Jochem Myjer, Adehade

1. Algemene gegevens Titel van de voorstelling: Adéhadé Artiest: Jochem Myjer
Regisseur: Shireen Strooker
Composities: Jochem Myjer en Reinout Douma
Lichtontwerp: Mr. Moss en Umberto Giampaolo
Kleding: Carin Eilers
Techniek: Martijn van de Mosselaer
Affiche ontwerp: Arie Koomen
Speelperiode: vanaf augustus 2001 2. Tekst en thematiek De onderwerpen van de show zijn totaal niet diepgaand, het gaat voornamelijk over ongeluk in de liefde, wachten in de rij in de supermarkt, verbazing over tv-programma’s en meer van dat soort dagelijkse dingen. Ook speelt hij vaak ‘typetjes’, zo onderbreekt hij zijn show een aantal keer om een nieuwslezer te spelen, die de laatste stand van zaken geeft - zonder te vertellen waar het over gaat. Dat is grappig, net als de imitaties van Paul Jambers, Jos Brink en Martin Gaus. Maar ook die zijn zo weer voorbij. Hij stormt, springt en stuitert tijdens de show over het podium, dat is echt supergrappig, maar je wordt er wel moe van. Hij rapt:,,Ik heb genoeg brandstof om uren door te gaan, en dat is geen keus: ik ben ermee geboren, en dat meen ik serieus.'' Hij is hyperactief - en dat zal hij aan iedereen laten zien. Zijn show lijkt voornamelijk te moeten aantonen hoe snel hij kan praten, viool en piano spelen, zingen, springen en heen en weer banjeren. Hij flitst van het ene onderwerp naar het volgende, en nooit blijft hij langer ergens hangen dan absoluut noodzakelijk is. Hij vertoont het ene moment zijn ontzettend gekke kant en dan laat hij weer echt een stukje vakmanschap zien als hij op zijn viool razendsnel speelt. 3. Spel en presentatie Zoals in het stukje hierboven al duidelijk werd, is de hele show ontzettend druk en vermoeiend. Hij praat sneller, en sneller. Hij speelt sneller, en sneller. Alles gaat in een sneltreinvaart. Ook het overgaan van het ene onderwerp op het andere gaat gigantisch snel. Je moet wel blijven opletten om alles te kunnen volgen, maar de onderwerpen zijn niet moeilijk, en het enige doel dat Myjer met deze show wil bereiken, is -denk ik- zijn publiek vermaken.
4. Vormgeving Het podium staat best vol met een piano, een klein podiumpje, een lamp en een katheder, waar hij zijn nieuwsberichten aan voorleest. 5. Boeiende werking De persoon Jochem Myjer is het meest boeiende van de voorstelling. Met zijn krulletjes en zijn lichtelijk misvormde gezicht is hij al komisch. En dan dat, op sommige momenten redelijk irritante, adéhadé gedrag erbij maakt het helemaal leuk, en boeiend om naar te kijken. Wat je aandacht er toch iedere keer bij hield waren de muzikale stukjes. Die waren echt heel erg goed gedaan, en laat hij zien dat hij meer kan dan alleen grappen maken. 6. Recensie Ik vond de voorstelling echt helemaal leuk. Het was gewoon de hele voorstelling lang lachen gieren brullen. Het was een hele luchtige voorstelling. Hij had niet van die diepgaande onderwerpen die andere cabaretiers als Youp van ’t Hek vaak gebruiken. Het was echt een avond vol grappen en leuke imitaties. Vooral de imitatie van de vrouw van rond de dertig met de ‘rammelende eierstokken’ vond ik erg goed.