Musical Mamma Mia!

Mamma Mia! Musical in het Beatrix Theater te Utrecht 3.1 Theater (algemeen) 1. Algemene gegevens  Mamma Mia! is geschreven door Catherine Johnson Producente Judy Craymer stemde toe, verbeterde of voegde nieuwe ideeën toe aan het verhaal.  Simone Kleinsma speelt de rol van Donna. Haar dochter Sophie zal gespeeld worden door Céline Purcell. Hajo Bruins, Jon van Eerd en Filip Bolluyt spelen de drie mogelijke vaders, respectievelijk Sam, Harrie en Bart. De rol van Sky, de jongen met wie Sophie wil trouwen, wordt gespeeld door Oren Schrijver. Sophie heeft ook de vriendinnen van haar moeder uitgenodigd voor de bruiloft, Roos en Tanja. Deze rollen worden gespeeld door respectievelijk Doris Baaten en Ellen Evers. De andere rollen in Mamma Mia! zijn Pepper en Eddie, de vrienden van Sky en Ellie en Lisa, de vriendinnen van Sophie. Pepper en Eddie worden gespeeld door respectievelijk Paul Boereboom en Jeroen Luiten. En Ali en Lisa door Manon Novak en Suzanne de Heij.  Mamma Mia! wordt geregisseerd door Phyllida Lloyd.  Voor de namen van de hoofdrolspelers; zie punt twee.  De voorstelling vond plaats op zondag 14 december 2003 in het Beatrix Theater te Utrecht. 2. Plot  De musical gaat over Sophie, (een jong meisje van 21 dat wil trouwen met haar grote liefde Sky. Ze woont samen met haar moeder Donna op een Grieks eilandje. Haar moeder runt een hotelletje. Ze zou zo graag haar vader op haar bruiloft zien, maar ze weet niet wie haar vader is. Ook Donna weet dat niet. Sophie leest in het dagboek van haar moeder dat er 3 potentiële vaders zijn. Sophie nodigt ze alledrie uit zonder dat haar moeder het weet. Ze nodigt haar beste vriendinnen uit Nederland ook uit voor haar bruiloft. Haar moeder doet dit ook. Zij en haar vriendinnen vormden vroeger een zanggroepje! Het wordt een dwaze zoektocht naar het antwoord op de vraag, wie van de drie? Daarnaast vrijgezellenfeestjes, voorbereiding van de bruiloft, trouwtwijfels, en oude én nieuwe liefdes vlammen op. Met natuurlijk een happy end, maar Sophie komt nooit te weten wie haar vader is en zo houden ze het op drie vaders.  Er is sprake van meerdere conflicten. Sophie en Sky krijgen ruzie over ze moeten trouwen of niet. Donna is het er niet mee eens dat Sophie moet trouwen want ze snapt de zin van het trouwen niet. De drie potentiële vaders krijgen onderling ruzie omdat ze alle drie denken dat hij de vader is. En daarnaast waren er nog wel meer kleine conflicten.
3. Het toneelbeeld  De voorstelling vond plaats in de Theaterzaal, daar kunnen 1533 personen in. Het publiek zit in de zaal op stoelen en op het balkon op stoelen. Dit alles geeft niet een specialer effect dan dat het theater al heeft.  Er werd gebruik gemaakt van verschillende decors en verschillende belichtingen. De buitenkant van het hotel fungeert de hele show lang als decor. Dit kan draaien, de ene keer de buitenkant van het hotel (inclusief pleintje) de andere keer de binnenkant, in een hotelkamer. De decorwisseling gaat ook ontzettend snel en allemaal machinaal. Ook de belichting bezorgt een speciaal effect. Zo is de maand geprojecteerd zodat de maan toch een beetje licht geeft. Er zijn veel verschillende kostuums. Ze dragen het grootste gedeelte gewone alledaagse kledij maar er zijn ook trouwkleren aan te pas gekomen en jaren ’70 discokleren en duikpakken. De kostuums hebben geen symbolische betekenis, niemand is verkleed als boom of iets dergelijks. De kostuums droegen het meeste bij aan de thematiek van de voorstelling. 4. Muziek en geluidseffecten  In een musical wordt er natuurlijk gebruik gemaakt van muziek en geluidseffecten. Ze ondersteunen de handeling in zoverre dat er een bepaald sfeertje wordt opgeroepen en bij de disco moet natuurlijk ook muziek. De muziek speelt de even grote rol als de dialogen. 5. Personages  De belangrijkste personages waren Donna, Sophie, Sky, de drie vaders; Harrie, Sam en Bart.  Donna is feministische vrouw van tussen de 40 a 50 jaar. Ze is een betrouwbaar persoon en vaak druk bezig met haar hotelletje of het een of ander. Het hotel is haar lust en haar leven en haar dochter staat bij haar op nummer 1. Als ze iets doet gaat ze er ook echt voor. Sophie is een jonge vrouw van 21. Ze is heel gemotiveerd om te trouwen met haar vriend Sky. Ook is ze erg traditiegetrouw omdat ze niks liever wil dan dat haar vader haar weggeeft op haar huwelijk. Ze is ook wel geloofwaardig want ik heb haar niet kunnen betrappen op leugens. Sky is een jongeman van begin twintig hij is zeer gemotiveerd om te trouwen. Sky is een vlotte jongeman en heeft een beetje macho-uiterlijk. Hoe hij trouwt maakt hem niet uit als hij maar trouwt. Zijn vriendin Sophie is zijn lust en zijn leven. Hij kwam ook geloofwaardig over want ook bij hem heb ik hem niet op leugens weten te betrappen. Harrie is een beetje een raar mannetje, beetje teder. Hij kwam ook niet geloofwaardig over toen hij zei dat hij heteroseksueel is, ik kon duidelijk merken dat hij homoseksueel is. Later geeft hij dit ook toe. Eerst schrok Harrie van het idee dat hij misschien de vader van Sophie is en later vond hij het helemaal geweldig. Harrie is ongeveer even oud als Donna. Bart is de avonturier van het gezelschap, hij wordt ook vaak spottend Indiana Jones genoemd. Hij heeft veel grootse verhalen waardoor ik twijfel aan zijn geloofwaardigheid maar we komen er nooit achter of die verhalen waar zijn of niet. Bart is ook van dezelfde leeftijd ongeveer als Harrie en Donna. Sam is een beetje onopvallend en het meest ‘normaal’ van het drietal. Hij heeft een vrouw en kinderen. Hij ziet er een beetje zakelijk uit met zijn pak. Hij komt geloofwaardig over.  De onderlinge relaties zijn goed. Donna en haar dochter Sophie kunnen het heel goed met elkaar vinden en hebben eigenlijk nooit ruzie, wel meningsverschillen maar die hou je altijd. Donna en haar aanstaande schoonzoon Sky kunnen het ook goed vinden met elkaar. De drie potentiële vaders Bart, Sam en Harrie krijgen op een gegeven moment ruzie omdat ze alle drie beweren dat Sophie zijn dochter is. De ruzie werd bijgelegd en daarbij werd het gelaten.  Ik kom aan de gegevens met betrekking tot de personen door goed naar het verhaal te kijken en te luisteren en daaruit mijn conclusies te trekken.  Ik heb het meeste met Sophie meegeleefd omdat ze dus niet weet wie haar vader is maar ze wil heel graag weten wie haar vader is, dit kan ik heel goed begrijpen dat ze hier achter wil komen zo voor dat ze getrouwd is.  Het zijn redelijk gewone mensen, ze verkondigen niet een bepaalde overtuiging of mening. 6. Thematiek en interpretatie: waar gaat de voorstelling over?  De belangrijkste thema’s uit de voorstelling zijn voor mij: - De zoektocht naar de biologische vader. - Oude vriendschappen en weer verenigd worden. - Het plannen van een trouwerij.  Het op de post doen van de brieven naar de potentiële vaders van Sophie en het verhaal dat ze erbij verteld en zingt, de komst van de vrienden en vriendinnen van Donna en Sophie en de komst van de potentiële vaders van Sophie, hebben mijn interpretatie bepaald. De theatrale middelen die daarbij een rol hebben gespeeld zijn: Zang, de vertelling van het verhaal en het decor daarbij en het licht.  Ik denk niet dat de regisseur een geheel eigen visie op het stuk heeft gerealiseerd omdat Mamma Mia! de musical ook in andere landen is opgevoerd of wordt opgevoerd onder leiding van een andere regisseur. Alle musicaluitvoeringen moeten wel op elkaar lijken dus ik denk dat het onmogelijk is om een geheel eigen visie op het stuk te realiseren.  Het thema van de musical heeft geen betekenis voor mij, het staat te ver van me af. 7. Boeiende werking  Wat mij boeide in deze voorstelling was het verhaal op zich. De muziek was niet echt mijn smaak en ik vond het ook niet echt veel waarde aan het stuk toevoegen maar bij een musical hoort nou eenmaal muziek.  De middelen die de regisseur daarvoor heeft gebruikt zijn het juist overbrengen emoties en vertelwijze naar de acteurs zodat die het ook goed overbrengen op de toeschouwers. Die coördinatie van de regisseur is denk ik het meest effectief. Wat ik, zoals ik al eerder zei, niet boeiend vond was de muziek en de tekst van de muziek. De muziek was ABBA muziek maar dan in het Nederlands gezongen. Ik vond dit niet klinken omdat ik dit niet gewend was en ik was sowieso niet dol op ABBA muziek.
8. Structuur  De gebeurtenissen werden vaak vertellend gepresenteerd hetzij in een dialoog hetzij in het hard opzeggen van een bepaalde gedachtegang van een persoon. De opbouw van het stuk is chronologisch, maar er wordt wel veel over vroeger verteld. Er zijn geen wisselingen van tijd, wel veel van plaats. De wisseling van plaats ging doormiddel van machinale decorwisseling. 9. Recensie Ik vond de voorstelling als geheel wel aardig, als ik het een cijfer zou moeten geven, op een schaal van 0 tot 10, zou ik het een 6,5 geven. De muziek vond ik apart klinken in het Nederlands omdat ik van de liedjes altijd de Engelse variant heb gehoord. De spelers vond ik zeer gemotiveerd en energiek overkomen, vooral Donna werd goed gespeeld door Simone Kleinsma en Sophie werd goed gespeeld door Céline Purcell. De beide vrouwen speelden goed omdat je bij hen het karakter dat ze acteerde ook zou kunnen verwachten in het dagelijks leven. Ze waren dus overtuigend. Het gebruik van de theatrale middelen was ook mooi, vooral hoe ze het met het machinale decor deden en het licht. Het zag er allemaal zeer professioneel uit en dat was het natuurlijk ook. Als ik iemand de voorstelling zou willen aanraden zou ik als redenen geven dat het een komische musical is zodat je met een lach naar huis gaat en dat er heel mooi met het decor en licht wordt gewerkt. Als ik iemand de voorstelling zou willen afraden zou ik als redenen geven dat het verhaal redelijk simpel is en niet diepgaand. Het verhaal is ook voorspellend en de liedjes klinken raar in het Nederlands als je de Engelse variant gewent bent. 3.3 Dans  Het genre van deze voorstelling is musical.  De voorstelling ging over een trouwerij en oude vriendschappen en de zoektocht naar de biologische vader dat werd duidelijk gemaakt door de liedjes en de vertelling. Er werd ook voldoende bewogen als er iets verteld werd of er een dialoog gaande was, ze stonden er dan niet als een zoutzak bij maar liepen dan rond of ze zwaaiden met hun armen of iets anders. Van de gelaatsuitdrukkingen kon ik niet echt veel zien omdat ik helemaal achter in de zaal zat. Maar op de foto’s die ik uit het programma boekje heb geknipt (van internet kon ik ze niet halen omdat daar copyright op zat) is goed te zien dat ze ook emoties uitbeelden door middel van gelaatsuitdrukkingen. Van samenspel tussen de dansers was meestal wel sprake behalve toen er in een disco gedanst werd, dan werd er nog al eens solo gedanst met ieder zijn eigen bewegingen. Ook vond ik de dans af en toe op linedancing lijken omdat ze dan allemaal op een rijtje stonden te dansen. Dit vond ik wel grappig. In mijn programmaboek staan geen teksten in, er staat alleen wat over de productie van de musical en over de mensen die er gewerkt hebben. Alles behalve de teksten.  Er werd Nederlandstalig ABBA muziek gebruikt wat ik dus niet echt mooi of leuk vond. Dat heeft wel punten gekost bij mijn waardering van de voorstelling. 3.4 Muziektheater Ik vond de muziek braaf en blij, echt niet uit deze tijd. Ook vond ik het raar om de muziek op z’n Nederlands te horen omdat ik altijd de Engelse versie heb beluisterd. De zang was goed, voor zover ik het kan beoordelen niet vals en het was ook goed te verstaan. Ik vond het ook mooie zangstemmen. De zang en muziek hebben natuurlijk een grote rol gespeeld omdat deze musical ook over disco met ABBA muziek gaat. Er was een goed evenwicht tussen spel en zang, maar eigenlijk had ik wel meer zang en muziek verwacht omdat het een musical is. Als meer zang en muziek was had ik de musical minder leuk gevonden, zo was het goed.