Kruistocht in Spijkerbroek

Kruistocht in Spijkerbroek

Op zondag 10 mei ben ik naar de musical Kruistocht in spijkerbroek geweest. Deze musical werd getoond in de Hanzehof. De Hanzehof zelf is erg mooi en de zaal is ook erg mooi. Het heeft een chique uitstraling. Doordat de zaal mooi en indrukwekkend is, geeft dit de musical ook een andere dementie.
Als je binnenkomt is het in eerste instantie donker. Als de musical begint wordt het al snel duidelijk dat er veel rekwisieten worden gebruikt. Persoonlijk vond ik Kruistocht in spijkerbroek een echte musical. Er werd veel gedanst, gezongen, er worden verschillende kostuums gebruikt om de karakters duidelijker te maken. Voor mij is dit echt een musicalbeeld. Ook wordt ondertussen de musical opgenomen op een filmopname.
Het koor vervuld meerdere rollen. Ze hebben natuurlijk een muzikale rol, maar ook een aanvullende rol. Op een begeven moment is er bijvoorbeeld een stukje in een bakkerij omdat Dolf daar brood wilt kopen voor de arme en hongerige kinderen en dan wordt daar in de bakkerij ook weer een lied gezongen door zowel de mensen die in de bakkerij “werken” en diegene die in de musical spelen. Er is niet echt een apart koor. Iedereen die in de musical speelt zingt ook mee. De dansstijl waarin wordt gewerkt in deze musical is vooral showdans en musicaldans. Er worden zowel samen gedanst als in kleinere groepjes.
De musical gaat over Dolf. Dolf stapt door een experiment in een tijdmachine. Hij wordt teruggezapt naar de middeleeuwen. Hij komt terecht in een kruistocht van heel veel kinderen. Ze zijn op weg naar Jeruzalem omdat ze deze stad willen bevrijden. Nicolaas zou volgens hen uitverkoren zijn om deze kruistocht te lijden. Het is een lange reis en er is weinig eten. Dolf probeert ze te helpen doordat hij een aantal moderne “technieken” bij zich heeft en ook een moderne denkwijze heeft. In deze kruistocht maakt hij een aantal dingen mee. Aan het eind van de musical wordt hij weer teruggezapt naar de moderne tijd doordat hij op een bepaalde tijd op de goede plek is, namelijk Bari in Italië. Dolf wordt teruggezapt naar onze tijd, en de kinderen gaan daar verder per schip.
In de voorstelling zelf zijn een aantal conflicten. Op een begeven moment ontstaat er bijvoorbeeld een conflict tussen Nicolaas en de kinderen. Nicolaas is de lijder van de kinderen op deze kruistocht. De kinderen zijn zo boos dat ze Nicolaas doden. Het grootste conflict is dat Dolf is teruggezapt naar de Middeleeuwen. Hij had dit namelijk niet verwacht. Eigenlijk is dit geen echt conflict, maar later wil Dolf toch wel erg graag terug en zit hij een beetje in een conflict met zichzelf. Dit conflict wordt opgelost doordat Dolf op een begeven moment op de goede plek is en toch wordt teruggezapt naar de goede tijd en wordt herenigd met zijn moeder.
De hoofdpersoon in de musical is Dolf. Dolf is er slim want hij zit in drie gymnasium. Je kan Dolf wel avontuurlijk noemen, want hij wilt graag teruggezapt worden naar de middeleeuwen. Hij is ook erg moedig want hij sluit zich aan bij een kruistocht.
Een bijpersoon is Leonardo. Hij is een goede vriend van Dolf. Hij steunt Dolf als er iets gedaan moet worden. Hij is een echte hulp, ook voor de kinderen. Je kan hem erg behulpzaam noemen.
Nog een bijpersoon is Nicolaas. Nicolaas moet de kinderen op hun kruistocht begeleiden. Nicolaas is erg gelovig. Hij is zo gelovig dat hij de zich niet echt bezighoud met de kinderen. Dat moet god doen volgens hem. Hij ziet eruit als een engel. Dolf en hij kunnen niet met elkaar opschieten.
Deze eigenschappen komen in de voorstelling naar voren door de manier waarop de personen met elkaar omgaan. Als voorbeeld neem ik Dolf en Nicolaas. Je merkt dat deze personen elkaar niet zo mogen door de manier waarop ze met elkaar praten. Dolf praat vijandig tegen Nicolaas doordat hij vind dat Nicolaas de kinderen beter moet verzorgen. Nicolaas is het hier niet mee is. Een ander voorbeeld is Dolf en Leonardo. Je kan merken aan hoe die twee met elkaar omgaan dat ze vrienden zijn. Ze helpen elkaar bij het verzorgen van de kinderen en ze steunen elkaar echt.
De karakters brengen geen boodschap over. Het is puur een musical voor de vermaak.
In de musical zelf leef je eigenlijk het meest mee met Dolf. Dit komt doordat hij de hoofdpersoon in de musical is. Hij is bij nagenoeg bij alle
Gebeurtenissen in de musical aanwezig. Hierdoor leef je met hem mee en krijg je een goed beeld. Het nummer Zee van tijd wordt door hem gezongen en door zijn moeder (Janke Dekkers) maakt ook erg veel indruk. Dit nummer maakt veel indruk omdat je de hele tijd met zijn gebeurtenissen hebt meegeleefd en je jezelf op een begeven moment wel kan voorstellen dat hij enorme heimwee heeft naar zijn moeder. De doel van de voorstelling is om het publiek te amuseren. Dit merk je doordat er veel gebruik wordt gemaakt van verschillende kleding, rekwisieten en muziek. Het is geen voorstelling met een boodschap. Het is vooral bedoeld voor het vermaak van kinderen. Je kan het ook merken in het spel. Er wordt vooral gesproken op een manier dat iedereen het begrijpt en het gaat puur over het terugzappen van Dolf en de kruistocht. Hierdoor wordt geen boodschap uitgedragen en is het dus een musical voor puur vermaak. De regisseur heeft verschillende middelen gebruikt om het publiek te blijven boeien. Zo wordt er gebruik gemaakt van licht. Op een begeven moment is er bijvoorbeeld een storm. Hierbij wordt er met verschillende lichteffecten gewerkt. Ook wordt er afwisselend gezongen en gespeeld. Dit alles maakt dat je graag naar de musical blijft kijken, tot de laatste seconde.

Recensie

Na producties als 'Narnia'’ en 'Sjakie en de Chocoladefabriek' komt het Nationaal Jeugd Musical Theater dit seizoen de musical 'Kruistocht in Spijkerbroek'. De grote cast, vele kostuums en indrukwekkende decors maken de productie tot een mooi schouwspel. Hoofdrolspeler Timo Descamps zet een geloofwaardige Dolf Wega neer in zijn Nederlandse musicaldebuut. Dit neemt niet weg dat de musical ook een aantal kritiekpunten kent.