The Wiz

Het verhaal

The Wiz gaat over Dorothy. Zij woonde in Kansas. Maar door een hele zware storm werden Dorothy en het huis weg geblazen. Ze stort neer in het land van Oz, boven op een boze heks. Iedereen is heel blij met haar en zij krijgt zilveren schoentjes die haar zullen helpen. Ze wil zo snel mogelijk weer terug naar huis, Abracadabra (een goede tovenares, alleen niet zo slim) zegt dat The Wiz haar helpen kan. Dorothy gaat naar The Wiz op zoek en komt onderweg een vogelverschrikker tegen die graag hersens wilt hebben, de blikken man die graag een hart wilt hebben en een laffe leeuw die graag wat meer moed wilt hebben. Dorothy vertelt van The Wiz, en dat die iedereen kan helpen. En daardoor gaan ze samen opzoek naar The Wiz. Als ze The Wiz gevonden hebben zegt dat hij ze pas kan helpen als ze de valse heks uit het noorden verslaan. Hij geeft hun 1 tip. En die is dat de heks niet tegen water kan.
Ze verslaan de heks en komen terug naar The Wiz. Daar blijkt dat The Wiz eigenlijk geen tovenaar is maar een gewone jongen. En dat hij vroeger heel dicht bij Dorothy gewoond heeft maar met de (waarschijnlijk) zelfde storm ook in Oz is gekomen. Hij gaat met een ballon terug en wilt Dorothy meenemen, maar door de drukte kan ze niet bij de ballon komen en gaat “The Wiz” alleen terug. Abracadabra hoort het en die roept nu haar zus op om te helpen, en die zegt dat de vogelverschrikker en de blikken man en de laffe leeuw eigenlijk altijd al slim zijn en al altijd een hart hebben gehad en altijd al moedig zijn! En dat Dorothy alleen maar in haarzelf moet geloven en dat ze dan 3 keer met haar schoentjes tegen elkaar moet tikken, en dat ze dan thuis is! En zo is er weer een happy end.
We kregen aan het eind nog een extra stuk! De spelers zongen nog 2 liedjes ( ‘A Brand New Day ‘ en ‘Ease On Down Da Road’ ) en daarna was het afgelopen!!
Het moraal van het verhaal is: geloof in jezelf!!

Hier een aantal bekende spelers: Nurlaila Karim (Dorothy) en Danny de Munk (The Wiz) Jerrel Houtsnee (blikken man) Danny Yanga (vogelverschrikker) Jeroen Phaff (laffe leeuw).

Hoe is het decor!?

Het decor is heel erg mooi gemaakt! Het podium is helemaal veranderd, in het podium zit een rond gat en daar zie je dan de dirigent van het orkest staan en dan zie je nog wat mensen van het orkest die onder het podium zitten. Verder is er een vermogen aan lampjes gebruikt! In het begin en in de pauzes en als de musical is afgelopen komt er een met lampjes gemaakte The Wiz naar beneden met een beige achtergrond! Ook bij het publiek zijn lampjes die aan gaan en knipperen met het liedje ‘Ease On Down Da Road’, wat een heel leuk effect geeft! . Verder zijn er op de vloer allemaal strepen gemaakt van lampjes die dan tijdens sommige liedjes vrolijk gaan knipperen!
Er zijn ook een heleboel technische dingen gedaan. Bijvoorbeeld in het begin toen Dorothy nog in Kansas is, zie je haar huis staan en dan komt de storm en dat huis gaat ook omhoog en valt uiteindelijk omgekeerd in Oz! Heel leuk gedaan! En ook veel “kleine”dingetjes! Want dat huis valt dan boven op de gemene heks. En dan zie je 2 benen omhoog steken! En de Wiz is ook heel leuk gedaan!! Je ziet een groot beeldscherm dat een enorm oog moet voorstellen met voelsprieten, en daarboven staat dan The Wiz!! Zie onderste plaatje!!

Hoe zijn de kostuums?!

De kostuums zijn heel mooi gemaakt!! En bij de 4 hoofdrolspelers is Nurlaila Karim (Dorothy) de enige die je nog kan herkennen! De andere 3; Danny Yanga (Vogelverschrikker), Jeroen Phaff (laffe leeuw) en vooral Jerrel Houtsnee (blikkenman) kun je nauwelijks herkennen door het kostuum! Vooral de Blikkenman is heel erg mooi!! Ik heb in een blaadje bij de Kampioen (Nationale Uitgids 2006/2007) gelezen dat de blikkenman er 1,5 uur bezig is (met hulp natuurlijk) om in zijn blikken harnas te komen!!
Verder is de leeuw ook fantastisch gemaakt, met zijn manen!! Wat ook heel grappig was vond ik dat bij de Wiz dat dat in een smaragd stad was, en dus daarom ook alles groen! Alle kostuums van de mensen die daar waren was groen! En ze hadden allemaal groene brilletjes op!

Hoe vond ik het verhaal en hoe was er gespeeld?

Ik vind het een hele leuke musical, maar het is ook heel kinderlijk en je zat soms even uit het verhaal omdat het soms wat langdradig werd. Verder vind ik het ook niet echt spannend, wat misschien ook komt omdat het zo kinderlijk is. Maar het “spannendste”stuk was dat Dorothy, blikkenman, vogelverschrikker en de laffe leeuw de gemene heks moesten doden.
Ik vind wel dat de betekenis van het verhaal heel duidelijk was, en dat vind ik wel leuk er van! En wat ook leuk was dat de spelers het publiek er soms erbij betrokken! De spelers zelf deden het trouwens heel erg goed! En er werd goed gezongen!!
Ik zou er dus zo weer heen willen!!

Recensie.

The Wiz
Gezien : 12 september 2006 20.00u
Beatrix Theater
Utrecht

Bij het zien van The Wiz gisteren dacht ik met weemoed terug aan Mamma Mia! een voorstelling die je wel bij de keel pakte en je meesleepte in de muziek en de emoties. Bij The Wiz de nieuwe feel good musical in het feel good theater van Nederland lijkt alle gevoel weggetoverd. Op het moment dat Dorothy haar prachtige solo Thuis zingt en ik voor het eerst enige ontroering bij mezelf bespeur, klik klakt ze driemaal met de hakken, valt het doek en is de voorstelling afgelopen.
Daarna krijgt het publiek een feel good finale compleet met neerdalende gouden glitters gepresenteerd, maar eerlijk is eerlijk ik heb me wel eens beter gevoeld na een voorstelling. Wel blij overigens met het besef dat ik geen € 75 betaald had maar voor noppes in de zaal zat.

Om maar met het positieve te beginnen : The Wiz is prachtig ontworpen. Bij het simpele futuristische decor van David Gallo wordt op een ingenieuze wijze gebruikt gemaakt van de beperkte mogelijkheden die het Beatrix Theater biedt, alhoewel de op- en afschuivende decorstukken op een gegeven moment gaan vervelen. De combinatie met een flitsend lichtplan van Thomas C. Hase levert echter vaak genoeg prachtige plaatjes op. Vooral ook door de seventies retro kostuums van ontwerper Miquel Angel Huidor en de bij vlagen mooie choreografie van Anthony van Laast.

De voorstelling begint veelbelovend in Kansas met een solo van Tante Em die Dorothy toezingt en even later het geweld losbarst als de tornado spectactulair wordt vormgegeven. Bij toverslag, geholpen door wat simpele lichteffecten, wordt Dorothy even later wakker in Oz.
Daarna wordt in een razend tempo in een overkill aan beelden en indrukken het verhaal van Dorothy vertelt, hoe ze de Blikkeman, Laffe Leeuw en Vogelverschrikker ontmoet, en hoe ze samen op zoek gaan naar The Wiz om hun eigen dromen en wensen te verwezenlijken.
Het script vertoont de nodige hiaten in het verhaal waardoor je geen enkele binding krijgt met de karakters op het toneel die dan ook blijven steken in karikaturen en simpele bijna kinderlijke dialogen.
Het blijft gedurende de hele musical pijnlijk oppervlakkig wat duidelijk wordt in de finale als ineens uit de projecties op de achtergrond blijkt dat Dorothy weer thuis is in Kansas. Maar ze blijft alleen en verloren op het toneel achter en wordt niet herenigd met haar tante of Toto (die in deze versie ook niet mee mag naar Oz maar lekker in Kansas blijft). Dat is juist wat de mensen dan willen zien lijkt me en qua tijd had het ook best gekund want lang is deze voorstelling niet : twee aktes van ongeveer een uur.
Stralend middelpunt van de voorstelling is Nurlaila Karim die het geweldig doet als Dorothy. Op haar prestaties is helemaal niets aan te merken. Peter Rijnbeek doet het prima als Laffe Leeuw, al is het me een raadsel wat de functie is van de totaal overbodige scène van paaldansende papaverbloemen. Jerrel Houtsnee als Blikkeman en Danny Yanga als Vogelverschrikker spelen verdienstelijk hun rollen al is de verstaanbaarheid van hun teksten vaak abominabel slecht. Eerlijk gezegd denk ik dat Jamai de rol van Vogelverschrikker beter past.
De andere grote namen die voor deze musical gecast zijn, zijn voornamelijk bijrollen. Danny de Munk als The Wiz verschijnt pas net voor de pauze op het toneel, maar heeft wel een aardig aandeel in de tweede akte. Helaas werkte het alziend oog van The Wiz deze avond niet en stonden Dorothy en consorte maar een beetje 'ins blaue hinein' te staren.
Marjolijn Touw als Sadista, die eruit ziet alsof ze is weggelopen uit Priscilla Queen Of The Desert, heeft een lekkere solo na de pauze maar verdween even snel als ze verscheen in een nogal knullige en slecht geacteerde scène. Mathilde Santing als Glinda mag ook pas tegen het eind opkomen. Gelukkig maar want musical is niet haar ding bleek gisteren maar weer : acteerwerk wat nergens naar lijkt en haar enige lied staat ze veel te geforceerd met een rare intonatie en ongeloofwaardig te zingen.
Vervolgens worden we nog getrakteerd op een onderonsje tussen Glinda en Acadabra (het dommige zusje, leuk gespeeld door Sophia Wezer) over botox en opgevulde lippen. Waarom in hemelsnaam?
Martine Bijl is zich dit keer compleet te buiten gegaan aan flauwe grappen variërend van NSB’ers tot quotes van Rita Verdonk en Gordon. Best grappig aan de reacties van het publiek gisteren te horen, maar niet aan mij besteed.

De muziek van The Wiz klinkt dertig jaar na dato wel erg gedateerd en de score kent behalve de drie overbekende songs (Ease On Down The Road , A Brand New Day en Home) weinig memorabele momenten. De gekozen arrangementen en het matig spelende orkest helpen dan ook niet mee om de balans de positieve kant op te laten slaan.

Het is erg jammer dat The Wiz is blijven steken in goedbedoelde pogingen om het verhaal van Dorothy in Oz te vertellen. Terwijl ik aan het kijken was bekroop me het gevoel dat ik liever de klassieke en tijdloze Garland versie had gezien. Niet iets wat naar weinig smaakt en behalve het visuele aspect mij in ieder geval totaal onberoerd laat.

Ongetwijfeld zal The Wiz door de uitgekiende publiciteitsmachine van Stage Entertainment weer veel publiek trekken. Is The Wiz een musical die je moet gaan zien ? Ja, elke nieuwe Nederlandse productie verdient het om gezien te worden en ik kan me heel goed voorstellen dat The Wiz voor veel mensen (en kinderen) garant staat voor een leuke avond of middag uit. Of ik nog een keer ga ? Nee liever niet...

Groeten,
Theo

Ik ben er niet mee eens dat het einde van dit zo abrupt is! Ik vind het juist goed zo! Anders word het heel saai! En verder moet ik ook zeggen dat de grappen juist goed getimed zijn en leuk. Ik moet verder wel zeggen dat hij wel gelijk heeft dat er geen emotie inzit.. Maar dat was naar mijn idee ook niet de bedoeling van deze musical! Het was juist de bedoeling om de musical kinderlijk te maken en niet een emotionele voorstelling!!
Ik moet ook zeggen dat ik het helemaal wel mee eens ben, dat de spelers het fantastisch doen! Vooral Nurlaila Karim speelde heel goed!! Heel mooi geacteerd!!
En de decorstukken zijn ook heel mooi gemaakt! Maar dat op en afschuiven.. tja.. daar kun je verder ook niet veel aan doen! Dat was bij mamma mia ook zo!!