IJsberen

Het lichaam van de ijsbeer De nek IJsberen zijn veel tijd in het water. Hun lange nek maakt het mogelijk goed te zien waar ze heen gaan. Mannetjes en vrouwtjes hebben verschillende soorten nekken. Het nek van een vrouwtje is smaller dan haar kop, net zoals bij mensen. Een mannetje heeft echter zo'n sterke en grote nek, dat deze groter is dan zijn kop. Stel je voor dat jouw vinger de nek en kop van een ijsbeer is. Het bovenste kootje van je vinger is de kop. Je kunt hier een gezichtje op tekenen. De rest van je vinger is dan de nek. Onderzoekers kunnen nooit een riem om de nek van een mannetjesbeer doen, want deze glijdt makkelijk van zijn hoofd af. Net zoals een ring van je vinger afglijdt. De poten IJsberen hebben vier grote poten (klauwen) die wel 30 centimeter groot kunnen zijn. Ze gigantische poten werken als sneeuwschoenen. Door de breedte wordt het gewicht van de ijsbeer verdeeld zodat ze zelfs over dun ijs kunnen lopen.
Tenen Aan elke poot heeft een ijsbeer vijf tenen, met elk een scherpe 'nagel' aan het einde van elke teen. Met deze nagels kunnen ze voedsel oppakken, maar zichzelf ook verdedigen van andere ijsberen door van die vervelden sneetjes te krabben. Zwemmen Tussen elke twee tenen is een klein beetje huid, daardoor lijkt de poot een beetje op de staart van een zeehond. Hierdoor kan de ijsbeer makkelijker in het water zwemmen. Hij haalt een snelheid van zo'n 10 kilometer per uur in het water, en houdt dat lang vol. Een ijsbeer kan zo'n 96 kilometer achter elkaar zwemmen! Overigens kunnen ze 4,5 meter diep duiken. Lopen en rennen De voetzool heeft een heleboel kleine kussentjes, net zoals bij een basketball. Hierdoor houdt een ijsbeer goed grip op het ijs waardoor de kans op uitglijden veel kleiner is. Hij kan ook rennen: op korte afstand kan een ijsbeer een snelheid van zo'n 40 kilometer per uur halen. De zintuigen Horen, zien, ruiken, voelen, proeven
Net als mensen hebben ijsberen vijf zintuigen: ogen om te zien, oren om te horen, een neus om te ruiken en een tong om te proeven. En natuurlijk kunnen ze ook voelen. Zien Om goed te kunnen jagen, zowel overdag als 's nachts, moeten ijsberen goede ogen hebben. Hun twee zwarte ogen kijken recht naar voren, waardoor ze makkelijk hun prooi kunnen zien. IJsberen zien ook kleuren, maar waarschijnlijk niet zo goed als wij mensen. Ze kunnen wel heel goed 'diepte' zien. Hun ogen hebben een beschermende laag waar ze doorheen kunnen kijken. Dit derder paar oogleden beschermen hun ogen tegen helder zonlicht en de reflecties van sneeuw en ijs. Het is net een ingebouwde zonnebril! Horen Niemand is er helemaal zeker van hoe goed een ijsbeer kan horen. Waarschijnlijk doen ze dat net zo goed als mensen.
Ruiken De ijsbeer heeft één van de beste neuzen ter wereld. Soms zie je een ijsbeer op twee achterpoten staan met de neus in de lucht. Zo kan hij nog beter ruiken wat er allemaal in de buurt is. Er zijn ijsberen bekend die 32 kilometer in een rechte lijn liepen, recht op het voedsel af. Alleen zijn neus leidde de ijsbeer naar het eten. Ook kan een ijsbeer een zeehond ruiken op meer dan 1 kilometer afstand, terwijl de zeehond een meter onder het ijs zit. Een ijsbeer kan dode walvissen of zeehonden zelfs op 35 kilometer ruiken. Smaak IJsberen gebruiken hun grote donkere tong om te proeven. Net als jij houdt hij van sommig eten meer dan van ander. Maar ze houden wel van voedsel waar jij en ik helemaal niets van moeten hebben. Ze eten bijvoorbeeld graag heel veel vet en zelf voedsel dat al aan het rotten is... yak. Op sommige dagen eten ijsberen ook zeewier. Eet smakelijk! Voelen IJsberen moeten een goede tastzin hebben, want ze kunnen heel voorzichtig dingen verschuiven en verplaatsen met hun klauwen. Ook kunnen ze heel voorzichtig spullen met hun mond optillen. Hoe zwaar wordt een ijsbeer? Mannetjes ijsberen (beren) zijn groter dan vrouwtjes (zeugen). Een beer kan tussen de 500 en 600 kilogram wegen. Zeugen zijn ongeveer 300 kilo, behalve als ze zwanger zijn. Dan wegen ze soms net zoveel als een mannetje. De zwaarste ijsbeer die ooit is gevonden woog 1002 kilo en was 370 centimeter lang. Als je met 25 kinderen in de klas zit die allemaal 40 kilo wegen, dan nog zou deze ijsbeer zwaarder zijn dan jullie allemaal bij elkaar! Hoe lang is een ijsbeer? Van een afstandje lijkt een ijsbeer soms hartstikke klein. Zelfs dichtbij vergeten we soms hoe groot de beer is totdat… hij op zijn achterpoten gaat staan. Ze kunnen zich zelf zover uitrekken dat hun neus net zover komt als hun voorpoten. Je begrijpt, ijsberen hebben een lange nek. Helmaal uitgestrekt kan een ijsbeer veel 3 meter lang zijn. Op vier poten zijn ze ongeveer één meter hoog.
Hoeveel tanden heeft een ijsbeer? Een ijsbeer heeft 42 tanden in zijn bek. Hij gebruikt ze om eten te vangen, stukken vlees af te kluiven en andere beren bang te maken. De tanden van een ijsbeer zijn langer en scherper dan die van grizzly beren. IJsberen kauwen niet veel op hun eten. Het liefst slikken ze grote stukken eten in één keer naar binnen. Veel mensen denken dat ijsberen een roze tong hebben, net als mensen. Dat klopt niet. De tong van een ijsbeer is donkerblauw en zwart, bijna paars-achtig. En ze hebben een hele slechte adem. Hebben ijsberen een staart? IJsberen hebben een kleine, smalle staart van 7 à 12 centimeter. Het is vaak moeilijk om de staart te zien, behalve… als een ijsbeer naar de wc gaat. Want dan gaat de staart omhoog. Voedsel De ijsbeer is één van de grootste landroofdieren. Zijn lievelingskostje is de zeerob. Maar hij eet ook zeehonden, walrussen, beluga walvissen en soms een beetje zeewier. In het wild eten ijsberen geen vis, dat doen ze alleen in de dierentuin. De ijsbeer is heel slim. Hij wacht de robben op bij een luchtgat. Die maken de ze in het ijs om te kunnen ademen. Als de zeerob een verse hap lucht wil nemen, slaat de witte beer toe. Soms besluipt een ijsbeer zijn prooien, bijvoorbeeld als die lekker liggen te zonnebaden. Hij houdt dan met z'n poot zijn zwarte neus bedekt, zodat hij niet ontdekt wordt. De ijsberen gaan in het begin van de herfst op zoek naar de resten van walvissen en walrussen. De hapjes liggen niet voor het oprapen in de winter. Daarom eet de beer zo veel mogelijk, zodat hij een flinke vetlaag heeft om de winter door te komen. Wanneer vallen ijsberen mensen aan? Niet veel dieren doen het, maar ijsberen wel. Zij beschouwen mensen als voedsel! Wanneer mensen te dicht in de buurt van de ijsberen komen, kunnen ze doden. Helaas gebeurt het omgekeerde vaker, mensen doden ijsberen. Het zijn vaak jonge beren of berinnen met jongen die mensen aanvallen. Dat komt omdat zij de meeste moeite hebben om voedsel te vinden. Deze beren vind je om die reden soms ook in de afvaldumps van stadjes, op zoek naar wat voedselresten. Het doden van ijsberen is niet nodig. Er zijn speciale ijsbeervallen die een ijsbeer opsluiten in een kooi. Vervolgens kan de beer ver weggevoerd worden om in vrijheid verder te leven. Familie IJsberen zijn solitaire dieren. Maar ze hebben wel familie en uiteraard zijn de vrouwtjes ook druk in de weer wanneer er jongen zijn.
Jonge ijsberen IJsberen leven 'solitair'. Dat wil zeggen dat ze in hun eentje leven. Het mannetje gaat in de lente op zoek naar een vrouwtje zonder kleintjes, om te paren. De ijsbeermoeder krijgt haar jongen na zeven of acht maanden. Ze krijgt er meestal twee. Het huis maken doet ze in oktober of november. Want dan worden de ijsbeerbaby's geboren. De moederbeer graaft een hol onder de sneeuw of in de bodem van de toendra. Daarbinnen is het wel warmer dan buiten, maar toch schommelt de temperatuur er rond de nul graden. Brrr! Koud hoor, om in te wonen! Als de kleintjes eenmaal geboren zijn, doet hun moeder alles om vader uit de buurt te houden. Want hij eet alles, zelfs zijn eigen kinderen! Hoeveel ijsberen zijn er? Niemand weet zeker hoeveel ijsberen er precies zijn, omdat ze zo moeilijk zijn te tellen. Biologen schatten dat er zo’n 22 à 27 duizend ijsberen zijn. Ongeveer de helft daarvan leeft in Canada. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat op Canada’s nieuwste muntstuk van 2 dollar de ijsbeer is terug te vinden. Familie, ver en dichtbij IJsberen zijn voortgekomen uit grizzly beren. Zo’n 100.000 jaar geleden werden enkele beren gescheiden van andere doordat ijsschotsen splitsen. De beren die op het ijs bleven pasten zich snel aan hun nieuwe omgeving aan. Dat zie je vooral door de kleur van de vacht. IJsberen zijn dus de ‘nieuwste’ type beren, maar ze zijn nog wel heel nauw verbonden met grizzly beren.Samen zouden ze gezonde en vruchtbare jongen kunnen krijgen. De ontzagwekkende ijsbeer is samen met de kodiakbeer en de Kamsjatbeer het op twee na grootste landroofdier. De kleur van zijn vacht is perfect aangepast aan zijn sneeuwwitte omgeving. IJsberen zijn prima uitgerust voor een leven in de ijzige toendra. Ze zijn ongelooflijk sterk, moedig en kunnen met hun licht gebogen benen met grote sprongen aanzienlijke afstanden overbruggen. Deze manier van lopen zorgt er samen met hun behaarde voetzolen voor dat ze stevig op het ijs staan.