verliefd op Ina Damman, raakt dan gedurende het boek geobsedeerd met Ina Damman. Op een gegeven moment accepteert hij eigenlijk dat het iets onbereikbaars is omdat het eenzijdig is en misschien meer een obsessie dan een liefde. Ook raken andere meisjes geïnteresseerd in hem. Op het eind besluit hij toch bij zijn ideaalbeeld te blijven. Hij keert terug tot Ina Damman.

 Opvallende kenmerken

  • al vanaf het begin van het boek wordt duidelijk dat vent een veelzeggend woord is (zo noemde zijn vader hem vroeger): Dit woord, waarmee zijn medescholieren hem sarren, heeft voor Anton dezelfde magische betekenis als later het meisje Ina Damman; het vervolgt hem, het beheerst tijdelijk zijn bestaan.
  • Het boek is in drie delen opgedeeld: Het woord, Ina Damman en de overwinning. Elk deel beschrijft ook een schooljaar. Het woord staat natuurlijk voor vent, dit beheerst hem en hij heeft weinig vrienden. In het deel van Ina Damman raakt hij geobsedeerd met Ina Damman maar krijgt hij op het eind ook te horen dat zij niks met hem wil. Hij accepteert dit. De overwinning staat uiteindelijk voor het terugkeren naar Ina Damman.

Thematiek

De liefde voor Ina Damman hangt heel vaak tegen een obsessie aan. Anton Wachter beschrijft Ina als persoonlijkheid nauwelijks of onderbouwt zijn liefde eigenlijk niet maar voelt toch een enorm sterke aantrekkingskracht naar Ina. Hij lijkt meer verliefd te zijn op het ideaalbeeld Ina in plaats van op Ina zelf. Hij leeft hierdoor echt in zijn eigen fantasiewereldl. Zijn hele leven wordt hierdoor beheerst, hij wacht haar elke dag op, denkt nergens anders meer aan, fietst langs haar huis, geeft haar cadeaus. Later , als Anton terugkomt bij Ina, wordt het iets minder een obsessie omdat hij dan ook accepteert dat het onbereikbaar is en dat hij er niet perse iets mee doet.

 Ook angst speelt een grote rol, eerst voor vent en daarna voor de afwijzing/afstoting van Ina. Ook wil hij heel graag bij iemand horen.

 Zelfhaat en zelfaanvaarding spelen ook een belangrijke rol. In het begin en nog heel lang gedurende het boek haat Anton Wachter zichzelf. Op het eind (bij terugkomen) accepteert hij zijn ideaalbeeld maar ook zichzelf. Hij accepteert dat hij anders is.

 Genre

Psychologische Bildungsroman

 Stroming

Surrealisme (Terugkeer naar de jeugd als periode waarin de mens nog niet door nut, rede en conventie is bedorven;

-  Een zo groot mogelijke vrijheid van de verbeelding waarbij elk maatschappelijk nut wordt afgewezen;

-  Freuds ontdekking van de onbekende kracht van het onbewuste en de droom;

-  De voorkeur voor het wonderlijke en magistrale;

-  Het automatisch schrijven, omdat taalvormen zich aan de schrijver spontaan aanbieden, evenals beelden, zonder inmenging van de ratio;

 Beknopte samenvatting

Anton Wachter, een rustige jongen uit Lahringen kwam, na het halen van zijn toelatingsexamen op de H.B.S terecht. Hij werd in het eerste jaar enorm gepest, getreiterd en uitgescholden door zijn klasgenoten. Zij noemden hem ‘vent’. Zo noemde Anton’s vader (die nu dood is) hem ook altijd. De jongens kwetsen hem met het woord. Hij wilde natuurlijk van die pesterijen af. Dat deed hij door heel erg zijn best te doen op school en allemaal negens en tienen te halen. Hierdoor werd hij een voorbeeld voor de klas en werd hij steeds minder gepest.

In het tweede jaar merkte hij dat er een nieuw meisje op school zat. Het was Ina Damman, een rustig en nuchter meisje dat zich van niemand iets aantrok. Anton was erg onder de indruk van het meisje en raakte verliefd op haar. Op een dag liet hij zich aan haar voorstellen en hij vroeg of hij haar naar het station mocht brengen. Ina vond het goed en Anton bracht haar het hele jaar door naar het station. Ina bleef heel koel en zei bijna niets tegen hem. Anton was zo verliefd op haar, dat Ina Damman een soort obsessie voor hem was. Ze gingen samen schaatsen en samen fietsen tijdens een excursie van school en ze gingen zelfs s’ avonds stiekem wandelen in het bos. Maar Anton merkte al die tijd niet, dat Ina het vervelend vond dat hij steeds achter haar aanliep. Totdat hij aan het eind van het jaar te horen kreeg van een vriend van hem dat Ina hem vervelend vond. Toen hij aan het meisje vroeg of dit waar was, knikte ze "ja" en ze liep weg. Zo werd zijn liefde voor haar verbroken. Het volgende jaar was weer een normaal jaar, hij maakte wat nieuwe vrienden en trok zich van de pesterijen niets meer aan. Hij kreeg steeds meer aanzien in de klas en hij werd bewonderd door een heleboel meisjes. Met een van die meisjes had hij zelfs een tijdje verkering (Marie van den Bogaert). Hij dacht hij Ina Damman al vergeten was, maar dat was niet zo, want toen hij tijdens een excursie aan het einde van het derde jaar weer aan haar terugdacht, besefte hij dat hij nooit meer van Ina los zou komen. Hij wist dat hij Ina Damman nooit zou kunnen krijgen, maar ook dat zijn liefde voor haar in zijn gedachte eeuwig zou blijven bestaan.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.