Sociale vaardigheden

Beoordeling 3.9
Foto van een scholier
  • Spreekbeurt door een scholier
  • 4e klas vwo | 999 woorden
  • 19 mei 2001
  • 50 keer beoordeeld
Cijfer 3.9
50 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak

Het was op de dag dat ik naar zeilkamp ging toen mijn vader aan mij vroeg of ik daar nou nog iets van op stak. Vorig jaar was ik namelijk zonder zeildiploma thuis gekomen en dat knaagde blijkbaar aan hem. Ik vertelde hem dat een weekje ‘Bird’ niet alleen goed is om zeilen te leren maar dat het je sociale vaardigheden ook vergroot. Of ik dan ook maar meteen wilde vertellen wat ik daaronder verstond luidde het respons. Een stilte viel… Dat was lastig. Want hoe leg je dat nou precies uit?

Makkelijk gezegd heeft het te maken met je omgang met andere mensen. Je moeder een goedemorgen wensen als je ‘s ochtends gaat ontbijten of vrienden groeten als je ze tegenkomt zijn hier allen voorbeelden van. Maar nog veel kenmerkender voor de mate waarin je sociaal ontwikkeld bent is je omgang met vreemden. Hoe je op iemand afstapt en hoe je die persoon aanspreekt. Er is hierin niets goed maar al helemaal niets fout. Niemand kan beoordeeld worden op de normen en waarden die je je eigen hebt gemaakt.

Er is al een hele tijd een discussie aan de gang over waar deze vaardigheden vandaan komen. Is het erfelijk vastgelegd? Wordt het je door je ouders aangeleerd vanaf dat je een klein kind bent? Of word je door anderen in je omgeving sterk beïnvloed?
De drie mogelijkheden op een rijtje:

Genetisch vastgelegd:

De discussie over de herkomst van je sociale vaardigheden houdt niet alleen leken bezig maar ook wetenschappers bemoeien zich met deze discussie. Zij proberen in genetische materialen aanwijzingen te vinden die kunnen leiden tot de oplossing van dit vraagstuk. Ze zijn er heilig van overtuigd dat in de genen vast gelegd is hoe je met mensen om gaat. Tot nu toe is men nog geen duidelijke aanwijzingen tegengekomen waarmee de onderzoekers hun gelijk kunnen bewijzen. Persoonlijk ben ik van mening dat het dom is te beweren dat bij de geboorte van een kind al vast staat hoe het contact zal kunnen leggen en kunnen behouden met andere personen.

Een ander onderzoek van wetenschappers heeft overigens uitgewezen dat de hersenen van een pasgeboren baby net slim genoeg zijn om te kunnen ademen, eten en te poepen. De uitkomst van dit onderzoek botst dus met de hypothese die andere wetenschappers vast hadden gesteld.

Aangeleerd door ouders:

Vanaf het moment dat je geboren wordt heb je geen rust meer. Iedereen probeert je van alles te laten doen. In het begin zijn dat nog simpele dingen, zoals een glimlachje of een knipoogje, maar later gaat men steeds meer van je eisen. Zo moet je je eigen fles vast kunnen houden en er zelf uit kunnen drinken, je moet kruipen, niet zo veel huilen en lief spelen. En dat allemaal terwijl je vader je "papa" probeert te laten zeggen en je moeder je aan het "mama'en" probeert te krijgen. Allemaal erg verwarrend voor een klein hummeltje; wat er toch allemaal niet van je verwacht wordt!

Je leert in een relatief korte tijd hele belangrijke dingen van je ouders. Meestal voeden je vader en moeder je op dezelfde manier op als hun ouders gedaan hebben en proberen ze je dezelfde normen en waarden aan te leren.

Aan de hand van deze feiten zijn wetenschappers onderzoek gaan doen. Zij denken inmiddels bewezen te hebben dat 95 % van alles wat je kunt aangeleerd is door je ouders. Ook met deze uitspraak ben ik het niet eens. Hoe ouder je wordt, hoe meer afstand je neemt van je ouders, je gaat je zelfs afzetten en je ontwikkelen tot een brutale puber. Het puberale gedrag heeft ook met je sociale vaardigheden te maken en, vraag het maar aan je ouders, dat hebben ze je echt niet aangeleerd!!!

Contact met anderen:

Wat je als puber absoluut niet wilt horen, is dat het 'afzetten' waar je zo bloedig mee bezig bent eigenlijk een teken van onzekerheid is. Door de rondvliegende hormonen weet je van gekkigheid niet meer wat je moet doen om te bewijzen dat je je heel goed staande kunt houden en heus niet zo overbodig bent als je lijkt of zelf denkt. Juist in die periode van je leven ben je als persoon zeer kwetsbaar en beïnvloedbaar. En aangezien je ouders er toch alleen maar goed zijn voor geld, onderdak en eten ga je buiten het gezin je eigen vriendengroep vormen.

Sommigen hebben pech dat ze bij hele verkeerde types terecht komen die hen, al hebben ze het zelf niet door, langzaam de afgrond in trekken. Ouders staan met de handen in het haar, want wat doe je aan een losgeslagen puber die absoluut niet onder controle te houden is? Als je niet oppast, blijft je kind in verkeerde gewoontes hangen en daar gáán je jarenlange inspanningen om de sociale vaardigheden van kindlief op peil te brengen. Maar het hoeft allemaal niet zo te lopen. Voor het zelfde geld wordt je kind een kasplantje dat hele dagen op zijn kamer doorbrengt zonder een persoon te willen zien en dat is ook niet goed voor je sociale vaardigheden!

Je ouders mogen je dan wel de basisdingen geleerd hebben wat sociale vaardigheden betreft, in je puberteit wordt dit allemaal verfijnd door toedoen van andere mensen om je heen. Je wereld groeit steeds groter en je maakt allerlei nieuwe dingen mee die je op de één of andere manier een plaatsje moet geven. De manier waarop je dit doet is kenmerkend voor de wijze waarop je sociale vaardigheden ontwikkeld zijn.

Ik denk dat het goed is om zo veel mogelijk mee te maken en niets proberen te missen. Want door allerlei gekke, leuke en vervelende dingen leer je heel erg veel over hoe mensen in elkaar zitten, hoe je ze moet benaderen en hoe je door de bestaande vooroordelen heen moet kijken. Dit zijn hele belangrijke sociale vaardigheden waar je de rest van je leven profijt van hebt en die je in je puberteit opbouwt.

Want: een dag geen levenservaring opgedaan is een dag verloren laten gaan!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.