Le Parkour

Parkour

Parkour is een sport ontstaan in Frankrijk, waarin de deelnemers die ook wel traceurs worden genoemd, allerlei hindernissen die ze onderweg tegen komen proberen te nemen. Zo’n hindernis kan bijvoorbeeld een hekje, een boom of een bankje zijn. De kunst hiervan is om het op een zo elegant mogelijke manier te doen. Parkour kan overal gedaan worden, maar word het meest op straat beoefend.
Het doel van Parkour is het verleggen van grenzen door middel van mooie sprongen en snelheid. Parkour is gericht op de voorwaartse beweging. Trucs zoals saltos en andere gekke sprongen horen eigenlijk niet bij Parkour. Het wordt vooral gedaan omdat het er goed uitziet. Parkour is puur en alleen het komen van punt A naar B

Geschiedenis
Parkour stamt af van een ontsnappingstechniek uit de Vietnamoorlog. Een commandant wilde zijn soldaten zo trainen dat ze op elke situatie voorbereid waren. Hij trainde ze op snelheid en beweeglijkheid, zodat ze bijvoorbeeld snel konden ontsnappen als er echt gevaar dreigde. Een van de soldaten was Raymond Belle. Hij ging na de oorlog verder met deze training. Zijn zoon, David, nam de interesse over en ging samen met een vriend van hem, Sebastian Foucan, de sport verder beoefen. Geïnspireerd door Jack Chan bedwongen zij allerlei obstakels en ontwikkelden zo de sport zoals die vandaag heet, Parkour.

Samen met 6 anderen richtten Sebastian en David de club Yamakasi op, en werden zo bekend bij het grote publiek. De club viel later uiteen, maar de sport werd nu steeds meer gedaan.

Trucs
In Parkour zijn niet veel vaste trucs. Er komt veel improvisatie bij kijken. Er zijn wel basis technieken die iedere goede traceur beoefent, dat zijn onder andere spring en landingstechnieken. Bij een goede landing is het bijvoorbeeld belangrijk dat je ver door je knieën zakt, of als je de ruimte hebt doorrolt. Doe je dat niet, dan breek je waarschijnlijk je benen.

Filosofie
Bij het Parkour is door Sebastian Foucan een speciale filosofie ontwikkeld, waarvan één van de belangrijkste eigenschappen is, dat het goed is om de eigen angsten te leren kennen en te overwinnen. Ook moet een traceur door deze sport zijn eigen angsten leren overwinnen en zelfvertrouwen krijgen. Ook belangrijk is het, om de omgeving te respecteren, want je bekijkt de gebouwen en obstakels letterlijk van een andere kant. Je merkt dat respect door bijvoorbeeld geen rotzooi op de grond etc.

Gevaar
Er schuilt achter Parkour een groot gevaar om gewond te raken, of zelfs dood te gaan. Dit is makkelijk te voorkomen door goed te informeren naar de mogelijkheden van het lichaam. De schok die vrijkomt bij het beoefenen van Parkour is gemiddeld twee keer zo grot als bij een autobotsing. Het is dus van groot belang dat de schok goed wordt opgevangen door het hele lichaam. Voordat je Parkour gaat doen is het belangrijk dat je ruim de tijd neemt voor een warming-up, en je moet als beginnende traceur nog geen sprongen maken. Parkour kan ook gewoon op de grond. Veel mensen zeggen: ‘’ Parkour is zo gevaarlijk als je het zelf maakt’’.
In films zie je altijd de meest gevaarlijke stunts voorbijkomen. Als kijker weet je echter wel dat alle stunts niet 'echt' zijn, maar zorgvuldig gecoordineerd of dat de acteurs aan draadjes hangen. Bij de relatief nieuwe sport 'free-runnen' wordt er geen gebruik gemaakt van trucs en de sport is dan ook levensgevaarlijk. Free-runners springen van dak naar dak, lopen tegen muren op etc. In Engeland wordt de sport steeds populairder. Helaas zijn er ook amateurs die met gevaar voor eigen leven de sprong wagen. Vandaag is dat voor een 14-jarige Britse jongen fataal geworden. Hij gleed uit toen hij naar een ander hoog gebouw wilde springen. Hopelijk volgen er niet meer mensen zijn voorbeeld, want het kan dus verkeerd aflopen. Wel is free-runnen leuk om naar te kijken. Google op 'free-running' en je vindt tientallen sites met leuke filmpjes.

Uitrusting
Een goede uitrusting is er niet echt. Het is belangrijk dat je kleren goed zitten. Schoenen moeten stevig zijn, maar ook niet te zwaar. Het is aan te raden voor beginners om handschoenen aan te doen, want het is vaak zo dat ze last hebben van hun handpalmen. Ook binden veel traceurs een vest om hun middel, dat is om te voorkomen dat het staartbeentje gaat irriteren na een mislukte rol.


Free running en freestyle Parkour
De originele sport is Parkour, maar kort nadat de sport populair werd, kwam er een engelse groep met een veranderd concept, dat ze free running noemden. Tegenwoordig heet het Freestyle parkour. Het verschil tussen parkour en Freestyle parkour is de stijl. Bij freerunning gaat het erom om zo mooi en sierlijk mogelijk van A naar B te gaan, terwijl je dat bij parkour zo efficiënt mogelijk doet.